Υπερασπίζοντας τον Οίκο της Σοφίας
Κυριακή 12 Φλεβάρη 2006

1. Ο Δυτικός άνθρωπος ακόμα δεν μπορεί να καταλάβει απολύτως τίποτε για το Ισλάμ. Απληστος, ηλιθιωδώς ελευθεριακός, αμόρφωτος μεν, πτυχιούχος δε, κατάφερε ακόμη μια φορά να προσβάλει την καρδιά του Ισλάμ. Και να τι εισέπραξε: πυρπολήσεις των πρεσβειών του και φόβο για τους πρεσβευτές του, φόβο για τον κόσμο του.

2. Η προβοκάτσια των Δανών, που συνεχίστηκε με την ανατύπωση των σκίτσων του Προφήτη Μωάμεθ στη Γαλλία και τη Γερμανία, φανέρωσε το ρατσιστικό πρόσωπο των Ευρωπαίων. Μαζί τους συντάχθηκαν και όλα τ' απολειφάδια του Γαλλικού Μάη, που χέρι χέρι με τους απανταχού συντηρητικούς ανακάλυψαν τη λογοκρισία και το αναφαίρετο δικαίωμά τους να εκφράζονται όπως και όποτε θέλουν, δηλαδή όπως και όποτε θέλουν τ' αφεντικά τους. Γιατί δε θέλουν να θυμούνται ότι εργάζονται σε κερδοσκοπικές επιχειρήσεις και πως, αν τα συμφέροντα των αφεντικών ήταν με την πλευρά των Αράβων - να είστε σίγουροι - τα αφεντικά θα τους έβαζαν να προσκυνούν πέντε φορές τη μέρα προς την κατεύθυνση της Μέκκας.

3. Η προβοκάτσια των Ευρωπαίων καθαγιάστηκε μέσα απ' τα ΜΜΕ, που δεν έκαναν τίποτε άλλο από το να κάθονται και να κινηματογραφούν το ξέσπασμα του κόσμου ή να φωτογραφίζουν νεαρούς μουσουλμάνους σε έξαλλες στιγμές, τροφοδοτώντας με τρόμο τον μικροαστό Ευρωπαίο, που αμίλητος και ακούνητος στον καναπέ του καταδίκαζε αυτό που του έδιναν ως είδηση: τις πυρπολήσεις των πρεσβειών.

4. Οταν ο μουσουλμανικός κόσμος, με τα πάθη του - την καταστροφή του Ιράκ, το Γκουαντάναμο, την κατοχή των παλαιστινιακών εδαφών και την επικείμενη επίθεση στο Ιράν, για παράδειγμα - φλέγεται από τη μια άκρη στην άλλη οφείλουμε τουλάχιστον να μένουμε σιωπηλοί και σεμνοί σε ό,τι έχουν αποφασίσει εκείνοι για τη ζωή τους. Οταν ο δυτικός κόσμος παρουσιάζεται σήμερα ως ο αποκλειστικός κάτοχος της παγκόσμιας γνώσης και ως εκ τούτου «παίζει στα δάχτυλα» την ψυχολογία και το know how της διοίκησης των λαών, το μόνο που μπορούμε να καταθέσουμε είναι η βεβαιότητα της εσκεμμένης πρόκλησης.

5. Αυτοί που κατακλύζουν τους δρόμους του αραβικού κόσμου και παρουσιάζονται μέσα από το θέαμα ως αιμοδιψείς και ότι αυτή είναι η πραγματική και μόνη τους φύση, να μην ξεχνάμε ότι είναι παιδιά μιας μεγάλης παράδοσης: εκείνης του Αλ Ρασίντ, ο οποίος εντρυφούσε στην ελληνική και περσική φιλοσοφία τη στιγμή που οι σύγχρονοί του στη Δύση, ο Καρλομάγνος και οι άρχοντές του, με δυσκολία κατάφερναν να γράψουν το όνομά τους. Και είναι καιρός πια να μάθουμε την Ιστορία του ισλαμικού πνευματικού πολιτισμού, γιατί είναι ελληνική κληρονομιά, όπως γράφει ο Ντέιβιντ Νίκολας στο βιβλίο του Η εξέλιξη του μεσαιωνικού κόσμου: «Οι μουσουλμάνοι ενδιαφέρονταν πρωτίστως για την ελληνική φιλοσοφία και επιστήμη. Στη Βαγδάτη είχε καταβληθεί συστηματική προσπάθεια για τη μετάφραση των έργων των Ελλήνων επιστημόνων στα αραβικά. Ο χαλίφης Αλ Μαμούν επέδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την ελληνική παιδεία. Το 830 ίδρυσε στη Βαγδάτη τον Οίκο της Σοφίας, που λειτουργούσε ως βιβλιοθήκη και μεταφραστικό κέντρο. Μέχρι το 900 είχαν συγκεντρωθεί εκεί οι αραβικές μεταφράσεις των απάντων του Αριστοτέλη καθώς και τα περισσότερα ελληνικά ιατρικά και μαθηματικά κείμενα».


Του
Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ