Στο φως της δημοσιότητας φέρνει σήμερα ο «Ρ» ένα κείμενο - τερατούργημα που φέρει τον τίτλο: «Περιφερειακός Σχεδιασμός Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων Αττικής».

Σχέδιο, που εκτός από το ότι καταδικάζει τη Δυτική Αττική και το Θριάσιο να δέχεται το 90% των σκουπιδιών του Λεκανοπεδίου, επιπλέον θέτει σε κίνδυνο και τη Δημόσια Υγεία, αφού η κυβέρνηση, ωμά πλέον, επιχειρεί να καθιερώσει ως μέθοδο διαχείρισης απορριμμάτων την καρκινογόνα καύση!

Ακόμα, το Σχέδιο προβλέπει τη συμμετοχή των ιδιωτών στο Φορέα Διαχείρισής τους, αλλά και τη συνέχιση της «προσωρινής» απόρριψης της λυματολάσπης στο ΧΥΤΑ Α. Λιοσίων - Φυλής.

Για την εξέλιξη αυτή ευθύνονται οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, καθώς και οι ηγεσίες της Τοπικής Ενωσης Δήμων και Κοινοτήτων Νομού Αττικής και του Ενιαίου Συνδέσμου Δήμων και Κοινοτήτων που πρόσκεινται σε ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ. Κι αυτό γιατί με συγκεκριμένες πολιτικές επιλογές της τελευταίας δεκαετίας οδήγησαν το θέμα των απορριμμάτων σε αδιέξοδο.

Οπως προκύπτει από το σχέδιο (σ.σ. επρόκειτο να συζητηθεί χτες στο Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής, ρεπορτάζ σε διπλανή στήλη): Δεν τίθενται συγκεκριμένοι ποσοτικοί στόχοι, δεν ορίζονται δεσμευτικά οι φορείς διαχείρισης και δεν είναι γνωστό ποιες μέθοδοι επεξεργασίας θα ακολουθηθούν, ούτε με τι κόστος. Στην ουσία του αποτελεί «λευκή επιταγή» στο Γενικό Γραμματέα της Περιφέρειας, προκειμένου να αποφασίζει ό,τι θέλει, όποτε θέλει, κατά παράβαση ακόμη και της υπάρχουσας νομοθεσίας και ειδικότερα της Κοινής Υπουργικής Απόφασης 50910/2003.

Πρέπει να σημειωθεί ότι ενώ η νομοθεσία δίνει το περιθώριο 45 ημερών για τη γνωμοδότηση των αρμόδιων φορέων (Νομαρχιακά Συμβούλια κλπ.) επί του ΠΕΣΔΑ, αυτοί πιέζονται να γνωμοδοτήσουν βιαστικά μέσα σε λιγότερο από 25 μέρες, χωρίς δηλαδή να γίνει ουσιαστική συζήτηση, για ...ευνόητους λόγους!

Ειδικότερα το προτεινόμενο Σχέδιο:

• Υποκρύπτει σαφή πολιτική βούληση υπέρ του ενδεχόμενου της καρκινογόνας καύσης. Είναι μάλιστα χαρακτηριστική η διατύπωση της παραγράφου Β1 της ενότητας 1, σύμφωνα με την οποία ο Φορέας Διαχείρισης θα μπορεί να επιλέξει ύστερα από σχετικές μελέτες ανάμεσα από «όλες τις τεχνολογίες επεξεργασίας - αξιοποίησης Αστικών Στερεών Αποβλήτων». Ετσι, εκτός από την καύση, αφήνει ανοιχτό το δρόμο και για την πυρόλυση και για την αεριοποίηση, παρόλο που πουθενά στην Ευρώπη ή την Αμερική δεν έχουν εφαρμοστεί σε κλίμακα εφαρμογής οι μέθοδοι αυτές στα σύμμεικτα απορρίμματα, ενώ και η ίδια η μελέτη της Περιφέρειας τις χαρακτηρίζει ως «προβληματικές» και «πειραματικές». Φαίνεται πως τα τεράστια οικονομικά συμφέροντα πίσω από τις μεθόδους αυτές επιβάλλουν τη βούλησή τους...
• Βάζει τους ιδιώτες στη διαχείριση των Αστικών Αποβλήτων, αφού προβλέπει ότι «μπορεί να εξεταστεί η διεύρυνση των Φορέων Διαχείρισης με συμμετοχή άλλων (σ.σ. πέραν των Δήμων και Κοινοτήτων) φορέων». Μάλιστα, σε ορισμένες περιπτώσεις, θέτει ευθέως την Τοπική Αυτοδιοίκηση εκτός διαχείρισης, αφού προβλέπει ότι τα βιοτεχνικά και βιομηχανικά απόβλητα μη επικίνδυνα απόβλητα «θα υφίστανται διαχείριση με ευθύνη του παραγωγού κατόχου τους»!

Ολες αυτές οι προβλέψεις δεν είναι καθόλου τυχαίες με την προσπάθεια που γίνεται τον τελευταίο καιρό οι τομείς διαχείρισης των απορριμμάτων να αναληφθούν από τους ιδιώτες μέσω των περιβόητων «Συμπράξεων» Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ), με χαρακτηριστικότερη περίπτωση τη σχετική ημερίδα που έγινε πρόσφατα στη Θεσσαλονίκη στο συνέδριο «ΠΟΛΙΣ», με τη συμμετοχή της ΚΕΔΚΕ...

• Παραμένει το δόγμα «όλα τα σκουπίδια στην Αττική», που επέβαλε από το 1996 ο τότε υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Κ. Λαλιώτης και ενστερνίστηκαν ΤΕΔΚΝΑ και ΕΣΔΚΝΑ.
• Από ένα σύνολο 2.292.000 τόνων στερεών αποβλήτων που παράγονται το χρόνο στην Αττική μαζί με τη λυματολάσπη, οι 2.037.000 τόνοι (ποσοστό 88,9%) προβλέπεται να οδηγούνται στην ΟΕΔΑ Α. Λιοσίων - Φυλής.

Σοβαρότατο πρόβλημα υπάρχει και με τη διαχείριση της λυματολάσπης. Ειδικότερα:

• Σε αντίθεση με τον Εθνικό Σχεδιασμό που προβλέπει, μεταξύ των τριών εναλλακτικών μεθόδων και «την ξήρανση της ιλύος και χρήση αυτής ως καυσίμου ύλης», το προτεινόμενο Σχέδιο παραλείπει τη λύση αυτή, παρόλο που υπάρχει ρητή δέσμευση του ΥΠΕΧΩΔΕ για την κατασκευή της εγκατάστασης αυτής στην Ψυττάλεια, ενώ αφήνει ανοιχτή την πόρτα και στην... καύση, αφού δεν αποκλείει καμία άλλης μορφής επεξεργασία της, ούτε τη θερμική!
• Επίσης, σε αντίθεση με τη ρητή δέσμευση του υπουργού ΠΕΧΩΔΕ Γ. Σουφλιά ότι η λυματολάσπη δεν πρόκειται να ξαναπάει στο ΧΥΤΑ Ανω Λιοσίων, το Σχέδιο προβλέπει: «Στον ΧΥΤΑ αρχικά θα μπορεί να διατίθεται και το σύνολο της παραγόμενης ιλύος από Εγκαταστάσεις Επεξεργασίας Λυμάτων το οποίο υπέρ της ασφάλειας εκτιμάται σε 230.000 τόνους το έτος»!