Για την αντιπαράθεση στο φοιτητικό κίνημα | ΠΑΙΔΕΙΑ

Motion Team

Με τους νόμους που ψήφισαν τους τελευταίους μήνες ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και με τις αποφάσεις της Συνόδου στο Μπέργκεν το Μάη του 2005, γίνεται ένα ακόμα βήμα για την προώθηση της στρατηγικής της ΕΕ στην Ανώτατη Εκπαίδευση, της στρατηγικής της Μπολόνια. Οι νόμοι και οι αποφάσεις αυτές μπαίνουν, ξεκινούν φέτος να υλοποιούνται. Επίσης, αναμένεται συνέχεια με το νόμο πλαίσιο για την ιδιωτικοοικονομική λειτουργία των ιδρυμάτων, την πληρωμή συγγραμμάτων, τους ακόμα μεγαλύτερους ταξικούς φραγμούς για τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών. Ετσι, σε κάθε τμήμα οι φοιτητές βρίσκονται αντιμέτωποι με τα οξυμένα προβλήματα - επιπτώσεις των μέτρων αυτών. Σε αρκετές περιπτώσεις, μάλιστα, η κατάσταση έχει γίνει εκρηκτική, ιδίως για τους φοιτητές που προέρχονται από λαϊκές οικογένειες.

Με την παρέμβαση της Πανσπουδαστικής αναπτύσσεται δράση πάνω στα οξυμένα προβλήματα φοιτητών και σπουδαστών και ενάντια στην πολιτική ΕΕ - κυβέρνησης - ΠΑΣΟΚ για την ανώτατη εκπαίδευση. Οι αγώνες που αναπτύσσονται ανέδειξαν το Πανελλαδικό Συντονιστικό των ΑΕΙ και των ΤΕΙ σε οργανωτή με το διεκδικητικό του πλαίσιο και τις πρωτοβουλίες του, που παίρνουν χαρακτήρα πανελλαδικό και συντονισμένο, με αιτήματα πάλης που αγκαλιάζουν τις σύγχρονες ανάγκες των φοιτητών. Ηδη έχουν δώσει το «παρών» χιλιάδες φοιτητές από όλη την Ελλάδα: στις 20 Οκτώβρη στα μαζικά συλλαλητήρια σε κάθε πόλη, στις 12 Νοέμβρη στο πανελλαδικό συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ, στις αντιιμπεριαλιστικές εκδηλώσεις και τα συλλαλητήρια για την 32η επέτειο από την εξέγερση του Πολυτεχνείου.

Ολο αυτό το διάστημα, η Πανσπουδαστική έχει απευθυνθεί στη συντριπτική πλειοψηφία των 188 συλλόγων φοιτητών της Ελλάδας, για τα ζητήματα αυτά και με βάση τις ανακοινώσεις του Πανελλαδικού Συντονιστικού των ΑΕΙ, καλώντας σε συνεδριάσεις τα διοικητικά συμβούλια και σε γενικές συνελεύσεις τους συλλόγους των φοιτητών. Στο παρόν άρθρο επικεντρώνουμε στη στάση και την τακτική των υπόλοιπων παρατάξεων που δρουν στους συλλόγους.

Η ΔΑΠ - ΝΔΦΚ επιβεβαιώνει το ρόλο της ως απολογητής της κυβέρνησης της ΝΔ και ως προωθητής της πολιτικής που ακολουθεί. Μάλιστα, έχει εγκαταλείψει την τακτική του «τι να κάνουμε, πρέπει να προσαρμοστούμε» που είχε το προηγούμενο διάστημα. Τα στελέχη της ΔΑΠ έχουν γίνει οι καλύτεροι διαφημιστές και πλασιέ των αντιλαϊκών μέτρων, τα καλύτερα στηρίγματα της κυβέρνησής τους.

Την ίδια στιγμή, μαζί με την ΠΑΣΠ, στήνουν μηχανισμούς διαφθοράς για να καθυποτάξουν τις συνειδήσεις των φοιτητών και για να εξασφαλίσουν τη θέση τους στους συλλόγους, για να περνά πιο εύκολα η πολιτική των κομμάτων τους. Ταυτόχρονα, γίνονται ο «Δούρειος ίππος» των επιχειρήσεων στα ιδρύματα, στελέχη των οποίων καλούν να κάνουν «μαθήματα» στους φοιτητές (βλέπε ΑΣΟΕΕ, Πανεπιστήμιο Πειραιά, Αθήνας κ.α.). Από κοινού, ΔΑΠ και ΠΑΣΠ, με τις πλειοψηφίες που έχουν, είναι η φωνή των επιχειρηματιών και των απαιτήσεών τους στους συλλόγους και τις σχολές. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι μπροστά στον εορτασμό του Πολυτεχνείου, επιδόθηκαν σε αγώνα «ξαναγραψίματος» της ιστορίας, για να χωρέσει τη λογική του συμβιβασμού και της μοιρολατρίας που θέλουν να περάσουν στους φοιτητές. Δεν είναι τυχαίο, επίσης, ότι σε σχέση με τον τραυματισμό των Ελλήνων στρατιωτών στο Αφγανιστάν, επανέλαβαν στα διοικητικά συμβούλια τις δηλώσεις Ρουσσόπουλου περί εθνικών συμφερόντων και εθνικής άμυνας.

Η ΠΑΣΠ κινείται παράλληλα με τη ΔΑΠ στα ίδια πλαίσια της προώθησης της πολιτικής της ΕΕ και της κυβέρνησης, όπως αναφέρθηκε, με τα ίδια ακριβώς μέσα. Απλά το κάνει πιο ...σοσιαλδημοκρατικά. Δηλαδή, κλίνει σε όλες τις πτώσεις την «κακιά δεξιά» και τα μέτρα που φέρνει. Ταυτόχρονα, όμως, αποτελεί μακρύ χέρι των ίδιων μέτρων στα ΑΕΙ. Εχουν μια αντικυβερνητική ρητορεία, αλλά ταυτόχρονα υπερασπίζονται και προωθούν τις θέσεις του ΠΑΣΟΚ (οι οποίες είναι ίδιες με αυτές της ΝΔ).

Στην ΑΣΟΕΕ, για παράδειγμα, προτείνει τη δημιουργία γραφείου εύρεσης εργασίας κατά τα πρότυπα των γραφείων ενοικίασης εργαζομένων. Σκλαβοπάζαρου, δηλαδή, για πιο φτηνούς εργαζόμενους. Στα διοικητικά συμβούλια, όπου συζήτησαν για τα γεγονότα στο Αφγανιστάν και την καταδίκη των κυβερνητικών δηλώσεων, είπαν ότι ο ΝΑΤΟικός στρατός είναι «ειρηνευτικός» και ότι καλά κάνει και βρίσκεται εκτός συνόρων, αφού επιτελεί «ανθρωπιστικό έργο»! Στο Φυσικό Αθήνας γράφουν: «Στηρίζουμε την αξιολόγηση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση...», «πιστεύουμε στην ίδρυση των Ινστιτούτων Διά Βίου Εκπαίδευσης» κτλ. Οσο κι αν προσπαθούν να αποστασιοποιηθούν από το ΠΑΣΟΚ, οι θέσεις και η δράση τους αποδεικνύουν το αντίθετο.

Σε σχέση με τις παρατάξεις ΔΙΚΤΥΟ (πρόσκειται στο ΣΥΝ) και ΕΑΑΚ, δεν είναι τυχαίο ότι έχουν βρει τον εχθρό τους στο Πανελλαδικό Συντονιστικό των ΑΕΙ και το αγωνιστικό του πλαίσιο. Αντιπαρατίθενται τόσο στις αγωνιστικές του πρωτοβουλίες, όσο και στο «μαξιμαλιστικό» - όπως το ονομάζουν - πλαίσιο. Στις περισσότερες γενικές συνελεύσεις καταθέτουν κοινό πλαίσιο πάλης, όπου μόνο καταγγέλλουν τα μέτρα, αποφεύγοντας να ονοματίσουν το ρόλο της ΕΕ και χωρίς να προτείνουν ποια εκπαίδευση χρειάζεται σήμερα, όπως λένε και οι ίδιοι, για χάρη της «ενότητας». Μάλιστα, η παράταξη του ΣΥΝ στο Μαθηματικό προχώρησε ένα βήμα ακόμα στην «ενότητα της αριστεράς», καταθέτοντας κοινό πλαίσιο με την ΠΑΣΠ. Ασφαλώς, το πλαίσιο αυτό και η «ενότητά» τους έχουν έναν και μόνο σκοπό. Να κάνουν τους φοιτητές να μη βλέπουν τους πραγματικούς υπαίτιους, την πολιτική της ΕΕ και της κυβέρνησης, ούτε τις πραγματικές ανάγκες τους. Να ενσωματώσουν τα αιτήματά τους στα ασφυκτικά πλαίσια της απασχολησιμότητας, της ανταγωνιστικότητας και της ιδιωτικοποίησης.

Στη γενική συνέλευση στη Σχολή Τεχνολογικών Εφαρμογών (ΣΤΕΦ) Πειραιά ο εκπρόσωπος της ΕΑΑΚ είπε ότι πρέπει οι σπουδαστές να μποϊκοτάρουν τα ξένα προϊόντα, για να αναπτυχθούν οι ελληνικές επιχειρήσεις και η οικονομία... για να εκμεταλλεύονται περισσότερο τους εργαζόμενους δηλαδή!

Στις θέσεις τους, μιλούν για ένα γενικό πτυχίο, για να μπορεί δήθεν ο φοιτητής να χτυπάει περισσότερες πόρτες. Επίσης, να αναλάβουν οι εργοδότες την κατάρτιση, γιατί, όπως λένε, έτσι θα έχει επενδύσει(!) πάνω στον εργαζόμενο και δε θα τον απολύει εύκολα... Στην πραγματικότητα, έτσι ο εργοδότης θα μπορεί να τον εκμεταλλεύεται περισσότερο ως ανειδίκευτο κι «ευέλικτο» εργάτη.

Δεν είναι, λοιπόν, καθόλου τυχαίο ότι μπορούν να «ενώνονται» οι εκπρόσωποι του Μπερτινότι και της «άλλης Ευρώπης» με τους δήθεν «ανεξάρτητους» και «αριστερούς». Και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι μπορούν ακόμη πιο εύκολα να «ενώνονται» με τις συμβιβασμένες ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, που ιδρύουν ακαδημίες επιμόρφωσης εργατοπατέρων, ενώ βγάζουν σπυριά, όταν ακούν για ταξικό εργατικό κίνημα, για τις σύγχρονες ανάγκες μας. Η όλη τους λογική συμπυκνώνεται στην κατακλείδα της τοποθέτησης του εκπροσώπου της ΕΑΑΚ στη γενική συνέλευση της Φιλοσοφικής: «Το Πολυτεχνείο ζει, όλοι μαζί, με το πλαίσιο της ΑΔΕΔΥ».

Από τη μαζική, πλατιά δράση για τα προβλήματα των φοιτητών αποδεικνύεται ότι η γραμμή αντιπαράθεσης με τις παρατάξεις αυτές, είναι οι σύγχρονες ανάγκες των φοιτητών. Είναι το πλαίσιο πάλης του Συντονιστικού, το οποίο μπορεί να γίνει όπλο για τον απεγκλωβισμό δυνάμεων. Είναι τα αιτήματα που απαντούν στα σημερινά προβλήματα του φοιτητή, στη ζωή του φοιτητή από τη λαϊκή οικογένεια. Που τον καλούν να μην υποταχτεί, αλλά να πάρει την υπόθεση στα χέρια του. Να παλέψει με αξιοπρέπεια, ενάντια στους μηχανισμούς της διαφθοράς και τον ατομικισμό. Μαζί με το ταξικό εργατικό κίνημα, με το λαό, ανυπότακτα για τις ανάγκες του.

Βασίλης ΜΕΤΑΞΑΣ
Μέλος της Επιτροπής ΑΕΙ - ΤΕΙ του ΚΣ της ΚΝΕ