«Ξεκινήσαμε απ' τις 12 χτες το βράδυ» εξηγεί η Μαρία, απ' τα «Κλωστήρια Β΄». «Βεβαίως φέραμε και τις οικογένειές μας, εμένα κι ο γιος μου κι ο άνδρας μου είναι άνεργοι. Θα βάλουμε το μαχαίρι στο κόκαλο...».
Οι εργάτες μαθαίνουν: Η αντεπίθεσή τους «οικοδομείται» βήμα προς βήμα, κάθε αγώνας βοηθά να ωριμάσουν, να 'ναι πιο δυνατοί στην πάλη ενάντια στον ταξικό τους αντίπαλο. «Ο αγώνας της "ΤΡΙΚΟΛΑΝ" άφησε το μήνυμα για συσπείρωση των εργαζομένων, των ανέργων, όλου του λαού, γιατί μόνο έτσι θα καταφέρουμε κάτι», τονίζει στο «Ρ» η Ελένη, μία απ' τις εργάτριες που μέτρησαν μήνες επίμονου αγώνα έξω απ' τις πύλες της «ΤΡΙΚΟΛΑΝ». Μιλά για τον εμπαιγμό των απολυμένων: «Είμαστε 4 μήνες απλήρωτοι στα προγράμματα μερικής απασχόλησης... Κανείς να μην πάει εκεί. Παλεύουμε για σταθερή δουλιά!» λέει και τραβάει μπροστά - αγκαζέ με τις συναδέλφισσές της που ταξίδεψαν από τη Νάουσα για να πάρουν μέρος στο συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ στην Αθήνα.