Τα εγκαίνια έναρξης των έργων κατασκευής του ελληνοτουρκικού αγωγού φυσικού αερίου την Κυριακή στον Εβρο από τον Κ. Καραμανλή και τον Τ. Ερντογάν, πληρούσαν όλες τις προδιαγραφές μιας τηλεοπτικής «φιέστας». Οι αναλύσεις περί οικονομικής ανάπτυξης, αλλά και οι προεκτάσεις περί σύσφιξης των σχέσεων των δύο χωρών και των... λαών τους, που ενισχύθηκαν από τις τοποθετήσεις των δύο πρωθυπουργών, ήταν το ιδανικό περιτύλιγμα. Στην πράξη η κατασκευή του ελληνοτουρκικού αγωγού αποτελεί την πρώτη φάση ενός ευρύτερου σχεδίου αναπροσαρμογής των ενεργειακών οδών, που υπαγορεύτηκε από μεγάλες πολυεθνικές εταιρίες, αυτές που θα κερδίσουν από τις συντελούμενες «απελευθερώσεις» των αγορών ενέργειας. Το μεγάλο κεφάλαιο θα είναι και ο μοναδικός κερδισμένος της υπόθεσης.

Χαρακτηριστική ήταν η τοποθέτηση του Κ. Καραμανλή, ο οποίος επισήμανε ότι ταυτόχρονα με τη δημιουργία του αγωγού φυσικού αερίου προωθείται και η σύνδεση των ηλεκτρικών δικτύων Ελλάδας - Τουρκίας, που συνεργάζονται επίσης στο πλαίσιο της δημιουργίας της «Περιφερειακής Αγοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας της Νοτιοανατολικής Ευρώπης». Η επέκταση της διμερούς συνεργασίας στον τομέα των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, που στην Ελλάδα βρίσκεται στα χέρια των ιδιωτών, κατά τον Κ. Καραμανλή, σημαίνει ότι «ανταποκρινόμαστε έτσι στο χρέος μας για την προστασία του περιβάλλοντος και προετοιμαζόμαστε για να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά τις μελλοντικές ενεργειακές ανάγκες των αγορών μας».

Τα εγκαίνια έγιναν σε θερμό κλίμα, με εκατέρωθεν φιλοφρονήσεις και την επισήμανση από τον Τούρκο πρωθυπουργό Ρ. Ερντογάν ότι το έργο είναι αναγκαίο καθώς η κατανάλωση ενέργειας αυξάνεται με αντίστοιχα αποτελέσματα για το κόστος της. Πρόσθεσε κι αυτός διάφορες ευχές για την ενίσχυση των διμερών σχέσεων και τη φιλία των δύο λαών. Πίσω όμως από αυτές τις επισημάνσεις βρίσκεται η στρατηγική του τουρκικού κεφαλαίου σε συνδυασμό πάντα με το πολυεθνικό για τη μετατροπή της Τουρκίας σε βασικό μεταπωλητή φυσικού αερίου.

Η Ελλάδα που αυτή τη στιγμή προμηθεύεται φυσικό αέριο από τη Ρωσία και την Αλγερία, θα αγοράζει επίσης 750 εκατ. κυβ. μέτρα αερίου από την Τουρκία ανά έτος, σύμφωνα με την 15ετή σύμβαση που έχει υπογραφτεί. Οι ιδιοκτήτες του αγωγού (ΔΕΠΑ και τουρκική ΒΟΤΑS), συνολικής έκτασης 285 χλμ. (200 χλμ. στην Τουρκία και 85 στην Ελλάδα) θα εισπράττουν τέλη μεταφοράς. Υπολογίζεται ότι η δυνατότητα μεταφοράς του αγωγού μπορεί να φτάσει τα 11 δισ. κυβ. μέτρα το χρόνο, με προοπτική τα 3 δισ. από αυτά να οδηγούνται στην ελληνική αγορά. Τα υπόλοιπα θα οδεύουν προς τον προετοιμαζόμενο ελληνοϊταλικό αγωγό και θα διοχετεύονται στη Δύση. Το αποτέλεσμα για τους λαούς της περιοχής αναμένεται καταστροφικό λόγω της απόλυτης κυριαρχίας του μεγάλου κεφαλαίου συνολικά στην ενέργεια.