«Το κείμενο αυτό κρίνεται ως απαράδεκτο και μόνο από τον τίτλο του. Για παράδειγμα γίνεται αναφορά στο "σημείο 5" πως "οι πρωτεργάτες αυτών των εγκλημάτων δεν έχουν υποχρεωθεί σε δίκη από τη διεθνή κοινότητα, όπως η περίπτωση με τα φρικτά εγκλήματα που διαπράχθηκαν στο όνομα του εθνικού σοσιαλισμού (ναζισμού)", δηλαδή εξομοιώνεται ουσιαστικά το κομμουνιστικό σύστημα οργάνωσης της κοινωνίας με το ναζισμό.

Οσες διαφορές κι αν έχουμε, ιδεολογικές, πολιτικές, κομματικές, μέσα στο πλαίσιο του ελεύθερου και ανοιχτού δημοκρατικού διαλόγου, στοιχεία που συνιστούν και αποτελούν την ουσία και την πεμπτουσία της δημοκρατίας, σε καμία περίπτωση δεν επιτρέπεται να έχουμε κείμενα τα οποία στην ουσία μας διαχωρίζουν με τέτοιο τρόπο και που πολλά από τα γεγονότα στα οποία αναφέρονται πιθανόν να μην είναι αληθή. Αναμοχλεύουν με τρόπο ανιστόρητο το παρελθόν, προσδοκώντας να εξισώσουν στο παρόν και το μέλλον τις πολιτικές τους μύχιες επιδιώξεις. Αραγε τι είδους σκοπιμότητες εξυπηρετούνται, με αυτή την απαράδεκτη πρωτοβουλία - κείμενο στο Συμβούλιο της Ευρώπης;

Η εμπειρία έχει διδάξει, όμως, ότι όποιος σπέρνει ανέμους του διχασμού, θερίζει θύελλες. Ελπίζω ότι τόσο τα πολιτικά κόμματα στην Ελλάδα όσο και η ευρωπαϊκή οικογένεια δε θα υιοθετήσουν τη "λογική" που εμπεριέχει το επίμαχο μνημόνιο, αλλά αντιθέτως θα διαφυλάξουν τους αναγκαίους όρους για την προάσπιση της πολιτικής ελευθερίας και της αμερόληπτης ιστοριογραφίας, χωρίς υπαγορεύσεις και απαγορεύσεις.

Είναι σαφές πως μέσα στη δημοκρατία ο καθένας μπορεί να εκφράζει ελεύθερα την ιδεολογία του, τις απόψεις του, τις θέσεις του. Μπορούμε να διαφωνούμε και να βρισκόμαστε στον αντίποδα, διαμετρικά αντίθετοι σε κάθε ιδεολογία. Σε καμία περίπτωση όμως δεν μπορούμε να εξισώσουμε και να ακυρώνουμε ιδεολογικά ρεύματα, που ακολούθησαν εκατομμύρια άνθρωποι, θέλοντας να κάνουν τον κόσμο καλύτερο και δικαιότερο. Η αρχή του γαλλικού διαφωτισμού, έτσι όπως αποτυπώνεται στη φράση "διαφωνώ με ό,τι λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι τέλους το δικαίωμά σου να το λες" αποτελεί απαραβίαστη θεμελιώδη αρχή του ευρωπαϊκού πολιτικού πολιτισμού.

Καταδικάζω, λοιπόν, ως απαράδεκτο το συγκεκριμένο κείμενο. Ζητώ να αποσυρθεί άμεσα και καλώ τους Ελληνες βουλευτές και ευρωβουλευτές όλων των κομμάτων που μετέχουν στις εργασίες της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης να καταψηφίσουν το συγκεκριμένο κείμενο, εφόσον φτάσει στη διαδικασία της ψηφοφορίας».