Χαιρετίζοντας την παρουσία της Α. Γκεβάρα στη διαδήλωση του ΠΑΜΕ, ο Γ. Μαυρίκος, μέλος της ΕΓ του ΠΑΜΕ, στην κεντρική ομιλία της συγκέντρωσης σημείωσε: «Για όλους εμάς ο θρυλικός Τσε Γκεβάρα ήταν και παραμένει σύμβολο. Δε θα είναι ποτέ σουβενίρ, μια άψυχη φωτογραφία σε καρτ-ποστάλ. Για το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα και τη νεολαία του, ο Τσε είναι αξίες, αρχές, ιδέες, κοσμοαντίληψη. Ηταν, είναι και θα είναι ο ένοπλος αντάρτης που με τη ζωή και το θάνατό του έφτυνε κατάμουτρα τους ιμπεριαλιστές. Με τον ίδιο περιφρονητικό και οργισμένο τρόπο που προχτές ο λαός και η νεολαία της Αθήνας έφτυσε την πολιτική των ΗΠΑ και την Κοντολίζα Ράις».

«Οταν την περίοδο 1989-1991 ανατρεπόταν ο διεθνής συσχετισμός δυνάμεων», συνέχισε, η διεθνής αντίδραση πίστεψε ότι «τελείωσε με την ιδεολογία μας, τις απεργίες, τις επαναστάσεις, τις εξεγέρσεις και η παντοκρατορία της θα ήταν αδιαμφισβήτητη. Ετσι διαμόρφωσαν, σε όλες σχεδόν τις χώρες, πολιτικά σχήματα σαν τα συγκοινωνούντα δοχεία. Φιλελεύθερα κόμματα που στρώνουν το δρόμο τους σοσιαλδημοκράτες. Σοσιαλδημοκράτες που συγκροτούν μεγάλους συνασπισμούς με τους νεοφιλελεύθερους. Ψευτοαριστερούς στα μέτρα του συστήματος που δίνουν "γην και ύδωρ" για ένα ξεροκόμματο, στη νομή της εξουσίας». Ολοι αυτοί μαζί στηρίζουν τα ιμπεριαλιστικά σχέδια, το κεφάλαιο και τις πολυεθνικές.

«Κι εμείς, συνέχισε, που είχαν την αυταπάτη ότι ξεμπέρδεψαν μαζί μας, είμαστε εδώ. Ανυπόταχτοι, δυνατοί, δραστήριοι. Κι από αυτό το βήμα καταγγέλλουμε την Ευρωπαϊκή Ενωση και την πολιτική της. Καταδικάζουμε τους πολέμους τους και τη βαρβαρότητά τους. Δίχως μισόλογα, δίχως αφ' ενός κι αφ' ετέρου, βροντοφωνάζουμε όλοι μαζί: Ζήτω η Κουβανέζικη Επανάσταση. Η Κούβα του Φιντέλ. Ζήτω η Μπολιβαριανή αντίσταση της Βενεζουέλας. Η Βενεζουέλα του Ούγο Τσάβες. Ζήτω η Ιρακινή Αντίσταση. Οι νίκες των λαϊκών κινημάτων στη Βολιβία, στο Νεπάλ. Ζήτω οι αγώνες της νεολαίας στη Γαλλία.

Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στους λαούς που δέχονται απειλές από τους ιμπεριαλιστές και τα όργανά τους. Λέμε ΟΧΙ στο νέο πόλεμο που ετοιμάζουν. Απαιτούμε από την ελληνική κυβέρνηση: Καμία βοήθεια στα σχέδια των ιμπεριαλιστών σε βάρος του Ιράν. Ο λαός μας, η εργατική τάξη της χώρας μας δεν έχουν τίποτα άλλο να μοιράσουν με τους λαούς της περιοχής μας εκτός από την αγωνία τους για τη διεθνή ειρήνη και την απαίτησή τους για έναν κόσμο δίχως καπιταλιστική εκμετάλλευση».

Αναφερόμενος στην εντεινόμενη αντεργατική επίθεση τόνισε: «Και η φετινή Πρωτομαγιά βρίσκει τα λαϊκά στρώματα να δέχονται αλλεπάλληλες επιθέσεις από την κυβέρνηση της ΝΔ. Την ίδια στιγμή για το κεφάλαιο δίνονται νέα προνόμια για ακόμα μεγαλύτερα κέρδη». Αυτή η κατάσταση, συνέχισε, υπογραμμίζει το χαρακτήρα του εκμεταλλευτικού συστήματος. Δείχνει το προσωπείο της ΕΕ. Φανερώνει «την υποκρισία της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ που ασελγεί πάνω στα προβλήματα του κόσμου» και αποκαλύπτει τους στόχους της «που προεκλογικά στο Λαύριο υποσχόταν ανασφάλιστη δουλιά για τους νέους και πριν ένα μήνα έταζε στον ΣΕΒ ελεύθερες απολύσεις των νέων».

«Η κυβέρνηση της ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ έχουν την ίδια ιδεολογία, στρατηγική, πολιτική. Η διαπάλη τους έχει διαχειριστικό χαρακτήρα. Κι από κοντά τους και η ηγεσία του ΣΥΝ, που ζητά έναν καπιταλισμό ανθρώπινο, μια Ευρωπαϊκή Ενωση λιγότερο αντεργατική, που αγωνίζεται για το μακιγιάρισμα της εκμετάλλευσης! Γυρίστε τους την πλάτη. Αφήστε τους μόνους. Οσο πιο μόνοι θα είναι αυτοί, τόσο πιο πολλοί και δυνατοί θα είμαστε όλοι εμείς. Τόσο πιο ισχυρή θα γίνεται η εργατική αντεπίθεση».

Κάνοντας έναν απολογισμό της δράσης του ΠΑΜΕ υπογράμμισε: «Διαμόρφωσε σπουδαίους στόχους πάλης, ανέδειξε σύνθετα παλιά και καινούρια ζητήματα του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, εμπλούτισε το χαρακτήρα των συνδικάτων, έδωσε πνοή στη λειτουργία συνδικαλιστικών οργανώσεων, ανέβασε τον πήχη της ταξικής πάλης ακόμα ψηλότερα. Οι δείκτες χτύπαγαν κόκκινο με τις απεργίες, τις καταλήψεις και τις πρωτοβουλίες μας. Ο διεθνισμός, η αλληλεγγύη του και ο ρόλος στο διεθνές συνδικαλιστικό κίνημα ενισχύονται».

Ολη αυτή η δύσκολη πορεία ανέβασε την αναγνωρισιμότητα, την αποδοχή και το κύρος του ΠΑΜΕ. Οι εργαζόμενοι βλέπουν στις θέσεις και στη δράση του ένα πλατύ ταξικό, συνδικαλιστικό μέτωπο που ανοίγει τη δουλιά του και τους στόχους του σε όλο το φάσμα της κοινωνικής ζωής. Οραματίζεται και αγωνίζεται για το παρόν και την οικοδόμηση ενός μέλλοντος δίχως εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Ολα αυτά είναι «που μας διαχωρίζουν από τη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ και όλους τους συμβιβασμένους εργοδοτικούς και κυβερνητικούς συνδικαλιστές που υπηρετούν τη γραμμή της ταξικής συνεργασίας. Αυτοί είναι με το σύστημα, εμείς αγωνιζόμαστε για την ανατροπή του. Ολοι αυτοί μαζί, ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΣΥΝ με τη στρατηγική που χρόνια ακολουθούν ανοίγουν δρόμους για το ΣΕΒ: Με την αύξηση του 0,77 ευρώ τη μέρα στα μεροκάματα. Την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων. Τα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης. Τις περιβόητες ΟΚΕ. Τις συμφωνίες που υπέγραψαν στον ΟΤΕ και αλλού».

Κλείνοντας κάλεσε σε αγωνιστική επιφυλακή «ώστε να αποτρέψουμε τις νέες αντιλαϊκές επιθέσεις με πρώτη αυτή σε βάρος της Κοινωνικής Ασφάλισης. Ολοι μαζί να διεκδικήσουμε πραγματικές αυξήσεις μέσα από τις κλαδικές συλλογικές συμβάσεις. Να συγκρουστούμε με την πολιτική και τους στόχους του ΣΕΒ. Με τις στρατηγικές των μονοπωλίων και των πολυεθνικών. Απευθύνουμε έκκληση σε όλα τα αγωνιστικά συνδικάτα, σε όλους τους συνδικαλιστές του ταξικού κινήματος, σε όλους τους ανθρώπους της δουλιάς, να αξιοποιήσουν την ευκαιρία που δίνουν οι επερχόμενες νομαρχιακές και δημοτικές εκλογές για να στείλουν ένα ηχηρό μήνυμα στο δικομματισμό και στα δεκανίκια του. Πρωτοστατήστε και σε αυτόν τον αγώνα. Φέρτε στο κέντρο της αντιπαράθεσης τα μεγάλα λαϊκά προβλήματα. Ζήτω η Εργατική Πρωτομαγιά. Ζήτω οι ταξικές δυνάμεις. Ζήτω ο προλεταριακός διεθνισμός».