Την περασμένη Παρασκευή ο τελευταίος αποχαιρετισμός στον σ. Κώστα Πέτρογλου
Αποχαιρετώντας «ένα από τα πιο διαλεχτά παιδιά του ελληνικού λαού, έναν υπέροχο, σεμνό άνθρωπο, έναν αταλάντευτο και ασυμβίβαστο αγωνιστή, στέλεχος του ΚΚΕ» ο Ν. Κουρκούνης εξήρε τη συντροφικότητά του, την ανθρωπιά του, το ότι κατάφερνε να συνδυάζει με τον πιο αρμονικό τρόπο την πιο υψηλή κομμουνιστική απαιτητικότητα και αυστηρότητα με τη συντροφική συμπεριφορά. Το ότι δεν απογοητευόταν μπροστά στις δυσκολίες, δεν ταλαντεύτηκε αλλά συνέβαλε για την επικράτηση των κομμουνιστικών χαρακτηριστικών του ΚΚΕ σε δύσκολες εποχές.
Ο σύντροφος Κώστας Πέτρογλου «έρχεται από μακριά» όπως υπενθύμισε ο Ν. Κουρκούνης. Από οικογένεια αγωνιστών κομμουνιστών, φτωχών αγροτών. Ο πατέρας του αντάρτης του ΕΛΑΣ η μητέρα του στην ΕΠΟΝ. Εξορίστηκαν και οι δύο για τη συμμετοχή τους στον ΔΣΕ. Ο σύντροφος Κώστας 3 ετών βρέθηκε με τη μάνα του στην εξορία. Το 1968 μετανάστευσε στη Γερμανία. Το 1971 οργανώθηκε στην ΚΝΕ. Το 1973 στο ΚΚΕ. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια ήταν Γραμματέας της ΚΟ Γερμανίας και καθοδηγητής οργανώσεων σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
«Η ζωή του - τόνισε ο Ν. Κουρκούνης - αποτελεί αστείρευτη πηγή έμπνευσης. Στο πρόσωπό του βρίσκει και θα συνεχίσει να βρίσκει απάντηση η ερώτηση, ποιος είναι κομμουνιστής».