Πήγαμε, λοιπόν, και δε χάσαμε. Αποζημιωθήκαμε, χαρήκαμε, απολαύσαμε μια εξαιρετικής καλλιτεχνικής ποιότητας, πρωτόβουλη δημιουργία από αληθινούς «εραστές» της τέχνης: την καθηγήτρια ξένων γλωσσών Σύλβια Καπερνάρου, έναν πολύ καλό πιανίστα και τρεις ακόμα νέους μουσικούς. Από μικρή η καλλίφωνη Σ. Καπερνάρου ασχολείται με τη μουσική και επί χρόνια με το εντελώς ιδιαίτερων, δυσκολότατων ερμηνευτικών απαιτήσεων μπρεχτικό τραγούδι. Ακόμη μεγαλύτερων ερμηνευτικών απαιτήσεων είναι τα τραγούδια που έγραψε - εν είδη αποστασιοποιητικών σχολίων - σε θεατρικά του έργα. Ετσι εξηγείται η πολύ όμορφη, και πολύ κοντινή ερμηνεία της Σ. Καπερνάρου με την ερμηνεία που ζητούσε ο Μπρεχτ από τους ηθοποιούς για τα τραγούδια στα θεατρικά του έργα. Δικαίως, λοιπόν, με θερμά χειροκροτήματα και «μπράβο», οι ακροατές επιβράβευσαν την ερμηνεία της σε τραγούδια από τα «ανυπάκουα»... έργα του Μπρεχτ «Χάπι- εντ», «Οπερα της πεντάρας», «Η πτώση του Μαχαγκόνι», «Ο καλός στρατιώτης Σβέικ».