Κλιμακώνει την αντεργατική της επίθεση η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Πολιτισμού (ΥΠΠΟ), η οποία, από τις απολύσεις συμβασιούχων, πέρασε πια στις ανοιχτές απειλές και στη σαφή αμφισβήτηση κεκτημένων μορφών αγώνα! Ολα αυτά βέβαια γίνονται με «φόντο» τον «οδοστρωτήρα» του σχεδίου για το νέο Οργανισμό του υπουργείου, ο οποίος, όχι μόνο εμπορευματοποιεί και ιδιωτικοποιεί την πολιτιστική κληρονομιά, αλλά, μαζί με την Αρχαιολογική Υπηρεσία, διαλύει και τις εργασιακές σχέσεις.

Οπως προκύπτει από τη χτεσινή δημοσιογραφική ενημέρωση του Πανελλήνιου Σωματείου των εκτάκτων του ΥΠΠΟ, το αμέσως επόμενο διάστημα αναμένεται νέο «κύμα» απολύσεων 750 - 1.000 συμβασιούχων (σ.σ. το σωματείο κατήγγειλε επίσης πως εδώ και καιρό δεν έχει πρόσβαση στα πλήρη αριθμητικά στοιχεία των εργαζομένων στο υπουργείο) που αφορούν περισσότερο παλαιότερο και άρα έμπειρο προσωπικό.

Επιπλέον, συνεχίζεται η απληρωσιά, παρά τις «διαβεβαιώσεις» της ηγεσίας του υπουργείου περί του αντιθέτου. Σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε το σωματείο, οι εξοφλήσεις οφειλών προς τους εργαζόμενους στο Ταμείο Διαχείρισης Πιστώσεων για την Εκτέλεση Αρχαιολογικού Εργου (ΤΔΠΕΑΕ) δεν έχουν ακόμη ολοκληρωθεί, παρά την ανακοίνωση της αναπληρώτριας υπουργού Πολιτισμού, Φάνης Πετραλιά, στις 2/8 ότι θα «εξοφληθούν αμέσως». Οι εργαζόμενοι στο Ταμείο, όχι μόνο επέστρεψαν στην εργασία τους, από την οποία είχαν απολυθεί με τη λήξη συμβάσεων, με ασφαλιστικά μέτρα, αλλά είναι και πέντε μήνες απλήρωτοι. Μη καταβολή ποσών από διάφορα επιδόματα αντιμετωπίζουν οι αρχαιοφύλακες (3 μήνες), οι εποχικοί αρχαιοφύλακες μέσω ΑΣΕΠ (2 μήνες), ενώ, το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι εργαζόμενοι στην 4η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων με έδρα τη Ρόδο, στους οποίους οφείλονται δεδουλευμένα από το Νοέμβρη του 2004!

Ενώ λοιπόν η εργασιακή ομηρία «ακμάζει» στο ΥΠΠΟ, φορείς του όπως το ΤΔΠΕΑΕ προχωρούν και ένα βήμα παραπέρα, απειλώντας και εκφοβίζοντας τους εργαζόμενους. Ετσι, το Ταμείο έκανε δικαστική αγωγή εναντίον των εργαζομένων στο έργο της Επιδαύρου, οι οποίοι είχαν προχωρήσει σε επίσχεση εργασίας με αίτημα την καταβολή των δεδουλευμένων τους, ζητώντας να κηρυχτεί η επίσχεση παράνομη και καταχρηστική, να αναγνωριστεί από το δικαστήριο ότι οι εργαζόμενοι δε δικαιούνται μισθού κατά την περίοδο της επίσχεσης και η ουσία: «Να απαγορευτεί στους εναγόμενους η επανάληψη επίσχεσης εργασίας στο μέλλον με το ίδιο αίτημα (...)»! Επίσης, απαιτεί 3.000 ευρώ από κάθε εργαζόμενο και «εντόκως», ενώ, στις απειλές περιλαμβάνεται και η προσωποκράτηση αν το... ξανακάνουν. Σε αυτό το κλίμα εντάσσεται και η γραπτή «σύσταση» σε συμβασιούχο συνδικαλιστή στην Αρχαία Ηλίδα, να ασχολείται αποκλειστικά με την εργασία του και όχι με υποθέσεις του σωματείου!

Αν και η ηγεσία του σωματείου δηλώνει πως θα συνεχίσει τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις, ωστόσο, εξακολουθεί να «προσβλέπει» προς «λύση» ακριβώς εκεί που κανονικά θα έπρεπε να στρέφει την αντίδρασή της: στην Ευρωπαϊκή Ενωση! Ετσι, κλιμάκιο του σωματείου θα μεταβεί στις 13 Σεπτέμβρη στο Λουξεμβούργο, όπου το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο θα συζητήσει προσφυγή των συμβασιούχων για τον τρόπο που εφαρμόζει η ελληνική κυβέρνηση την κοινοτική οδηγία για τις συμβάσεις αορίστου χρόνου. Δηλώνει, βέβαια, πως η παρουσία της εκεί είναι περισσότερο «συμβολική», ωστόσο, στην πράξη, δημιουργεί αυταπάτες στους συμβασιούχους, τόσο για τον «αγώνα» μέσω των δικαστηρίων, όσο και για το ρόλο της ΕΕ.