Οι συντάξεις και τα δημόσια συστήματα Υγείας βρίσκονται στο στόχαστρο των κυβερνήσεων των κρατών - μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Οι επιχειρούμενες «μεταρρυθμίσεις» έχουν ένα κοινό παρονομαστή: Τη μείωση των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων και την ταχύτατη ιδιωτικοποίηση της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης.

Μόνο μέσα στον τελευταίο χρόνο είχαμε την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης στην Ιταλία (από τα 57 στα 60), στο Βέλγιο (από τα 58 στα 60), στη Γερμανία (από τα 65 στα 67). Στον κατάλογο προστέθηκε την περασμένη βδομάδα και η Βρετανία, όπου η κυβέρνηση Μπλερ ανακοίνωσε την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης από τα 65 στα 68 χρόνια. Σχέδια για ανάλογες αυξήσεις των ορίων έχουν εκπονηθεί και από τις κυβερνήσεις των υπολοίπων κρατών - μελών της ΕΕ.

Ο Βρετανός υπουργός Εργασίας, Τζον Χάτον, παρουσιάζοντας το περιεχόμενο της «Λευκής Βίβλου», τόνισε ότι «η αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης από τα 65 στα 66 έτη θα αρχίσει από το 2024, ενώ από το 2044 το όριο αυτό θα μετατεθεί στα 68 έτη».

Για να χρυσώσει το «χάπι» της αύξησης του ορίου συνταξιοδότησης, η κυβέρνηση Μπλερ ανακοίνωσε ότι μελλοντικά η σύνταξη θα επανασυνδεθεί με τις αποδοχές των εργαζομένων. Με την πονηρή υποσημείωση ότι αυτό θα γίνει «υπό την αίρεση ότι θα το επιτρέψει η δημοσιονομική πολιτική». Δηλαδή, στις «ελληνικές καλένδες».

Σημειώνεται ότι προσδιορισμός της βασικής σύνταξης με βάση τις αποδοχές, είχε καταργηθεί το 1980 από τη συντηρητική κυβέρνηση της τότε πρωθυπουργού Μάργκαρετ Θάτσερ. Εξαιτίας της «αποσύνδεσης», η πλήρης κρατική σύνταξη στη Βρετανία ανέρχεται σήμερα στα 120,8 ευρώ την βδομάδα, δηλαδή 483,2 ευρώ το μήνα.

Παράλληλα, στη «Λευκή Βίβλο για τις συντάξεις» περιλαμβάνεται και η υποχρεωτική ασφάλιση των εργαζομένων στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες μέσω του «Εθνικού Σχήματος για τις Ασφαλιστικές Αποταμιεύσεις».

Οπως ήταν φυσικό, τη «Λευκή Βίβλο» της κυβέρνησης Μπλερ χαιρέτισε με ιδιαίτερη ικανοποίηση η Ενωση των Βρετανών βιομηχάνων. Εξάλλου μεταξύ των ρυθμίσεων είναι και η μείωση των εργοδοτικών εισφορών στο 3% του μισθού. Οι εργαζόμενοι, αντίθετα, θα πληρώνουν εισφορά ίση με το 4% του μισθού τους, ενώ το κράτος θα συνεισφέρει με το 1%. Μάλιστα, η κρατική συνεισφορά δε θα δίνεται σε «ζεστό χρήμα» αλλά με τη μορφή φορολογικής απαλλαγής προς τον εργαζόμενο, υπό την προϋπόθεση ότι ο εργαζόμενος θα πληρώνει με το ποσό της φοροαπαλλαγής στην ιδιωτική ασφάλιση!

Λίγες μέρες μετά τη δημοσιοποίηση της «Λευκής Βίβλου για τις συντάξεις», η κυβέρνηση Μπλερ ανακοίνωσε (την 1η Ιουνίου) ότι στο εξής οι Βρετανοί πολίτες θα έχουν δικαίωμα να επιλέγουν (όταν αρρωστήσουν) πού θα νοσηλευτούν, σε δημόσιο, ή ιδιωτικό νοσηλευτήριο. Βεβαίως αυτό από μόνο του δε λέει τίποτα. Ομως αν συμπληρωθεί με την απόφαση ότι θα επιδοτούνται από το κράτος και οι ιδιωτικές κλινικές, όπως τα δημόσια νοσοκομεία, γίνεται καθαρό ότι πρόκειται για μια πολιτική χαριστικής βολής στο δημόσιο σύστημα Υγείας.