«Μάγεμα και νοσταλγία νιώθει κανείς μπροστά στις φωτογραφίες του Γιάννη Μαργαρίτη. Μάγεμα και νοσταλγία για την τέχνη του και τη Νάξο. Ολόκληρη η ζωή του νησιού δίνεται ολοζώντανη με το φακό του... Οι αγαθοί ξωμάχοι με τους καημούς και τα βάσανα, τα μνημεία (εκκλησίες, πύργοι, κάστρα), οι χρυσαφένιες αμμουδιές του, τα μενεξεδένια του δειλινά, οι ανθισμένοι από παπαρούνες και χαμομήλια κάμποι του...». Μ' αυτά τα λόγια, ο Ν. Κεφαλληνιάδης αναφέρεται στη φωτογραφική δημιουργία του Γιάννη Μαργαρίτη, που πριν από λίγες βδομάδες είχε την ευκαιρία να γνωρίσει και το αθηναϊκό κοινό.

«Η αληθινή ομορφιά ποτέ δε φωνάζει», σημειώνει ο δημιουργός. «Είναι κρυμμένη στη σκιά και περιμένει να την αποκαλύψεις με σεβασμό». Και ο φωτογραφικός φακός του Γ. Μαργαρίτη την αποκάλυψε. Μαυρόασπρες και έγχρωμες φωτογραφίες απαθανάτισαν αρχαιολογικά και βυζαντινά μνημεία, φέρνοντας στο φως έναν πολύτιμο θησαυρό. Εδωσαν πνοή σε βράχους, πέτρες, βότσαλα, στα κομμάτια από ξύλα που τα σκάλισε η μανία της θάλασσα και τα μούσκεψε η βροχή. Εγιναν ιστορική μαρτυρία της Νάξου που χάνεται, λαβωμένη από τα λατομεία και τις μοντέρνες τσιμεντένιες κατασκευές. Οπως σημειώνει ο Γ. Μαργαρίτης: «Η ματιά τα ανακάλυπτε και ο φακός τα αποτύπωνε σαν πρωτόπλαστα και κατόπιν η πνοή ήρθε με την εκτύπωση... Ετσι, έγιναν σαν "βιβλικό παραμύθι" και συνοδεύονται από το "χαμόγελο της Αριάδνης"».