Λίγες βδομάδες πριν έφτασε στο Συμβούλιο της Ευρώπης το περιώνυμο «αντικομμουνιστικό μνημόνιο». Στόχος η ποινικοποίηση του κομμουνισμού, η συκοφάντησή του, η ταύτισή του με το ναζισμό. Επικεφαλής της αντικομμουνιστικής εκστρατείας τα κόμματα του κεφαλαίου που κυβερνούν την Ευρώπη. Αλλά δεν είναι η πρώτη φορά που το μεγάλο κεφάλαιο χρησιμοποιεί το ναζισμό για να χτυπήσει τον κομμουνισμό. Ας δούμε πώς είχαν εξελιχθεί τα πράγματα πριν από 73 χρόνια:

*

Στις 30 του Γενάρη του 1933 ο Πρόεδρος της Γερμανίας, Χίντενμπουργκ, διόρισε τον Χίτλερ καγκελάριο. Επρόκειτο για την επίσημη εγκαθίδρυση στη Γερμανία της ανοιχτής τρομοκρατικής δικτατορίας του φασισμού.

Σημαντικό ρόλο στην άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία έπαιξαν οι αντιδραστικοί κύκλοι των ΗΠΑ και της Αγγλίας. Οι τράπεζες και τα τραστ της Αμερικής και της Αγγλίας επένδυσαν δισεκατομμύρια δολάρια στην ανόρθωση του δυναμικού της πολεμικής βιομηχανίας της Γερμανίας. Μεγάλα αμερικανικά μονοπώλια και οι ιδιοκτήτες τους, όπως ο Μόργκαν, ο Ντιπόν, ο Ροκφέλερ και άλλοι, ενίσχυαν για αρκετά χρόνια το χιτλερικό κόμμα.

Αρπάζοντας οι φασίστες την εξουσία διαλύσανε αμέσως το Ράιχσταγκ (το γερμανικό Κοινοβούλιο) και προκήρυξαν εκλογές για τις αρχές Μάρτη του 1933.

Τον πραγματικό στόχο τον αποκάλυψε ο Χίτλερ σε μια συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου: «Μπορούμε αφού συντρίψουμε το κομμουνιστικό κόμμα, να περιορίσουμε τον αριθμό των ψήφων του στο Ράιχσταγκ και έτσι να πάρουμε εκεί την πλειοψηφία».

Στις 20 του Φλεβάρη ο Χίτλερ και ο Γκέρινγκ συναντήθηκαν με 25 από τους μεγαλύτερους βιομηχάνους. Στη σύσκεψη αυτή ο Χίτλερ δήλωσε ότι ο κύριος στόχος του είναι να επιβάλει στη Γερμανία «ολοκληρωτικό έλεγχο», να εξουδετερώσει κάθε αντιπολίτευση και να δημιουργήσει έναν πανίσχυρο στρατό. Οι εκπρόσωποι των μονοπωλίων ενέκριναν το σχέδιο και αποφάσισαν να συστήσουν ταμείο με τρία εκατομμύρια μάρκα για την υποστήριξη του φασιστικού κόμματος στις εκλογές.

Για να συντρίψουν το κομμουνιστικό κόμμα, οι φασίστες οργάνωσαν μια πρωτάκουστη πρόκληση: Τη νύχτα προς την 27η του Φλεβάρη έβαλαν φωτιά στο κτίριο του Ράιχσταγκ και κατηγόρησαν γι' αυτό τους κομμουνιστές. Κύριος οργανωτής της πρόκλησης ήταν ο Γκέρινγκ. Αργότερα, μπροστά σε ένα στενό κύκλο συνεργατών του Χίτλερ, ομολόγησε: «Ο μοναδικός άνθρωπος που ξέρει πραγματικά το Ράιχσταγκ είμαι εγώ, γιατί έβαλα φωτιά σ' αυτό».

Λίγο αργότερα, η προβοκάτσια κατά των κομμουνιστών κατέρρευσε, στη δίκη της Λιψίας ο Δημητρώφ ξεμπρόστιασε τους ναζί, αλλά το πρόσχημα που επιθυμούσε ο Χίτλερ είχε βρεθεί:

Οι χιτλερικοί, χρησιμοποιώντας τον εμπρησμό σαν πρόσχημα, έκαναν μαζικές συλλήψεις αντιφασιστών με βάση καταλόγους που είχαν προετοιμάσει.

*

Σαν σήμερα, στις 28 του Φλεβάρη του 1933, το έγκλημα ολοκληρώθηκε: Υστερα από απαίτηση της χιτλερικής κυβέρνησης, ο Χίντενμπουργκ ανέστειλε με έκτακτο διάταγμα όλα τα άρθρα του Συντάγματος της Βαϊμάρης. Καταργήθηκε η ελευθερία του ατόμου, του λόγου, του Τύπου, των συγκεντρώσεων και της ίδρυσης συνδικαλιστικών οργανώσεων. Το σκοτάδι του ναζισμού έπεφτε ολοκληρωτικά πάνω στη Γερμανία. Ο ναζισμός με τα χρήματα και την υποστήριξη των βιομηχάνων και των τραπεζιτών είχε επιβληθεί. Ο διωγμός των κομμουνιστών είχε γίνει νόμος. Ο Χίτλερ, ο εκλεκτός του κεφαλαίου, λίγα χρόνια αργότερα θα προωθούσε το έργο του, έργο για το οποίο είχε χρηματοδοτηθεί αδρά από τα μονοπώλια, σε όλη την Ευρώπη. Ωσπου τον σταμάτησαν οι κομμουνιστές...