Ενα οδοιπορικό στους δήμους του Πειραιά ξεκινά σήμερα ο «Ρ». Τα προβλήματα της γειτονιάς, της πλατείας, του αθλητισμού, του πολιτισμού, τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι ένα χρόνο πριν από τις δημοτικές εκλογές μπαίνουν στο μικροσκόπιο της έρευνας του «Ρ»
Οι μεγάλες οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο Αθλητικός Οργανισμός του δήμου (δημιουργήθηκε επί δημαρχίας Ν. Μπεάζογλου το 1987) αποτελούν τροχοπέδη στην ανάπτυξη του μαζικού, λαϊκού αθλητισμού. Στην περιοχή υπάρχουν τρία κλειστά γυμναστήρια και ένα γήπεδο ποδοσφαίρου, ακριβώς δίπλα από το χώρο των Λιπασμάτων.
Ομως, από τη μια, οι υποσχέσεις του δήμου που δεν τηρούνται και, από την άλλη, η αδιαφορία της κυβέρνησης, μας φέρνουν αντιμέτωπους με μιαν άθλια κατάσταση σε βασικούς χώρους άθλησης.
Συναντήσαμε και κουβεντιάσαμε με τον Νίκο Μπεάζογλου, πρώην δήμαρχο και τώρα επικεφαλής της δημοτικής παράταξης «Ενότητα». Μαζί μας είναι και ο Στάθης Αμαραντίδης, λάτρης του πειραιώτικου ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Αθλητικού Οργανισμού.
- Η θέα προς τη θάλασσα είναι καταπληκτική. Δε βλέπω, όμως, να υπάρχει πρόσβαση προς αυτήν.
- Πράγματι, έχουμε πολύ σοβαρά προβλήματα. Δεν είναι αρκετή μόνον η θέα. Το ζήτημα είναι να μπορείς να χαρείς αυτό το πολύτιμο αγαθό, το οποίο επί δεκαετίες έχουμε στερηθεί για τους εξής λόγους: Πρώτον, η παραλία μας έχει χαρακτηριστεί λιμενική ζώνη. Το πιο σοβαρό, όμως, είναι ότι η πολιτεία φοβάμαι πως άλλα πράγματα έχει στο μυαλό της. Μάλλον θέλει να δημιουργήσει εμποροναυτιλιακό κέντρο. Και, δεύτερον, στην Ψυττάλεια βρίσκονται πάνω από 200.000 τόνοι λυματολάσπης. Αυτό έχει ως συνέπεια, όταν έχει άπνοια, να μας πνίγει η μπόχα και να γεμίζουμε κουνούπια.
- Αυτό το γυμναστήριο εξυπηρετεί το μπάσκετ, το βόλεϊ, το τραμπολίνο, την πυγμαχία. Βρίσκεται σε κακή κατάσταση. Εχει να μπει συνεργείο πάνω από δύο χρόνια.
- Παρατηρούμε πως τα αποδυτήρια είναι σε άθλια κατάσταση. Σπασμένα τζάμια, τα πλακάκια και τα ντους έχουν μαυρίσει. Το ιατρείο θυμίζει αχούρι. Το χειμώνα, η στέγη βάζει νερό... Ο χώρος όπου γυμνάζονται οι πυγμάχοι είναι ακατάλληλος...
- Ακούω ότι τα απορρυπαντικά για την καθαριότητα, τα αγοράζουν οι υπάλληλοι από την τσέπη τους. Είναι κρίμα. Βλέπουμε ότι βρίσκεται σε πλήρη εγκατάλειψη...
Στη συνέχεια, επισκεπτόμαστε το κλειστό γυμναστήριο «Γ. Κασσιμάτη», ακριβώς δίπλα του είναι τα σχολεία. Μεσοτοιχία με το γυμναστήριο βρίσκεται ένας εκπληκτικός χώρος περίπου 30 στρέμματα. Ο δήμος τον έχει αφήσει στην τύχη του και έχει μετατραπεί σε σκουπιδότοπο.
«Αυτή η περιοχή - λέει ο επικεφαλής της "Ενότητας" - δυστυχώς έχει εγκαταλειφθεί από τη σημερινή δημοτική αρχή. Θα μπορούσε, μαζί με το γυμναστήριο και τα σχολεία, να αποτελέσουν ένα μοναδικό χώρο αθλητισμού, ψυχαγωγίας και πολιτιστικών εκδηλώσεων...».
- Εχετε ακόμα ένα Αθλητικό Κέντρο στις αποθήκες της Αγροτικής Τράπεζας.
- Αυτός ο χώρος κινδυνεύει να χαθεί. Τον θέλει η τράπεζα για να τον πουλήσει σε ιδιώτες, παρόλο που το ΔΣ ομόφωνα τον είχε χαρακτηρίσει σαν χώρο πράσινου, πολιτισμού, αθλητισμού, αναψυχής. Ομως, η τακτική των πρώην δημάρχων να μην εκτελέσουν την απόφαση του ΔΣ γεννά ερωτηματικά για τη στάση τους. Η τράπεζα έχει προσφύγει στα δικαστήρια....
Το ποδοσφαιρικό γήπεδο της Δραπετσώνας βρίσκεται σε ένα χώρο 60 στρεμμάτων. Τα αποδυτήρια είναι σε άθλια κατάσταση. Είναι απαράδεκτο να εξυπηρετούνται παιδιά σε τέτοιους χώρους. Τα ντους είναι γεμάτα μύκητες...
«Κι όμως - λέει ο Ν. Μπεάζογλου - εδώ γυμνάζονται οι ομάδες "ΑΣ Δραπετσώνας", "ΑΣ Ποντίων", "Νέοι Δραπετσώνας" και η γυναικεία ομάδα "Αρτεμις". Είναι κρίμα για τα παιδιά».
- Ο χώρος αυτός θα μπορούσε να αποτελέσει έναν οργανωμένο χώρο άθλησης για τους νέους...
- Κοιτάξτε, δεν είναι μόνο τα 60 στρέμματα. Υπολογίστε επιπλέον τα 230 στρέμματα των Λιπασμάτων, τα 94 στρέμματα του Αιγιαλού, τα 110 στρέμματα της ΑΓΕΤ και τα 55 στρέμματα της Μόμπιλ. Μιλάμε για μια περιοχή περίπου 600 στρεμμάτων. Καταλαβαίνετε τι μπορεί να γίνει σε έναν τέτοιο χώρο με σύνορο τη θάλασσα; Εδώ δημιουργείται ένα ερώτημα. Θα μας αφήσουν τα ιδιωτικά συμφέροντα; Γι' αυτό υποστηρίζω ότι χρειάζεται μια άλλη δημοτική αρχή, με διάθεση να παλέψει για το δήμο και όχι να συνθηκολογήσει με το μεγάλο κεφάλαιο...
- Απ' ό,τι φαίνεται, δεν υπάρχει διάθεση από τη σημερινή Δημοτική Αρχή να βοηθήσει...
- Ετσι είναι τα πράγματα. Χρειάζεται άλλη πολιτική. Η σημερινή δημοτική αρχή δεν έχει δώσει σχεδόν τίποτα μέχρι σήμερα για τον πολιτισμό. Ο περσινός προϋπολογισμός είχε ένα κονδύλι 15.000 ευρώ για τη βιβλιοθήκη. Σκεφτείτε ότι είχαν κόψει το τηλέφωνο, γιατί ήτανε απλήρωτο! Οι υπάλληλοι είναι ανασφάλιστοι. Είναι ένα ερώτημα το πού πάνε τα χρήματα.
* * *
Η κουβέντα μας κλείνει με ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της πολιτικής της δημοτικής αρχής, που αφορά στις φυλακές των «Βούρλων». «Ο χώρος - λέει ο Ν. Μπεάζογλου - ήταν κρατικός, τον πήρε η Εθνική Κεφαλαίου, θυγατρική της Εθνικής, και ξαφνικά μαθαίνουμε ότι πουλήθηκαν σε ιδιώτη. Προσπάθησα να το βάλω στο Δημοτικό Συμβούλιο, αλλά το καθυστερούν. Πρέπει άμεσα να γίνει τροποποίηση του ρυμοτομικού και χωροταξισμός του σε χώρο πράσινου, αλλά και ιστορικής μνήμης. Οταν ήρθαν οι Γερμανοί - σημειώνει - έγινε κολαστήριο για τους πολιτικούς κρατούμενους. Φέτος, κλείνουν 50 χρόνια από τη μεγάλη απόδραση 27 κομμουνιστών κρατουμένων, οι οποίοι, ως γνωστόν, έσκαψαν λαγούμι. Είναι ντροπή να πουληθεί».
ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΣΑΒΒΑΤΟ: ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΣ