Πάντα χαμένος

όσο τους προσκυνάς

Πέμπτη 23 Μάρτη 2006

Του Δημήτρη Χαντζόπουλου από «ΤΑ ΝΕΑ»
Εχει δίκιο η «Αυγή». Πρέπει να νιώθουν πολλή μοναξιά οι βιομήχανοι.

Είναι πράματα τώρα αυτά; Να κάθονται μόνοι τους, σαν τον Σκρουτζ, να αγναντεύουν το χρυσάφι;

Επειτα, δεν είναι και σωστό: Τόσα χρόνια επενδύει η σοσιαλδημοκρατία στην αντίληψη ότι βιομήχανοι κι εργάτες δεν είναι τίποτα άλλο από εταίροι! Πώς αφήνουμε μόνους τους εταίρους στα δύσκολά τους;

Ευτυχώς, όμως, βγαίνει ενισχυμένη η ΓΣΕΕ. Πριν ακόμα μπει στη σάλα της διαπραγμάτευσης, έδειξε πως σέβεται τον όρο της κοινωνικής εταίρας και ζήτησε λιγότερα κι απ' τα ψίχουλα που δήθεν ζητούσε. Πράξη που εκτιμήθηκε δεόντως από τον γαλαντόμο πρόεδρο του ΣΕΒ, ο οποίος, με τη σειρά του, επίσης δέχτηκε πως η αίσθηση περί μισθών πείνας μπορεί να απαλυνθεί, αν αντί για μονόχρονο 2,8% συμφωνηθεί δίχρονο 3%. «Θαύμα - θαύμα», άρχισαν να φωνάζουν τα κανάλια, «λίγο ακόμα κι έχουμε συμφωνία!».

Προσγείωση: Από πότε, μίστερ Τσιτουρίδη, υπάρχει έστω κι ένα αφεντικό που το χρήμα του να μην προέρχεται από εκμετάλλευση εργάτη; Τι πάει να πει «όταν έχουν κέρδη»; Οταν στα λογιστικά βιβλία τους γράφουν «ζημιά», πάλι κερδισμένοι δεν είναι; Υπάρχει έστω και μια δεκάρα τους, που να μην προέρχεται από αρπαγή υπεραξίας που παράγουν εργάτες;

Τέτοιες παρόλες - για να μη γράψουμε άλλη λέξη... - περί αύξησης στους μισθούς όταν υπάρχουν κέρδη, μπορούν να λένε οι Συνασπισμένοι, μια ζωή απατεώνες. Αλλά, εσύ, «Τσιτουρίδη», δε δικαιούσαι να λες τέτοια. Για τον πολύ απλό λόγο ότι υπάρχεις - και το 'χεις δηλώσει - ως κόμμα για να διασφαλίζεις την «υγιή επιχειρηματικότητα», δηλαδή τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Ασε την Ταβουλάρη να ψάχνει πώς θα ισορροπήσουν τα κέρδη με τα δικαιώματα των εργατών. Εσύ τι δουλιά έχεις να παριστάνεις τον «δίκαιο»; Δεν έχεις ακούσει τίποτα για το «δίκιο ενάντια σε δίκιο»; Αντε να μάθεις άμα δεν ξέρεις.

Δες τον Παυλόπουλο που δεν κρύβει λόγια: Το κράτος, λέει, έχει συνέχεια και συνέπεια. Συμφωνούμε. Αυτό το κράτος των αστών είναι ένα και το αυτό, είτε κυβερνούν «φιλελεύθεροι», είτε κυβερνούν σοσιαλδημοκράτες. Είναι κράτος των αστών και οι υπάλληλοί του οφείλουν να δουλεύουν γι' αυτό το κράτος. Αν θέλουν αλλιώς, να παλέψουν για άλλο κράτος, δικό τους!

Οτι το ΠΑΣΟΚ ποντάρει στην υποταγμένη συνείδηση που δημιουργεί η εξαθλίωση, είναι παλιό. Οτι θα το διακήρυσσαν κιόλας, είναι αποκάλυψη. Αυτό λένε: Τρελαμένος από την ανεργία ο άνθρωπος θα μας ψηφίσει, αφού του λέμε ότι θα βρει δουλιά έστω και χωρίς ένσημα. Δε φτάνει μια βρεγμένη σανίδα για να τους αντιμετωπίσεις, εσύ που ακόμα ελπίζεις στο ΠΑΣΟΚ.

Και εσύ, που ακόμα περιμένεις να δεις την «αυτόνομη» παρουσία του ΣΥΝ, δεν κουράστηκες να δηλώνεις κοψοχέρης;


ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ