Στη μαγεία του αργεντίνικου τάνγκο, με έργα μικρών και μεγάλων διαστάσεων, σε χειροποίητο χαρτί, με χρωματιστά ή μαύρα μολύβια και ακριλικά χρώματα σε καμβά, μας μεταφέρει η έκθεση της Ρουμπίνα Σαρελάκου στην γκαλερί «Εικαστικός Κύκλος» (Χαρ. Τρικούπη 121). Νέα έργα, με θέμα το τάνγκο και όσα «το συνθέτουν». Η πρόκληση ήταν μεγάλη, καθώς το τάνγκο είναι ένας χορός γεμάτος ιστορίες, πόνο, έρωτα, πάθος...
Μέσα από εικόνες αποσπασματικά δεμένες, που θυμίζουν φωτογραφικά καρέ, η Ρ. Σαρελάκου αιχμαλωτίζει την κίνηση και τη λεπτομέρεια. Ενα βλέμμα, μια αγκαλιά, μια πτύχωση, ένα σύμπλεγμα σωμάτων, ένα ζευγάρι παπούτσια... που υποδηλώσουν το μυστήριο και την ένταση του χορού.
Οπως αναφέρει η δημιουργός: «Το τάνγκο είναι η νοσταλγία και η μοναξιά, η ανάγκη για τον άλλον, η χαμένη πατρίδα, η φθορά, η χαρά, η νύχτα και ο κόσμος της, η συντροφικότητα και η ελευθερία». Την ώρα του χορού, τα σώματα συνομιλούν μυστικά, ερωτεύονται, αποκαλύπτουν και αποκαλύπτονται. Το τάνγκο αντιπροσωπεύει την απόλυτη αρμονία, με την ισορροπία των αντιθέσεων».
Με ευαισθησία και σχεδιαστική δεξιοτεχνία, η Ρ. Σαρελάκου μετουσιώνει συναισθήματα, εμπειρίες και βιώματα σε ποιητικές εικόνες. Τα έργα της έκθεσης «μου φανέρωσαν όσα δε ζωγράφισα, όσα θέλω να ζωγραφίσω», λέει η ζωγράφος - χαράκτρια.
Ιδιαίτερη σημασία έχει το χρώμα, που αποκτά συμβολικές διαστάσεις. «Νόμιζα ότι το τανγκό είναι ο έρωτας και ο θάνατος, το πορφυρό και το μαύρο. Σιγά - σιγά κατάλαβα ότι σ' αυτόν το χορό χωράνε όλα, όπως όλα τα χρώματα χωράνε στο λευκό». Η αντίστιξη φωτός - σκιάς αναδεικνύει την πλαστικότητα των όγκων και τη δραματικότητα των έργων.
Οπως γράφει η Νάνσυ Τρικκαλίτη στο καλαίσθητο βιβλίο (συνοδεύεται από DVD και τρία CD με αργεντίνικη μουσική), που συνοδεύει την έκθεση: «Τα χέρια της Ρ. Σαρελάκου αποπειρώνται την αναμέτρηση να εικονοποιήσουν το εφήμερο, να χρωματίσουν το συναίσθημα, να ονοματίσουν το άρρητο, να υπαινιχθούν τελικά το όλον. Οι εικαστικές της αποτυπώσεις ζωντανεύουν μια μελωδία που σχεδόν την ακούς να τις διαπερνά... Τούτη η δημιουργία μοιάζει να σηκώνει την αυλαία σε μια γοητευτική κι απρόσμενη παράσταση...».
«Το τάνγκο το ανακαλύπτεις λίγο - λίγο», σημειώνει ο A. Troilo. «Αυτό σε επιλέγει... κι όταν το κάνει, σου επιτρέπει να ρίξεις μια ματιά... Ωστόσο παραμένει τριγυρισμένο από ένα φωτοστέφανο απόρθητου μυστηρίου...».