Μετά από τρεισήμισι μήνες κατάληψης του εργοστασίου, ο αγώνας για πραγματική προστασία των ίδιων και των οικογενειών τους συνεχίζεται με άλλες μορφές πάλης
Οπλισμένες με σημαντικά πολιτικά συμπεράσματα απ' την πολύμηνη αντιπαράθεσή τους με την εργοδοσία και την αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης, όλων όσοι στηρίζουν τον ευρωμονόδρομο, οι εργάτριες θα συνεχίσουν ν' αξιοποιούν εναλλακτικές μορφές πάλης ανάλογα με τις εκάστοτε συνθήκες, με μπροστάρη και καθοδηγητή το ταξικό τους συνδικάτο. Επενδύοντας στη συντονισμένη και οργανωμένη δράση μέσα απ' τις γραμμές του ταξικού κινήματος, την ανάπτυξη της αλληλεγγύης ανάμεσα σ' όλα τα τμήματα της εργατικής τάξης και των υπόλοιπων εργαζομένων.
«Αυτό που πρέπει να κρατήσουμε είναι η αξία του αγώνα, το ότι μάθαμε να αγωνιζόμαστε και φεύγουμε απ' το εργοστάσιο με το κεφάλι ψηλά...» επισήμανε μία από τις εργάτριες. Ενώ μία άλλη, τόνισε: «Τον αγώνα θα τον συνεχίσουμε... Πρέπει να διατηρήσουμε την ενότητά μας. Να συνεχίσουμε με οργανωμένη πάλη γιατί και το κεφάλαιο κι οι αντίπαλοί μας είναι συντεταγμένοι...». Στο επίκεντρο του προβληματισμού τέθηκε κι η ανάγκη αλλαγής του συσχετισμού δύναμης.
Το επόμενο διάστημα οι εργάτριες θα ορίσουν συγκεκριμένα το πρόγραμμα των αγωνιστικών τους κινητοποιήσεων, διεκδικώντας μέτρα για την ανακούφιση των οικογενειών τους, όπως η έκτακτη οικονομική ενίσχυση 1.000 ευρώ, η επέκταση του Ν. 2941/01 για πρόωρη συνταξιοδότηση, η καταβολή επιδόματος ανεργίας στο 80% του μισθού μέχρι να βρουν δουλιά κ.ά.