Ασταμάτητα μακραίνει η λίστα με τους νεκρούς και τους σακατεμένους που μετρά η εργατική τάξη στους τόπους δουλιάς που η κερδοσκοπική ασυδοσία του κεφαλαίου έχει μετατρέψει σε σύγχρονα κάτεργα. Μόνο μέσα στον Ιούλη, σύμφωνα με όσα έχει καταγράψει το ρεπορτάζ του «Ρ», προστέθηκαν οκτώ ακόμα θανατηφόρα «ατυχήματα», ανεβάζοντας τους νεκρούς από την αρχή του 2006 σε 69, σύμφωνα μόνο με τα επίσημα στοιχεία:

• Στο Κιλκίς, μια 48χρονη καπνεργάτρια που δούλευε στο κάτεργο της «ΣΟΚΟΤΑΜΠ» ξεψύχησε μετά από ανακοπή καρδιάς, αφού χαροπάλευε επτά μέρες. Μέσα σε θερμοκρασία η οποία μπορεί να ξεπεράσει ακόμα και τους 40 βαθμούς Κελσίου, η εργοδοσία απαγόρευε στους εργάτες να πηγαίνουν για νερό εκτός διαλείμματος.
• Στην Κάρυστο, ένας 35χρονος Αλβανός εργάτης σκοτώθηκε όταν καταπλακώθηκε από ανυψωτικό μηχάνημα (κλαρκ). Είναι κοινό μυστικό ότι τα λατομεία κι οι μάντρες του εργοδότη είναι γεμάτες ανειδίκευτους και ανασφάλιστους εργάτες.
• Στην Κεφαλονιά, ένας 37χρονος τραυματίστηκε θανάσιμα στο κεφάλι, έχοντας ήδη δουλέψει 12 ώρες σε μια μέρα.
• Στην Ηλεία, ένας 50χρονος οικοδόμος έχασε τη ζωή του όταν έσπασε ο συνδετικός κρίκος του μηχανήματος που έριχνε μπετόν. Καταγγελίες αναφέρουν ότι το μηχάνημα ήταν απαρχαιωμένο.
• Στη Λευκάδα, 64χρονος οικοδόμος που θα έπρεπε να έχει βγει σε σύνταξη εδώ και 4 χρόνια, «θάφτηκε» από πίσσα.
• Στην Εύβοια, 31χρονος Ινδός εργάτης καταπλακώθηκε από τρακτέρ, ενώ στη Λιβαδειά, 39χρονος Αλβανός οικοδόμος ξεψύχησε, αφού έπεσε απ' τον 4ο όροφο. Πληθαίνουν οι καταγγελίες για τις άθλιες συνθήκες απασχόλησης των μεταναστών εργατών.
• Στα Ανω Λιόσια, 26χρονος συμβασιούχος ταχυδρόμος σκοτώθηκε με το μηχανάκι, δουλεύοντας σε συνθήκες άγριας εντατικοποίησης. Μόνος του κάλυπτε μια περιοχή με χιλιάδες κατοίκους.

Οσο διαιωνίζεται η εξουσία της πλουτοκρατίας, τα εργοδοτικά εγκλήματα, είτε αφορούν θανάτους και τραυματισμούς εργατών είτε επαγγελματικές ασθένειες, θα πληθαίνουν. Στον καπιταλισμό, η υγεία, ακόμα και η ζωή του εργάτη και της εργάτριας δε μετράνε. Ενδιαφέρουν το κεφάλαιο στο βαθμό και μόνο που η κερδοφόρα παραγωγική διαδικασία μπορεί να κυλάει απρόσκοπτα. Η μεγιστοποίηση του κέρδους είναι η απόλυτη προτεραιότητα. Κι αυτή η προτεραιότητα είναι που υπαγορεύει την εντατικοποίηση της εργασίας, την ελαστικοποίηση του χρόνου εργασίας, την καταπάτηση εργατικών κατακτήσεων, την ανατροπή ασφαλιστικών δικαιωμάτων, την εργοδοτική τρομοκρατία, την ένταση της εκμετάλλευσης με κάθε τρόπο. Ολα συνέπεια των πολιτικών επιλογών όσων δυνάμεων υπηρετούν το κεφάλαιο.