Ανοίγει νέα σελίδα στη δράση της | ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Αποψη από τις εργασίες του Συνεδρίου

Το 15ο Συνέδριο της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας (ΠΣΟ) που πραγματοποιήθηκε 1 - 4 Δεκέμβρη στην Αβάνα της Κούβας σημείωσε ξεχωριστή επιτυχία. Η συμμετοχή συνδικάτων και συνδικαλιστών και από τις πέντε ηπείρους ξεπέρασε κατά πολύ τις αντίστοιχες συμμετοχές των τριών προηγούμενων συνεδρίων που είχαν γίνει το 1990 στη Μόσχα, το 1994 στη Δαμασκό και το 2000 στο Νέο Δελχί της Ινδίας.

Στο συνέδριο που έγινε στην Αβάνα πήραν μέρος 585 αντιπρόσωποι και παρατηρητές από 77 χώρες, που εκπροσωπούσαν 273 συνδικαλιστικές οργανώσεις. Κατά περιοχή, οι συμμετοχές ήταν 169 συνδικάτα από Βόρεια και Νότια Αμερική, 25 συνδικάτα από Αφρική, 36 από την Ευρώπη, 30 από την Ασία και 27 άλλες διεθνείς οργανώσεις.

Η μεγάλη συμμετοχή πρέπει να αποδοθεί πριν απ' όλα στο ότι δεκάδες οργανώσεις γνώριζαν πως είχαν αναληφθεί συγκεκριμένες πρωτοβουλίες για την αλλαγή ηγεσίας και η απαίτηση αυτή για ανανέωση του ηγετικού πυρήνα που θα ενίσχυε τις προϋποθέσεις ανάπτυξης της Οργάνωσης συγκέντρωνε το ενδιαφέρον και την προσοχή όλων. Ταυτόχρονα, η χώρα διεξαγωγής, η Κούβα, αποτελεί πόλο έλξης για πολλούς λόγους. Και, τέλος, η σπουδαία δουλιά της Γενικής Συνομοσπονδίας Κούβας και το κύρος της έφεραν στο συνέδριο όλα, δίχως εξαίρεση, τα συνδικάτα των χωρών της Λατινικής Αμερικής.

Οι εργασίες του συνεδρίου διακρίθηκαν από τη ζωντάνια των δεκάδων ομιλητών που στην πλειοψηφία τους, πέρα από περιγραφές για την κατάσταση στη χώρα και την περιοχή τους, ανίχνευαν δυνατότητες για αναζωογόνηση της ΠΣΟ και ενίσχυση των αγωνιστικών χαρακτηριστικών της. Από το βήμα του 15ου Συνεδρίου αγωνιστές συνδικαλιστές από τη Βενεζουέλα, από τη Νότια Αφρική, από το Βιετνάμ, από τους παράνομους της Κολομβίας, από το Ιράν, τη Συρία και όλες τις χώρες, διαβεβαίωναν τους συνέδρους ότι τα κινήματά τους θα στηρίξουν αυτή τη νέα πορεία της ΠΣΟ. Την ίδια ζωντάνια είχαν και οι περιφερειακές συσκέψεις που έγιναν την τρίτη μέρα του συνεδρίου κατά ήπειρο και συζήτησαν ζητήματα και προτεραιότητες που αφορούσαν την κάθε ήπειρο συγκεκριμένα.

Το κεντρικό ντοκουμέντο του 15ου Συνεδρίου που ονομάζεται «τελική απόφαση» κινείται σε γενικές γραμμές σε σωστή κατεύθυνση και δίνει δυνατότητες σωστού προσανατολισμού των συνδικάτων σε παγκόσμιο επίπεδο.

Ταυτόχρονα, ψηφίστηκαν και δεκάδες άλλα κείμενα έκφρασης αλληλεγγύης σε χώρες και κινήματα που αντιστέκονται στον ιμπεριαλισμό και δέχονται συκοφαντικές επιθέσεις και απειλές από τους Αμερικανούς και τους ΝΑΤΟικούς τους συμμάχους.

Η ανάδειξη νέας ηγεσίας έγινε δεκτή από το σύνολο των συνέδρων με μεγάλη ικανοποίηση. Ολοι όσοι γνωρίζουν τα πράγματα μέσα στην ΠΣΟ ξέρουν ότι η κατάσταση έχει φτάσει σε οριακό σημείο. Αν δε γίνονταν τώρα οι αλλαγές, οι εξελίξεις ίσως ήταν απρόβλεπτες. Αυτή την αναγκαιότητα την είχαν αντιληφθεί σχεδόν όλοι, με εξαίρεση μια ομάδα γραφειοκρατών συνδικαλιστικών ηγετών που είχαν συσπειρωθεί γύρω από τον προηγούμενο ηγετικό πυρήνα. Η αταλάντευτη όμως στάση δεκάδων συνδικαλιστικών οργανώσεων έφερε αποτελέσματα. Ετσι, έγινε κατορθωτή η εκλογή του νέου Γενικού Γραμματέα της ΠΣΟ και του Μ. Σ. Αζούζ από τη Συρία στη θέση του Προέδρου του Προεδρικού Συμβουλίου της.

Με βάση το καταστατικό της ΠΣΟ, η οργάνωση διοικείται από την εξαμελή Γραμματεία που συνεδριάζει κάθε 15 μέρες και αποτελείται από τον Γενικό Γραμματέα και πέντε ακόμα μέλη της Γραμματείας (Β. Πάτσο από το Περού, Ο. Οβιέδο από την Κούβα, Α. Μίρο από τη Συρία, Η. Μαχαντεβάν από την Ινδία, Α. Μ. Ελναεέμ από το Σουδάν). Εκτός από τη Γραμματεία υπάρχει και το Προεδρικό Συμβούλιο που αποτελείται από 33 μέλη και συνεδριάζει μια φορά το χρόνο.

Μέχρι σήμερα η έδρα της ΠΣΟ είναι στην Πράγα, αλλά οι σκέψεις που κυριαρχούν είναι μέσα στο 2006 να εξεταστούν δυνατότητες μετακόμισης σε κάποια άλλη ευρωπαϊκή χώρα.

Η παρουσία του ΠΑΜΕ στο συνέδριο ήταν σημαντική. Η αντιπροσωπεία του, συλλογικά και συγκροτημένα, χειρίστηκε μια σειρά σύνθετα ζητήματα. Οι παρεμβάσεις και οι τοποθετήσεις του ΠΑΜΕ έδειχναν ότι είναι από τις λίγες συνδικαλιστικές δυνάμεις που έχει επεξεργασμένη πλατφόρμα διεξόδου της ΠΣΟ από την τωρινή κατάσταση. Ετσι, στο συνέδριο το ΠΑΜΕ ενίσχυσε το κύρος και την εικόνα του σαν μια ξεκάθαρα ταξική συνδικαλιστική δύναμη.

Τώρα το συνέδριο τελείωσε. Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα! Για να αλλάξει πραγματικά σελίδα η ΠΣΟ χρειάζεται πολλή δουλιά και μεγάλη επιμονή. Οι δυσκολίες είναι μεγάλες, με πιο σημαντικές τις πολύμορφες επιθέσεις που δέχεται η ΠΣΟ από το διεθνές κεφάλαιο. Από τις κυβερνήσεις του και τα αντιδραστικά συνδικάτα. Ηδη έγινε γνωστό ότι οι ηγεσίες των δύο άλλων Παγκόσμιων Συνδικαλιστικών Οργανώσεων της «Διεθνούς των Ελεύθερων Συνδικάτων» και της «Παγκόσμιας Συνομοσπονδίας Εργασίας» καθημερινά μεταφράζουν τη σχετική ειδησεογραφία του «Ριζοσπάστη» στα Αγγλικά, στα Γαλλικά και μελετούν προσαρμογές στην ταχτική τους. Το ίδιο γίνεται και στα επιτελεία της Συνομοσπονδίας Ευρωπαϊκών Συνδικάτων που ζήτησε να πάρει κατάλογο των ευρωπαϊκών συνδικάτων που συμμετείχαν στο συνέδριο της Αβάνας.

Πρόσθετες δυσκολίες γεννούν οι αυταπάτες και διάφορες αντιλήψεις που ενυπάρχουν σε αρκετές συνδικαλιστικές ηγεσίες. Με βάση όλα αυτά επιβάλλεται επαγρύπνηση και κινητοποίηση δυνάμεων. Οι Ομοσπονδίες και τα συνδικάτα που δραστηριοποιούνται στο ΠΑΜΕ έχουν να αναλάβουν σπουδαία καθήκοντα στο αμέσως επόμενο διάστημα. Η ανάγκη να μη διαψευστούν οι ελπίδες που γέννησε το 15ο Συνέδριο για την ΠΣΟ είναι επιτατική.

Του Γιώργου ΜΑΥΡΙΚΟΥ