Γρηγοριάδης Κώστας |
Μια αγοραπωλησία, όμως, δεν είναι απλό πράγμα. Πόσο μάλλον, η αγοραπωλησία μιας ολόκληρης τράπεζας. Πρέπει να εκπληρώνονται μια σειρά παράγοντες και, κυρίως, το προς πώληση αντικείμενο, να είναι απαλλαγμένο από «βάρη» και πανέτοιμο να αποφέρει μεγάλα κέρδη στο νέο ιδιοκτήτη του. Αλλιώς, γιατί να το αγοράσει; Προς αυτή την κατεύθυνση, λοιπόν, οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ άνοιξαν το δρόμο (πώληση μέρους των μετοχών, «εθελούσιες αποχωρήσεις», εφαρμογή μερικής απασχόλησης, απαλλαγή της τράπεζας από ζημιογόνα χαρτοφυλάκια και φόρτωμά τους στον κρατικό προϋπολογισμό - δηλαδή, στο λαό - νόμος Ρέππα για το ασφαλιστικό πρόβλημα γενικά και των τραπεζοϋπαλλήλων ειδικά, κλπ., κλπ.). Κι επειδή, όλ' αυτά δεν έφταναν, συνέχισε η κυβέρνηση της ΝΔ στην ίδια ακριβώς πολιτική και λογική. Τώρα, έφτασε πλέον ο κόμπος στο χτένι και η ολοκληρωτική πώληση της τράπεζας έχει προγραμματιστεί για το τρέχον έτος. Αυτή είναι η αλήθεια, για την περίπτωση της Εμπορικής Τράπεζας κι ας «ξεχνάνε» μερικοί τα μισά...