ΚΥΝΟΣΟΥΡΑ
«Εκεί θα είχα αφήσει τα κόκαλά μου... »

Μαρτυρίες εργαζομένων, που έχουν δουλέψει, αλλά και χτυπήσει στην Κυνοσούρα, δίνουν την απαράδεκτη εικόνα  από «πρώτο χέρι»

Κυριακή 25 Ιούνη 2000

Πλοία «δεμένα» στα βράχια ή σε υποτιθέμενους ντόκους
«Εκεί θα είχα αφήσει τα κόκαλά μου, αν δεν τύχαινε τη στιγμή που χτύπησα να βρίσκεται λάντζα και να με μεταφέρει». Αυτά τα λόγια ανήκουν στον Αιμίλιο Γραμμενιάτη, β` αντιπρόεδρο του Συνδικάτου Μετάλλου Πειραιά, ο οποίος είχε σοβαρό ατύχημα, όταν, κατά τη διάρκεια εργασιών επισκευής σε πλοίο στην Κυνοσούρα, χτύπησε στο κεφάλι. «Σαράντα ράμματα στο κεφάλι έκανα και θα ψόφαγα εκεί, αν δεν ερχόταν εκείνη τη στιγμή λάντζα. Ευτυχώς που την ώρα που ξεκόλλησε η γερανογέφυρα είχε σχολάσει ο κόσμος. Πέντε λεπτά πιο νωρίς αν έπεφτε, θα είχαμε νεκρούς».

Στο παράρτημα του Συνδικάτου Μετάλλου στο Πέραμα μιλήσαμε με εργατοτεχνίτες, που έχουν δουλέψει κάτω από αντίξοες συνθήκες σε επισκευές πλοίων στην Κυνοσούρα Σαλαμίνας. Ο Παναγιώτης Ζώτος, λεβητοποιός, μας είπε: «Οι συνθήκες είναι απαράδεκτες. Δεν υπάρχει καμία μέριμνα. Δεν υπάρχει υποδομή και, το κυριότερο, αν συμβεί κάποιο ατύχημα τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα. Τα πλοία δένουν πάνω σε σπασμένους ή μισοβυθισμένους ντόκους. Αν έχει λίγο "καιρό", υπάρχει ο κίνδυνος της σύγκρουσης των πλοίων».

Ο Ν. Περδικάρης, λεβητοποιός, επίσης, μας είπε ότι αν και γίνονται έλεγχοι, με παρεμβάσεις των σωματείων, για την υγιεινή και ασφάλεια των εργαζομένων, ωστόσο, υπάρχει ανάγκη, πράγμα όχι εύκολο, να γίνονται με μεγαλύτερη συχνότητα. «Η Κυνοσούρα - παρεμβαίνει ο Π. Ζώτος - είναι τόπος εύκολου κέρδος. Πηγαίνει ο κάθε αεριτζής που εκμεταλλεύεται τη σημερινή κατάσταση και κάνει τη δουλιά του, ενώ η ζωή των εργαζομένων μπαίνει σε κίνδυνο. Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι η κυβέρνηση δε θέλει να γίνονται επισκευές στην Κυνοσούρα, εξάλλου καμία κυβέρνηση μέχρι τώρα δεν έχει πάρει μέτρα σ' αυτήν την κατεύθυνση. Γενικότερα βέβαια, επιδιώκουν τη συρρίκνωση της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης, γεγονός για το οποίο έχουμε δώσει πολλές μάχες και συνεχίζουμε».

Οπως ανέφερε ο Α. Γραμμενιάτης, πριν δυο χρόνια περίπου, ένας Φιλιππινέζος εργάτης σκοτώθηκε, όταν, στην προσπάθειά του να δέσει το καράβι, κάτω από δύσκολες συνθήκες, έσπασε ο κάβος και τον χτύπησε. Είναι γεγονός, όπως είπε, που οφείλεται στην ανύπαρκτη υποδομή. «Αφού - συνέχισε - ντόκοι δεν υπάρχουν, ενώ τα βυθισμένα πλοία δίνουν άλλοθι για να μην φτιαχτούν ντόκοι, αφού η μεταφορά τους είναι ασύμφορη». Ακόμα και μια ζαλάδα να πιάσει έναν εργαζόμενο, είπε ο Π. Ζώτος, δεν μπορείς να φύγεις από το πλοίο, αν δεν υπάρχει λάντζα, η πρόσβαση από την ξηρά είναι αδύνατη, γεγονός που αποδείχτηκε περίτρανα από την πρόσφατη έκρηξη. «Ακόμα και από τα ταχύπλοα που περνούν από εκεί - συνέχισε - και σηκώνουν κύμα έχουν προκληθεί σοβαρά ατυχήματα σε εργάτες που δουλεύουν σε σκαλωσιές».

Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα, που μας ανέφεραν οι συνομιλητές, όταν, πριν αρκετό καιρό, υπάλληλοι του ΙΚΑ, μαζί με συνδικαλιστές, πήγαν για έλεγχο στην Κυνοσούρα με ένα μικρό πλωτό του Λιμενικού Σώματος, είχε όμως άσχημο καιρό με αποτέλεσμα να τρομάξουν. «Ούτε πρόκειται να ξαναπατήσουν το πόδι τους», είπε χαρακτηριστικά ο Α. Γραμμενιάτης. «Κάνεις το σταυρό σου το πρωί ξεκινώντας για το μεροκάματο - συμπλήρωσε ο Ν. Περδικάρης - και εύχεσαι να γυρίσεις σπίτι». Ο χώρος είναι ανεξέλεγκτος, τονίζει ο Π. Ζώτος, σημειώνοντας ότι η κυβέρνηση δεν παίρνει κανένα μέτρο για να φτιαχτεί η υποδομή στην Κυνοσούρα και όχι μόνο.

Ο πρόεδρος του Σωματείου Ηλεκτρολόγων Επισκευών Εγκαταστάσεων Πλοίων, Θ. Παναγιωτόπουλος, δήλωσε στο «Ρ»: «Στο πλαίσιο αιτημάτων των σωματείων που αφορά την ανάπτυξη και υποδομή της Ζώνης, υπάρχει και το αίτημα για ανάπτυξη της υποδομής στην Κυνοσούρα, που θα δώσει πνοή και ανάπτυξη στις εργασίες. Αυτό που ζητάμε για το χώρο της Κυνοσούρας, είναι να υπάρξουν κατάλληλοι ντόκοι για την πρόσδεση των πλοίων, την ασφαλή παραμονή τους κατά τις εργασίες, αλλά και την καθημερινή και ασφαλή διακίνηση των εργαζομένων στα επισκευαζόμενα πλοία.

«Πλάτη» σ' αυτήν την κατάσταση κάνει το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας και συνολικά η κυβέρνηση και σε καμία περίπτωση δε λαμβάνει υπόψη της τα σοβαρά και πολλά ατυχήματα που έχουν γίνει κατά καιρούς. Η κατάσταση αυτή συντηρείται, με το πρόσχημα του χαρακτηρισμένου ως αρχαιολογικού χώρου της περιοχής. Τα σωματεία της Ζώνης, αλλά και οι φορείς της ευρύτερης περιοχής παλεύουν ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης, που στόχο έχει τη συρρίκνωση και διάλυση συνολικά της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης. Βρισκόμαστε σε ένα διαρκή αγώνα με πολύμορφες κινητοποιήσεις, που θα ολοκληρωθούν μόνο, όταν η κυβέρνηση δώσει τις απαιτούμενες λύσεις. Οι εργαζόμενοι συσπειρώνονται, οργανώνονται γύρω από τα σωματεία τους και θα επιλέξουν την τελική σύγκρουση με την πολιτική αυτή».


ΡΕΠΟΡΤΑΖ:
Γιώτα ΔΙΑΜΑΝΤΑΚΗ