«Ακριβός ο λογαριασμός της εικοσαετούς λιτότητας για τους μισθωτούς και συνταξιούχους, παχυλά τα κέρδη για το κεφάλαιο. Σύμφωνα με την έκθεση του ΙΝΕ / ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ, που παρουσιάστηκε χτες στη Θεσσαλονίκη, ενόψει της ΔΕΘ, η οικονομική πολιτική που ακολουθείται από το 1986 συρρίκνωσε το μερίδιο της εργασίας (από 75% το 1984 σε 64% το 2004). Η παραγωγικότητα της εργασίας αυξήθηκε κατά 30%, αλλά η μέση πραγματική αμοιβή μόνο κατά 20% στο σύνολο της οικονομίας. Την ίδια περίοδο, το εργατικό κόστος ανά μονάδα προϊόντος στις επιχειρήσεις μειώθηκε κατά 11%... καθώς εργαζόμενοι και συνταξιούχοι, με άμεσους και έμμεσους φόρους, χρηματοδοτούν το 80% του προϋπολογισμού... Οι εύποροι Ελληνες είναι 6,6 φορές πιο πλούσιοι από τους φτωχότερους...».

Αυτά γράφει το χτεσινό πρωτοσέλιδο θέμα της «Αυγής». «Ξέχασε», όμως, να σημειώσει τη συμβολή του ΣΥΝ, στο πλάι της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ, σε όλη αυτήν την πορεία, με την υπογραφή των κατάπτυστων Εθνικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και των ψίχουλων, που παρουσιάζονταν ως αυξήσεις, τη συμμετοχή στον «κοινωνικό διάλογο» και την επιχείρηση ταξικού ευνουχισμού της εργατικής τάξης, την καταγγελία του ΠΑΜΕ, ως φορέα μαξιμαλιστικών αιτημάτων και διάσπασης, κλπ., κλπ.

Ας μην παριστάνουν τις «μωρές παρθένες» επομένως...