Σκηνή από την παράσταση «Αυτός που νόμιζε» στο θέατρο «Πορεία»
Ξεκίνησαν στο θέατρο «Πορεία» οι παραστάσεις του έργου «Αυτός που νόμιζε» του Πίτερ Μπρουκ και της Μαρί - Ελέν Εστιέν που είναι βασισμένο στο μυθιστόρημα του ουμανιστή νευρολόγου Oliver Sacs «Ο άνθρωπος που μπέρδεψε τη γυναίκα του με ένα καπέλο». Το έργο ανεβαίνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα, σε μετάφραση Δημήτρη Τάρλοου - Στρατή Πασχάλη και σκηνοθεσία της Αυστριακής Renate Jett. Παίζουν: Γρηγόρης Γαλάτης, Βασίλης Καραμπούλας, Μανώλης Μαυροματάκης, Δημοσθένης Παπαδόπουλος, Δημήτρης Τάρλοου. Πρόκειται για 17 σύντομα επεισόδια όπου οι θεατές παρακολουθούν διάφορες εκφάνσεις νευρολογικών δυσλειτουργιών. Οι ηθοποιοί υποδύονται εναλλάξ τους ασθενείς και τους γιατρούς και προσπαθούν να προσεγγίσουν ζητήματα όπως η τρέλα, η αγνωσία, η απελπισία, η μεταφυσική αναζήτηση.
«Ο μεγάλος και ο μικρός» ένα έργο «ανατριχιαστικά σημερινό» - όπως το χαρακτηρίζει ο σκηνοθέτης Σταμάτης Φασουλής. Το άπαιχτο στην Ελλάδα έργο του Βρετανού Τέρενς Ράτιγκαν παρουσιάζεται στο θέατρο «Δημήτρης Χορν». Αναφέρεται στο χρηματιστήριο λίγα χρόνια μετά το Κραχ, το '33, με άφατο κυνισμό. «Ο ήρωάς του είναι κάτι μεταξύ Ωνάση και Κοσκωτά» - λέει ο Σταμάτης Φασουλής. «Στο "Μεγάλο και τον μικρό" ο Ράτιγκαν πολιτικοποιείται και διαγράφει τον παγκόσμιο καπιταλισμό ως μελλοθάνατο ασθενή στην Εντατική», σημείωνε το Φλεβάρη, με αφορμή τη λονδρέζικη παράσταση «Evening Standard». Τους ρόλους ερμηνεύουν: Σταμάτης Φασουλής, Σταύρος Ζαλμάς, Μέμος Μπεγνής, Χρήστος Σιμαρδάνης, Σταύρος Νικολαΐδης, Μάντυ Λάμπου και Μαριάννα Πολυχρονιάδη. Το σκηνικό είναι του Γιώργου Γαβαλά, τα κοστούμια της Μαργαρίτας Χατζηιωάννου, οι φωτισμοί της Ελευθερίας Ντεκώ και η μουσική επιμέλεια του Ιάκωβου Δρόσου.
Με το τελευταίο έργο της Κάριλ Τσέρτσιλ «Ενας Αριθμός», το οποίο ανεβαίνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα, συνεχίζονται οι παραστάσεις του Θεάτρου «Εμπρός». Το έργο της Κάριλ Τσέρτσιλ χαρακτηρίστηκε από την κριτική ως «το πρώτο αληθινό έργο του 21ου αιώνα», τόσο λόγω του τολμηρού θέματός του, που είναι η ανθρώπινη κλωνοποίηση, όσο και λόγω της εξαιρετικά προκλητικής, αλλά και στέρεης γραφής του. Με αφορμή την προσωπική σχέση ενός πατέρα με τις τρεις «εκδοχές» του γιου του, η Τσέρτσιλ φωτίζει θεμελιώδη ζητήματα της ανθρώπινης ύπαρξης, όπως το πρόβλημα της ταυτότητας, η αδυναμία του ανθρώπου να κατανοήσει και να ορίσει τον κόσμο του, αναδεικνύοντας παράλληλα το δέος που προκαλεί η ανεξέλεγκτη δύναμη της επιστήμης. Ο Τάσος Μπαντής παίζει το ρόλο του πατέρα και ο Θανάσης Σαράντος του γιου, που ανακαλύπτει την ύπαρξη 20 κλώνων του. Τα πράγματα χειροτερεύουν όταν ο «γιος» μαθαίνει ότι δεν είναι καν το πρωτότυπο και όταν ο πατέρας με τη σειρά του έρχεται αντιμέτωπος με τον πραγματικό γιο και τις βασανιστικές επιλογές του παρελθόντος. Η μετάφραση είναι του Τάσου Μπαντή και του Θανάση Σαράντου και η σκηνοθεσία του Τάσου Μπαντή. Το σκηνικό και τα κοστούμια της Ελένης Μανωλοπούλου, η μουσική του Ακη Δαούτη, η επιμέλεια κίνησης της Σταυρούλας Σιάμου. Η παράσταση είναι μια συμπαραγωγή της Εταιρείας Θεάτρου «Εμπρός» και της Εταιρείας Θεάτρου «Ηθικόν Ακμαιότατον».