«Πού να χωρέσει τ' όνειρο»
Σάββατο 20 Αυγούστου 2005

Αφιέρωμα στον Γ. Ζωγράφου απ' την εκπομπή «Ποιητική αδεία», του «902 Αριστερά στα FM»

Στον Γιώργο Ζωγράφο θα είναι αφιερωμένη η εκπομπή «Ποιητική Αδεία» που επιμελείται και παρουσιάζει ο Γιώργος Μηλιώνης, την Κυριακή 6 με 8 το απόγευμα στον «902 ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΣΤΑ FM».

Με ένα τετράδιο στο χέρι και πάντα ντυμένος στα μαύρα, ανέβαινε από το υπογειάκι της «Απανεμιάς» και μ' ένα χαμόγελο έλεγε «διαβασμένος ήρθα σήμερα». Ξεκινούσε πάντα με ένα τραγούδι και ύστερα ένα ανέκδοτο, ένα πείραγμα σε κάποιο θαμώνα, και μετά πάλι τραγούδι. Αλλοτε τα έλεγε «κανονικά», άλλοτε τα «πείραζε» λίγο και τα έκανε σκωπτικά. Κι ύστερα η έκφρασή του σοβάρευε και ξεκινούσε να τραγουδάει τα «μεγάλα» τραγούδια, αυτά που σου αναπτερώνουν την ψυχή, αυτά που σου ανοίγουν τους ορίζοντες, τα «δικά» μας τραγούδια.

Τα τραγουδούσε όπως τραγουδούν οι απλοί άνθρωποι, χωρίς μικρόφωνα, χωρίς «λέιζερ», με συνοδεία ένα πιάνο και μια κιθάρα, και οι φωνές σώπαιναν για να ακούσουμε, μόνο το βλέμμα περιπλανιόταν στους τοίχους με τις παλιές αφίσες του Τσε, του Βάρναλη, του Σεφέρη, του Ρίτσου, του Καβάφη...

Ολα κυλούσαν φυσικά σαν αναπνοή, όλα μαζί συνέθεταν μια μοναδική ατμόσφαιρα, δεν ήταν διασκέδαση, ήταν ψυχαγωγία, αγωγή της ψυχής δηλαδή, και οι παρέες στα τραπεζάκια γίνονταν ένα, και ο νεότερος ρωτούσε τον μεγαλύτερο διπλανό του «πού θα βρω αυτό το τραγούδι;».

Πάντα στο παραθυράκι της οδού Θόλου σταματούσαν περαστικοί για να χαζέψουν το χώρο και όταν τέλειωνε η βραδιά κατεβαίναμε τα σκαλάκια τραγουδώντας ακόμα, πριν χωρίσουμε από την παρέα μας στην αθηναϊκή νύχτα.

Ο Γιώργος Ζωγράφος γεννήθηκε στις 4 Αυγούστου 1936 στην Αθήνα και πέρασε δύσκολα παιδικά χρόνια. Φοίτησε στη Δραματική Σχολή του Κάρολου Κουν, δουλεύοντας παράλληλα για να ζήσει αρχικά ως αποθηκάριος στο υδροηλεκτρικό εργοστάσιο στο Κερατσίνι και αργότερα σε κάποιο επιπλοποιείο.

Ξεκίνησε ως ηθοποιός μέχρι που τον συνεπήρε η γοητεία του Νέου Κύματος. Πρωτοτραγούδησε στην μπουάτ «Θαλάμι» στη Μύκονο, ενώ στη συνέχεια εμφανίστηκε για δύο δεκαετίες στις μπουάτ της Πλάκας. Συνεργάστηκε με πολλούς συνθέτες, όπως ο Μάνος Λοΐζος (πρώτη παρουσίαση των «Νέγρικων» μαζί με την Μ. Φαραντούρη Φλεβάρης του '67 σε συναυλία της ΕΦΕΕ), ο Νότης Μαυρουδής («Ακρη δεν έχει ο ουρανός»), ο Γιάννης Μαρκόπουλος («Πέρα από τη θάλασσα»), ο Μάνος Χατζιδάκις («Ο Ιρλανδός κι ο Ιουδαίος»), ο Μίκης Θεοδωράκης («Μαουτχάουζεν», «Γράμματα από τη Γερμανία»), ο Λίνος Κόκοτος («Μικρό παιδί», «Ραχήλ Αγαπημένη»), ο Νίκος Μαμαγκάκης («Μπολιβάρ»).

Αν και καταξιώθηκε μέσα από το τραγούδι με την υπέροχη φωνή του, η μοναξιά, τα οικονομικά προβλήματα και η καταραμένη τιμητική σύνταξη που του είχαν υποσχεθεί, αλλά δεν του έδωσαν ποτέ, φόρτωσαν την καρδιά αυτού του τροβαδούρου που «έφυγε» μόνος την Παρασκευή 12 του Αυγούστου.