Τον αγώνα τους ενάντια στις απολύσεις αλλά και κόντρα στις ωμές απειλές της εργοδοσίας κλιμακώνουν οι εργαζόμενοι στο εργοστάσιο της «ΚΟΚΑ-ΚΟΛΑ 3Ε» στην Αθήνα, με την καθολική τους συμμετοχή στις απεργιακές κινητοποιήσεις που ξεκίνησαν την Παρασκευή και ολοκληρώνονται σήμερα. Η ίδια η πολύχρονη εμπειρία των εργαζομένων αποδεικνύει ότι, στο στόχαστρο της πολυεθνικής δεν μπαίνουν μόνο όσοι σήμερα εκβιάζονται σε... «οικειοθελή αποχώρηση», αλλά το σύνολο του προσωπικού στην εταιρία, που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, αργά ή γρήγορα, θα βιώσουν στο πετσί τους τις συνέπειες από το σημερινό «λουκέτο» και την εντεινόμενη επιθετικότητα της εργοδοσίας.

Ανάλογα σχέδια περικοπής προσωπικού είχε δρομολογήσει η εργοδοσία τη δεκαετία του 1980. Είναι φανερός ο στόχος της παράδοσης πολλών τμημάτων σε εργολάβους, όπως συμβαίνει π.χ. με τη διακίνηση των προϊόντων. `Ηδη, πολλοί πωλητές απασχολούνται με συμβάσεις, για 700 ευρώ το μήνα. Στην ειδικότητα των οδηγών δε γίνονται προσλήψεις, αφού η εργοδοσία προσδοκά να «απαλλαγεί» απ' τους εργαζόμενους με δικαιώματα, με τη συνταξιοδότηση των σημερινών. Πληροφορίες αναφέρουν ότι, οι κενές θέσεις στην παραγωγή θα καλυφθούν από εργαζόμενους που θα αμείβονται με μισθούς πείνας.

«Απ' ό,τι φαίνεται αυτή η πολιτική της "εθελούσιας εξόδου" δε θα σταματήσει», τονίζει στο «Ρ» ο Τ. Λεβεντέλης, οδηγός στην εταιρία για περισσότερα από 25 χρόνια. «Δεν είναι μόνο η πολιτική της ΚΟΚΑ-ΚΟΛΑ, είναι η πολιτική του ΣΕΒ, η πολιτική να σε παίρνουν με χαμηλά μεροκάματα, με μερική απασχόληση...».

Απ' τη μεριά τους, οι εργαζόμενοι δηλώνουν αποφασισμένοι να μην επιτρέψουν καμία απόλυση, να περιφρουρήσουν το δικαίωμά τους στο μεροκάματο. Είναι χαρακτηριστική η φράση ενός απ' τους εργαζόμενους που αντιστέκονται στις λυσσαλέες προσπάθειες της εργοδοσίας να ξεφορτωθεί τους εργάτες πετώντας τους ένα ξεροκόμματο: «Θέλω δουλιά, κι όχι "αποζημίωση"...».