Η αντιπλημμυρική προστασία στο λεκανοπέδιο της Αττικής είναι ανύπαρκτη. Τα μπαζωμένα ρέματα, οι ελάχιστοι ελεύθεροι χώροι και τα πολλά κρίσιμα έργα που δεν έχουν γίνει - παρά τις επανειλημμένες διαπιστώσεις ακόμη και των ίδιων των κυβερνώντων - αποτυπώνουν την εικόνα μιας ανοχύρωτης πόλης, η οποία κινδυνεύει να πλημμυρίσει με την πρώτη δυνατή βροχή.

Ο «Ρ», πριν από δυο βδομάδες (Κυριακή 16 Οκτώβρη), ξεκίνησε έρευνα για την αντιπλημμυρική προστασία στο Λεκανοπέδιο. Από την πρώτη μέρα που ξεκίνησε η έρευνα, διαπιστώσαμε, όχι μόνο το έλλειμμα σε έργα, αλλά, ακόμη χειρότερα, την παραπέρα επιβάρυνση του περιβάλλοντος με ευθύνη των ίδιων των κυβερνήσεων, οι οποίες και μετέτρεψαν, με την πολιτική τους, τη γη σε εμπόρευμα. Ετσι, το μεγάλο κεφάλαιο καταπατά ρέματα ή χτίζει πάνω σε δέλτα ποταμών, όχι μόνο με την ανοχή, αλλά και με τις ευλογίες των εκάστοτε κυβερνώντων. Και σα να μην έφτανε αυτό, στη συνέχεια, οι κυβερνήσεις ανέθεταν στο μεγάλο κεφάλαιο να ...κατασκευάσει έργα αντιπλημμυρικής προστασίας!

Μέσα σ' αυτές τις δύο βδομάδες, ο «Ρ» αποκάλυψε ότι:

• Τα σημαντικότερα έργα σε όλη την Αττική, που θα βοηθούσαν στην αντιμετώπιση του φαινομένου των πλημμυρών, βρίσκονται ακόμη σε φάση μελετών από τις υπηρεσίες του ΥΠΕΧΩΔΕ.
• Το έργο του Κηφισού, που στοίχισε τουλάχιστον 100 δισ. δραχμές, είναι πολύ πιθανό να τιναχτεί στον αέρα. Ο εγκιβωτισμός του ποταμού - όπως προέκυψε από το ρεπορτάζ - και η μετατροπή του σε οδική αρτηρία έγινε, προκειμένου να μη χάσουν οι ανάδοχοι τις χρηματοδοτήσεις της ΕΕ. Οι κακοτεχνίες, που συνοδεύουν το τελικό έργο, δημιουργούν σημαντικά προβλήματα στην απορροή των υδάτων στη θάλασσα. Η ευρύτερη περιοχή του Μοσχάτου, του Ρέντη και του Νέου Φαλήρου κινδυνεύει με πλημμύρα, σε περίπτωση μεγάλης, σε ένταση και έκταση, βροχόπτωσης.
• Στην Ανατολική Αττική, κυλούν τα 2/3 των ρεμάτων της Αττικής, πολλά από τα οποία είναι μπαζωμένα και τσιμεντοποιημένα. Αποκαλυπτική είναι η δήλωση του φιλοκυβερνητικού νομάρχη Λεωνίδα Κουρή, ότι «αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει αντιπλημμυρική θωράκιση στο 90% της περιοχής»! Και να μην ξεχνάμε ότι σ' αυτήν την περιοχή έχουν κατασκευαστεί ορισμένα από τα μεγαλύτερα και πλέον ακριβοπληρωμένα έργα όπως η Αττική Οδός, το αεροδρόμιο κλπ.
• Στη Δυτική Αττική, η έλλειψη αποχετευτικού δικτύου ομβρίων υδάτων, σε συνδυασμό με τα μπαζωμένα ρέματα - πολλά έχουν μπαζωθεί και από τις μεγάλες βιομηχανίες του Θριασίου - έχουν οδηγήσει πολλές φορές τους κατοίκους της περιοχής σε απόγνωση.
• Στη Ν. Ιωνία, έντεκα χρόνια μετά τις πλημμύρες του '94, όταν το ρέμα του Ποδονίφτη υπερχείλισε παρασύροντας στο θάνατο 17 ανθρώπους και προκαλώντας τεράστιες υλικές καταστροφές, το ενδεχόμενο πλημμύρας παραμένει. Η Ηλιούπολη, μια πόλη που χτίστηκε πάνω στα ρέματα, κινδυνεύει με πλημμύρες λόγω των μπαζωμένων ρεμάτων. Μόνον ένα μικρό μέρος του ρέματος της Πικροδάφνης παραμένει «ελεύθερο». Ο Πειραιάς και ο Κορυδαλλός κινδυνεύουν επίσης με πλημμύρες, λόγω ελλιπούς συντήρησης του δικτύου ομβρίων και των μπαζωμένων ρεμάτων, αντίστοιχα.

Τα παραπάνω δεν είναι τυχαία γεγονότα, αλλά οφείλονται σε πολιτικές αποφάσεις των κυβερνήσεων. Αποφάσεις, που έχουν την αφετηρία τους στην ίδια τη μετατροπή της φύσης σε εμπόρευμα. Οπου τα πάντα, ακόμη και η γη ή και τα ρέματα, πουλιούνται και αγοράζονται. Οπου υπερισχύει ο νόμος του κέρδους των λίγων, σε βάρος της ποιότητας ζωής των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων...