Τον εξωφρενικό ισχυρισμό ότι «οι επιδόσεις των μαθητών είναι και θέμα γενετικό» (!) και την αυθαιρεσία ότι «όποιος θέλει να μάθει μαθαίνει» διατύπωσε χτες ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Παιδείας Ανδρέας Καραμάνος, παρουσιάζοντας έτσι με ωμό τρόπο στοιχεία από το πλαίσιο ιδεών μέσα στο οποίο κινείται η εκπαιδευτική πολιτική της κυβέρνησης. Οι δηλώσεις του έγιναν στη διάρκεια διαβήματος διαμαρτυρίας που έκαναν συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ (εκπρόσωποι Ομοσπονδιών και σωματείων) μεταφέροντας στην κυβέρνηση - ενόψει έναρξης της σχολικής χρονιάς - τη διαπίστωση ότι οι εξελίξεις στο χώρο της Παιδείας «συνιστούν ραγδαία υποβάθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης».

Ο γενικός γραμματέας του υπουργείου υπεραμύνθηκε την εκτεταμένη δράση του ιδιωτικού τομέα στο χώρο της εκπαίδευσης λέγοντας, «είμαστε σε ελεύθερη οικονομία και δεν μπορούμε να απαγορεύσουμε τίποτα», ενώ για την παραπαιδεία είπε πως φταίνε «οι οικογένειες που έχουν ανασφάλεια και πιέζουν τα παιδιά με φροντιστήρια»! «Ετσι είναι η κοινωνία, συνέχισε. Υπάρχει ανταγωνισμός, θα ανταγωνιστούν άλλα παιδιά, ο γονιός θα ντοπάρει το παιδί του για να μπει στη σχολή πρώτης επιλογής».

Απαντώντας στις καταγγελίες για τις ελλείψεις 9.500 εκπαιδευτικών δήλωσε: «Σκοπός του υπουργείου δεν είναι να διορίζει δασκάλους, είναι να μαθαίνουν γράμματα» χωρίς βέβαια να εξηγήσει πώς θα μάθουν τα παιδιά γράμματα χωρίς δασκάλους.

Σε ένα κρεσέντο αυθαιρεσίας επικαλέστηκε το γεγονός ότι αυτός «έμαθε γράμματα» σε τάξη με 50 μαθητές, για να εισπράξει από οργισμένο γονιό την πληρωμένη απάντηση «ε, γι' αυτό δε μάθατε ποτέ γράμματα και λέτε ό,τι λέτε»!

Από την πλευρά τους οι συνδικαλιστές τονίζοντας την εκτίμηση ότι «τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο», σημείωσαν μια σειρά προβλήματα όπως τις περιπτώσεις όπου οι μαθητές δε θα βρουν ούτε κτίριο να μπουν να κάνουν μάθημα, τις καθυστερήσεις στους διορισμούς εκπαιδευτικών, όπως και τις ανάλογες στη διάθεση των βιβλίων, την ακριβοπληρωμένη «δωρεάν Παιδεία», τα τμήματα με 30 μαθητές όπου γίνεται αδύνατη η διδασκαλία κ.ά. Πρόσθεσαν πως κεντρικό είναι το πρόβλημα με το περιεχόμενο σπουδών που εκπαιδεύει τα παιδιά έτσι που να έχουν κυρίαρχη αξία την «ανταγωνιστικότητα». Τόνισαν ότι το πλαίσιο αιτημάτων που καταθέτουν τώρα τα ταξικά συνδικάτα περιέχει αυτά που είναι προς άμεση ικανοποίηση και ασφαλώς δεν περιλαμβάνει ένα ακόμα ευρύτερο πλαίσιο διεκδικήσεων που αφορούν στην Παιδεία.