ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΤΟΝ ΤΟΥΡΙΣΜΟ
Βάθεμα της εκμετάλλευσης και τρομοκρατία

Οι νέοι εργαζόμενοι τα πρώτα θύματα της ασυδοσίας του τουριστικού κεφαλαίου, που τρέφει η κυρίαρχη πολιτική

Τρίτη 9 Αυγούστου 2005

Η τρομοκρατία στα ξενοδοχεία της Κέρκυρας δεν πτοεί τους εργαζόμενους. Συσπειρωμένοι στο ΠΑΜΕ, δίνουν τη μάχη για την ικανοποίηση των σύγχρονων και πραγματικών αναγκών τους
Εντατικοποίηση της δουλιάς λόγω έλλειψης προσωπικού, μισθοί που δεν μπορούν να ικανοποιήσουν τις σύγχρονες ανάγκες τους, καθυστέρηση δεδουλευμένων, μαύρη εργασία, εργοδοτική αυθαιρεσία και τρομοκρατία είναι τα αποτελέσματα της αντιλαϊκής πολιτικής ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και των εργοδοτικών συνδικαλιστικών τους εκπροσώπων στα μεγάλα ξενοδοχειακά συγκροτήματα. Αυτή την κατάσταση περιγράφουν και οι ξενοδοχοϋπάλληλοι του Δήμου Μελιτιαίων και Αχίλλειων στην Κέρκυρα, όπου ο «Ρ» συνεχίζει σήμερα το «οδοιπορικό» του στα ξενοδοχεία των τουριστικών περιοχών της χώρας. Αποκαλύπτοντας τη βάρβαρη εργασιακή εκμετάλλευση που κρύβει η βιτρίνα της απίστευτης χλιδής στις μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες.

Χαρακτηριστικό του κλίματος τρομοκρατίας που επικρατεί στα ξενοδοχεία της Κέρκυρας είναι ότι οι εργαζόμενοι, φοβούμενοι προφανώς αντιδράσεις των εργοδοτών, μας ζήτησαν να μη δημοσιεύσουμε τα ονόματά τους από τις συζητήσεις που κάναμε.

«Στο περίμενε» για τα δεδουλευμένα

Εργαζόμενος για πρώτη φορά σε ξενοδοχείο, με σύμβαση δυο μηνών, αναφέρθηκε στο αυτονόητο δικαίωμα κάθε νέου ανθρώπου να σταθεί με αξιοπρέπεια στην ζωή. «Σαν νέος που είμαι, στερούμαι τη σταθερή εργασία που θα μου έδινε τη δυνατότητα να μη ζητάω χρήματα από τους γονείς και τους συγγενείς μου». Ενώ συνάδελφός του στο ίδιο ξενοδοχείο συμπλήρωσε: «Εδώ και 5 χρόνια δε μας πληρώνουν καλά. Κάθε δυο μήνες μας δίνουν μια προκαταβολή, ενώ άλλοι τρεις μήνες μένουν για την άλλη χρονιά. Εχεις ενοίκιο, φως, νερό, τηλέφωνο, φροντιστήριο για τα παιδιά. Πώς να αντεπεξέλθεις στις υποχρεώσεις. Αναγκάζεσαι να πας και για δεύτερη εργασία».

Η τροφοδοτούμενη εργοδοτική αυθαιρεσία από την αντιλαϊκή πολιτική ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, αποτέλεσε την αιτία απόλυσης της 26χρονης Γεωργίας, που δούλευε ως βοηθός μπάρμαν σε ξενοδοχείο της Κέρκυρας. «Εστρωνα 100 τραπέζια στην τραπεζαρία με ποτήρια, πιάτα, μαχαιροπίρουνα τοποθετημένα στη σωστή διάταξη. Καθάριζα και τακτοποιούσα άλλα 100 τραπέζια στην πισίνα και με ανάγκαζε να καθαρίζω και την πισίνα, κάτι το οποίο δεν ήταν στην αρμοδιότητά μου. Στην αρχή δεν αρνήθηκα. Πήγαινα, αν και ήμουνα συνέχεια στην πίεση, αλλά μετά κουράστηκα. Και επειδή αρνήθηκα να καθαρίσω την πισίνα, μου είπε να περάσω από το λογιστήριο να πληρωθώ. Οταν πήγα να εργαστώ τα καθήκοντά μου ήταν να καθαρίζω τα 100 τραπέζια στην πισίνα. Στην πορεία όμως τα πράγματα αλλάξανε»...

Οι καμαριέρες από τα ξενοδοχεία του Δήμου Μελιτιαίων αναφερθήκανε στο κλίμα τρομοκρατίας που επικρατεί στα ξενοδοχεία της Κέρκυρας:

«Απαγορεύεται να ρωτήσουμε στο λογιστήριο για το μισθό και για τα χρήματα που μας οφείλουν. Μου οφείλουνε 2.000 ευρώ από πέρυσι και αν χρειαστείς χρήματα πρέπει να απευθυνθείς στον ιδιοκτήτη και να του εξηγήσεις για ποιο λόγο τα χρειάζεσαι. Αν είναι... επαρκείς οι εξηγήσεις, θα πάρεις ένα μέρος από αυτά. Ενα μεγάλο ζήτημα είναι η ψυχολογική πίεση που μας ασκείται. Πέρυσι, στις μεγάλες κινητοποιήσεις, ήμουν το "μαύρο πρόβατο", ήμουν στην απομόνωση. Ελεγα καλημέρα στις συναδέλφους και έπρεπε να συνεννοηθούμε με τα μάτια. Το χειμώνα η κατάσταση χειροτερεύει ακόμη πιο πολύ. Με 300 ευρώ από το επίδομα ανεργίας τι ανάγκες να καλύψεις; Αναγκάζομαι να καταφύγω στα προσωπικά δάνεια και τις πιστωτικές κάρτες»...

...«Υπογράφω τη σύμβαση και βλέπω ότι άλλα αναφέρει και άλλα αμείβομαι», συνεχίζει η ίδια ξενοδοχοϋπάλληλος. «Δεν έχω πάρει ποτέ τα χρήματα που αναφέρει η σύμβαση. Οι διακοπές είναι πολυτέλεια για εμάς. Με 700 ευρώ μισθό δεν έχεις τη δυνατότητα να πας διακοπές όταν έχεις υποχρεώσεις στο σπίτι και ένα αντρόγυνο για να πάει ένα τριήμερο διακοπές χρειάζεται τουλάχιστον 400 ευρώ. Τα λιγότερα δωμάτια που μας αναλογούνε είναι 20 δωμάτια, ενώ φτάνουνε και τα 30 για μια καμαριέρα. Και μιλάμε για σουίτες και τετράκλινα δωμάτια που θέλουνε πολύ χρόνο για να καθαριστούνε όπως πρέπει. Αναγκαζόμαστε έτσι να μην κάνουμε το διάλειμμα για να μην καθυστερήσουμε, να προλάβουμε να αντεπεξέλθουμε στις υποχρεώσεις μας».

Με το ΠΑΜΕ του αγώνα

Ο συνδικαλιστής του ΠΑΜΕ Ξενοδοχοϋπαλλήλων Κέρκυρας και γραμματέας του σωματείου, Ν. Λέησος, αναφέρθηκε στις συνθήκες του εργασιακού μεσαίωνα που επικρατούν στα ξενοδοχεία του νησιού. «Εχει καταργηθεί η οργάνωση σύνθεσης προσωπικού, το 8ωρο, το 5ήμερο και υπάρχει εντατικοποίηση της εργασίας με μείωση του αριθμού των εργαζομένων. Με αυτόν τον τρόπο εξοικονομούνται χρήματα από τις μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες που δημιουργούν τα φθηνά πακέτα "all inclusive" (συμπεριλαμβάνονται τα πάντα στην τιμή), χρησιμοποιώντας παράλληλα υποβαθμισμένα και φθηνά προϊόντα, τα οποία με συμπληρώματα και χρήση αντιβιοτικών χρησιμοποιούνται για παρασκευές φαγητών προκειμένου αυτά να αντέξουν στο σερβίρισμα. Ταυτόχρονα υπάρχει εκμετάλλευση χαμηλόμισθων εργαζομένων με 300 ευρώ το μήνα και ανασφάλιστων, από Πολωνία και Ουγγαρία, καθώς και των εκπαιδευόμενων σερβιτόρων και μαγείρων από τις σχολές ΟΤΕΚ, οι οποίοι χρησιμοποιούνται στην ουσία για να εξυπηρετήσουν τα κέρδη των εργοδοτών, καθώς μόνο το 22% εξακολουθεί να εργάζεται μετά την αποφοίτησή τους, στα ξενοδοχεία».

Αναφερόμενος στο ρόλο που έχει διαδραματίσει το ΠΑΜΕ και στην υπεράσπιση των πραγματικών συμφερόντων των ξενοδοχοϋπαλλήλων και στην οργάνωση της πάλης τους, ο Ν. Λέησος τόνισε: «Να συμμετέχουν και ενισχύσουν το ΠΑΜΕ οι εργαζόμενοι. Εχουμε καταφέρει να συσπειρώσουμε αρκετούς εργαζόμενους από τα ξενοδοχεία της Κέρκυρας, με συζητήσεις, συγκεντρώσεις μέσα και έξω από τα ξενοδοχεία, με απεργίες. Πετύχαμε μεγάλο αριθμό προσλήψεων στα ξενοδοχεία, οι οποίες φτάνουν τις 2.000 φέτος, συγκριτικά με τις 230 που ήταν πριν τρία χρόνια, με αποτέλεσμα να κερδίσουν εργαζόμενοι ημερομίσθια κανονικά και ασφάλιση του ΙΚΑ. Το φορτίο που έχουμε αναλάβει, να ενεργοποιήσουμε ακόμη περισσότερους εργαζόμενους στις γραμμές του ΠΑΜΕ, είναι ανάγκη να το φέρουμε σε πέρας, εντείνοντας τις προσπάθειές μας ακόμη παραπάνω, σε μια περίοδο που οξύνεται η αντιλαϊκή επίθεση στους εργαζόμενους».