Η σοσιαλιστική Κούβα, που βρίσκεται μόνιμα στο στόχαστρο του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, που δεν έχει καταφέρει ακόμα να ξεπεράσει τα τεράστια οικονομικά προβλήματα που της δημιούργησε η λεγόμενη «ειδική περίοδος» (η περίοδος μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ και τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες), προχωράει με απόφαση της κυβέρνησής της σε αυξήσεις μισθών σε δύο βασικούς τομείς. Στους τομείς της Υγείας και της Παιδείας. Δύο τομείς που πάντα αποτελούσαν πρώτη προτεραιότητα για το Νησί της Επανάστασης. Το μέτρο αυτό που ανακοινώθηκε στις 23 Ιούνη από τον ηγέτη της χώρας Φιντέλ Κάστρο, μπαίνει σε εφαρμογή από την 1η Ιούλη και θα σημαίνει βελτίωση της οικονομικής κατάστασης για 857.400 εργαζόμενους ή το 67% των εργαζομένων στον κρατικό τομέα. Οι αυξήσεις της τάξης περίπου 20% σε σχέση με τους σημερινούς μισθούς σε όλες τις κατηγορίες στην Υγεία και την Παιδεία χαρακτηρίζονται από τον ίδιο τον ηγέτη της Κούβας ως «σεμνές» και «συγκρατημένες», αλλά αυτό που κυρίως υπογράμμισε είναι ότι πρόκειται για ανταπόδοση και αναγνώριση της προσφοράς στους εργαζόμενους που εργάζονται σε αυτούς τους τομείς, που στόχος της λαϊκής εξουσίας είναι να βελτιώνονται συνεχώς.

Πρέπει να σημειώσουμε ότι η πολιτική αυτή απόφαση έρχεται σε μια περίοδο που παρατηρούνται τα πρώτα στοιχεία ανάκαμψης της κουβανικής οικονομίας, που το 2004 έφτασε σε 5% ρυθμό ανάπτυξης του ΑΕΠ. Επίσης, αποτελούν συνέχεια μέτρων βελτίωσης των οικονομικών των Κουβανών. Το Μάη του 2004 αυξήθηκε ο κατώτερος μισθός από 100 πέσος σε 225, ενώ μεσολάβησαν και άλλες μικρότερες αυξήσεις που είχαν αντίκτυπο σε όλο τον πληθυσμό. Επίσης, όπως ανακοινώθηκε ανάλογα με τη βελτίωση της οικονομίας σχεδιάζονται και νέα μέτρα που θα βοηθήσουν και άλλες κατηγορίες του πληθυσμού, όπως τους συνταξιούχους.

Και βέβαια η εξέλιξη αυτή, που δείχνει έμπρακτα πώς η ανάπτυξη της οικονομίας επιστρέφει στην κοινωνία, δεν προσφέρεται για φτηνούς αντίλογους όπως ότι: οι μισθοί στην Κούβα είναι συγκριτικά πολύ χαμηλοί. Και αυτό γιατί πρέπει να ληφθούν υπόψη οι συνθήκες μέσα στις οποίες οικοδομείται ο σοσιαλισμός στην Κούβα (ιμπεριαλιστική περικύκλωση με αποκλεισμό πάνω από 40 χρόνια) και το γεγονός ότι οι Κουβανοί έχουν εξασφαλισμένα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα, που στον καπιταλισμό χρυσοπληρώνουμε. Απολύτως δωρεάν Υγεία και Παιδεία και η διαβίωσή τους - που γίνεται φυσικά με τεράστιες δυσκολίες - τους εξασφαλίζει με πολύ χαμηλό κόστος βασικές υπηρεσίες ενώ τα προϊόντα διατηρούν σταθερές τιμές εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Ο περήφανος κουβανικός λαός, μέσα από τη σοσιαλιστική του εξουσία, έχοντας πλήρη συνείδηση σε τι κατάσταση βρίσκεται και τι σοβαρές δυσκολίες έχει να αντιμετωπίσει, κάνει καθημερινά βήματα προόδου και διευρύνει τις κατακτήσεις του.