ώσπου να μπει φρένο στη χειραγώγηση απ' τα σπάργανα,

για να μη γίνονται οι νεκροί στο δρόμο λίπασμα για την αύξηση των κερδών μιας χούφτας καπιταλιστών,

για να μην μπορούν ποτέ ξανά, σπέρνοντας τρόμο, να προετοιμάζουν το κλίμα για τον ακόμα μεγαλύτερο τρόμο,

για να γίνει μια βόλτα, ξανά βόλτα, χωρίς 300 κάμερες από πάνω σου,

για να λες πατρίδα και να εννοείς τον τόπο που σε γέννησε κι όχι του Ρόντου την επιδότηση για τη συμβολή σου στις σφαγές όπου Γης,

για να πηγαίνεις διακοπές ξέγνοιαστος ότι, γυρνώντας, τα πράγματα δε θα είναι χειρότερα απ' ό,τι τ' άφησες,

για να πάψουν να υπάρχουν αγύρτες, που βαπτίζουν το κρέας ψάρι, όπως την κατάργηση του 8ωρου «ελαστικοποίηση»,

για να μην έχει τόπο να σταθεί κανένα από τα καλόπαιδα, που σήμερα με διάφορα «νον πέιπερ» υπερασπίζονται δήθεν το ωράριο, όταν έχουν βάλει φαρδιά πλατιά την υπογραφή τους στο μακέλεμα ιστορικών εργατικών κατακτήσεων,

για να 'ναι δικό σου το προϊόν και πράγματι λεύτερος ο χρόνος που θα το παράγεις,

πρέπει να πάρεις μέτρα τώρα, μέτρα από τώρα, μέτρα έγκαιρα, μέτρα αντίστοιχα της γενικευμένης επίθεσης που δέχεσαι.

Οτι μια σημαντική παρέμβαση του ΚΚΕ, οι Θέσεις του για τη Νεολαία, το αύριο αυτού του κόσμου, δε βρήκαν ούτε μονόστηλο στις εκατοντάδες σελίδες του αστικού Τύπου, ας κρατηθεί ως μια ακόμα απόδειξη ότι αλλού κι αλλιώς μιλάμε εμείς κι έτσι να συνεχίσουμε.

Οτι αυτό σημαίνει, πρόσθετα, δουλιά χωρίς αναπαμό, να μην τρομάζει. Αλλοι ας κοιμούνται και ξυπνούν με τρόμο.