Οι εθνικοί στόχοι που πετύχαμε διάνα είναι: 1) Η κατοχύρωση της ελληνικότητας της φέτας, 2) Η αναγνώριση του δικαιώματος να φτιάχνουμε κοκορέτσι όποτε μας αρέσει και 3) το ούζο να είναι μόνον ελληνικό.

Ο μεγάλος πάπας του εκσυγχρονισμού στέλνει στα παράθυρα της TV τους ογκόλιθους, τα αγκωνάρια, που στηρίζουν την πολιτική της αντιλαϊκής ΟΝΕ και της ιμπεριαλιστικής αριστερονεοφιλελεύθερης δήθεν Ενωμένης Ευρώπης της Σένγκεν και του Σολάνα, να δίνουν μάχες λεκτικού πετροπόλεμου πάνω σε τεχνητά διλήμματα. Στόχος ένας και μόνος: Να μην καταλάβει ο λαός, μπουκωμένος από «εθνική περηφάνια» για το κενό πολιτικώς και κυρίως οδυνηρό στην πράξη σύνθημα «Ποτέ πια η Ελλάδα στη δεύτερη ταχύτητα, τώρα με τους ισχυρούς», πόσο θα πληρώσει το... μάρμαρο.

Ρίχνει το βάρος στο τζαμί, πιέζει για δημοσιότητα με κορόνες μεγάλου τραγουδιστή, για να αποκρύψει σημεία και τέρατα πολιτικής. Τι να πει για την ασφάλεια και τις μεθόδους παραχώρησης της εσωτερικής τάξης της χώρας σε ξένους; Τι να πει για την προβλεπόμενη απαγόρευση της πολιτικής διαφήμισης με πρόσχημα το 2004; Τι να πει για τις αναγκαστικές απαλλοτριώσεις υπέρ ιδιωτών, που θα ξεσπιτώσουν κόσμο και κοσμάκη και θα πνίξουν το Λεκανοπέδιο στο τσιμέντο;

Ψάχνει στηρίγματα για το ισλαμικό πολιτιστικό κέντρο και αναγκάζει, εύκολα είναι η αλήθεια μέσα σε λίγες μέρες, την κυρία Μαρία Δαμανάκη να του λέει μπράβο στην Παιανία, προχώρα, αφήνοντας ξερή την συνάδελφό της κυρία Ξηροτύρη, που έλεγε ότι συμφωνεί με το ΚΚΕ να γίνει λαμπρό τζαμί στο Γκάζι.

Δεν μπορεί να μαζέψει τους βουλευτές του το ΠΑΣΟΚ για να στηρίξουν το εξάμβλωμα, λύνουν τη συνεδρίαση, τη μεταθέτουν τρεις μέρες, φωνάζουν για τρομοκρατίες, συνωμοσίες και ύστερα βγαίνουν ΣΥΝτεταλμένα στα ΜΜΕ και βαράνε τα νταούλια των υποκριτικών ψεμάτων και των κομμουνιστοφαγικών τους αισθημάτων.

Ο πρωθυπουργός θα υπογράφει στη Σύνοδο Κορυφής της Πορτογαλίας το στραγγαλισμό των ασφαλιστικών και εργασιακών μας δικαιωμάτων. Θα βάζει τη βούλα της υποταγής της χώρας και του λαού μας σ' έναν σκληρό πυρήνα ευρωπαϊκών ολιγαρχιών και διεθνικών μονοπωλίων. Θα πίνει σαμπάνια για την ίδρυση Ευρωστρατού, ήσυχος ότι πίσω του, στην Αθήνα, το πόπολο, όλοι εμείς, θα χάφτουμε τις παγκάλειες μεγαλοστομίες, τις αγωνίες της Μαρίας μην και δεν ευρωπαΐζει επαρκώς ώστε ν' ανοίξει την κερκόπορτα της εξουσίας και το δήθεν τεράστιο εχθρό με τα ράσα που πολεμάνε οι τρεις σωματοφύλακες του εκσυγχρονισμού Κουναλάκης, Παπαδημούλης και Στέφανος Μάνος ομού με Ντ' Αρτανιάν τον Μπίστη.

Μέρες που είναι, υποτίμησης της επικοινωνιακής μας νοημοσύνης, ώστε να περάσει χωρίς αντίδραση η καπιταλιστική ενοποίηση, με επιδόρπιο τα Βαλκάνια, ας προσέξουν οι λεγεωνάριοι μήπως μπερδέψουν το Γκάζι με τα Γκαζάκια, το σφυροδρέπανο με το σταυρό και την πολιτική με τους δήθεν νηφάλιους αμανέδες. Γιατί το γαρ πολύ της θλίψεως των παρακλήτων της ευρωλαϊκίστικης εξουσίας γεννά ΣΥΝθλιπτική παραπολιτική ευφροσύνη.