Με μια αμφιβόλου αποτελεσματικότητας - και πιλοτική, προς το παρόν - επιχείρηση εξαγωγής της λυματολάσπης της Ψυττάλειας σε άλλες χώρες, η κυβέρνηση, διά της ΕΥΔΑΠ, προσπαθεί να επιλύσει το τεράστιο αυτό πρόβλημα, που έχει μεταβληθεί σε «ωρολογιακή βόμβα» για το περιβάλλον και την υγεία των κατοίκων της Αττικής.

Παράλληλα, το όλο πρόβλημα φανερώνει για άλλη μια φορά την αναξιοπιστία της κυβέρνησης και της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΧΩΔΕ, η οποία αν και είχε δεσμευτεί ότι μέχρι το Δεκέμβρη του 2005 θα εξαγγείλει εναλλακτική λύση διαχείρισης της λυματολάσπης, αν και από τις 27 Σεπτέμβρη είχε σταματήσει τη μεταφορά της στη χωματερή Ανω Λιοσίων, άφησε μέχρι τώρα την ΕΥΔΑΠ να «βγάλει το φίδι από την τρύπα»...

Συγκεκριμένα, το ΔΣ της ΕΥΔΑΠ, που συνεδρίασε εκτάκτως, αποφάσισε να προχωρήσει σε διαγωνισμό για την πιλοτική μεταφορά 60.000 τόνων λυματολάσπης σε χώρες εκτός Ελλάδας. Τη δουλιά θα αναλάβουν, σύμφωνα με ανακοίνωσή της, κάποιες από τις 7 εταιρίες «που διαθέτουν νόμιμα άδειες του ΥΠΕΧΩΔΕ για τη διασυνοριακή μεταφορά αποβλήτων, σύμφωνα με τον Κανονισμό 93/259 της ΕΕ. Πολλά ερωτηματικά προκαλεί, ωστόσο, το γεγονός ότι ο Κανονισμός αυτός έχει αναθεωρηθεί αρκετές φορές από το 1993, θέτοντας αυστηρές προδιαγραφές για την εξαγωγή αποβλήτων, ενώ παράλληλα ισχύει και ο Κανονισμός του ΟΟΣΑ από το 2002, που θέτει ακόμη πιο αυστηρούς όρους. Επιπρόσθετα θα πρέπει η ΕΥΔΑΠ να αποδείξει με συγκεκριμένα στοιχεία ότι η λυματολάσπη δεν ανήκει στην κατηγορία των επικίνδυνων αποβλήτων (αν και περιέχει βαρέα μέταλλα) και δεν εμπίπτει στη Συνθήκη της Βασιλείας του 1989 που απαγορεύει ρητά την εξαγωγή τους.

Ολες αυτές τις δυσκολίες τις ξέρουν προφανώς και οι επικεφαλής της ΕΥΔΑΠ και γι' αυτό στην απόφαση του ΔΣ επισημαίνεται ότι εξετάζονται και άλλες λύσεις, όπως η καύση της λυματολάσπης στις τσιμεντοβιομηχανίες, ενώ θα συνεχιστούν οι συζητήσεις με τον ΕΣΔΚΝΑ με στόχο να οριστικοποιηθεί η ποσότητα λυματολάσπης που ζητά για τη λειτουργία του εργοστασίου κομποστοποίησης και να υπογραφεί νέα σύμβαση.