Αρρηκτα δεμένη στο άρμα των ιμπεριαλιστών, η κυβέρνηση της ΝΔ φιγουράρει στις πρώτες θέσεις των χωρών της νέας «συμμαχίας των προθύμων». Στις δυνάμεις που «σκέφτονται» να στείλουν στρατεύματα στο Λίβανο, προκειμένου να υλοποιήσουν άμεσα τους στόχους των ΗΠΑ και Ισραήλ. Να συγκρουστούν στρατιωτικά με τη «Χεζμπολάχ», όπως το παραδέχονται ανοιχτά, πλέον, αρμόδια κυβερνητικά στελέχη.

Τη Δευτέρα, αμέσως μετά τη συνάντησή της με τον πρωθυπουργό, Κ. Καραμανλή, η υπουργός Εξωτερικών, Ντ. Μπακογιάννη, ανέφερε ότι το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ πρέπει να στείλει μήνυμα «προς τους εμπλεκόμενους» (!) - χωρίς να κάνει διαχωρισμό θύτη και θύματος - για «να υπάρξει τέλος των εχθροπραξιών»...

Ακόμα και για τη δολοφονία δεκάδων αμάχων (κυρίως παιδιών) στην Κάνα απέφυγε έστω να ψελλίσει ότι είναι αποτέλεσμα της βάρβαρης επίθεσης του Ισραήλ. Υποστήριξε - ταυτιζόμενη πλήρως με τους στόχους των κυβερνήσεων των ΗΠΑ και του Ισραήλ - ότι πρέπει να υπάρξει μια «προσπάθεια για μόνιμη ειρήνη στην περιοχή». Μια «μόνιμη ειρήνη» που κατ' αυτούς περνά μέσα από το διαβόητο αμερικανικό σχέδιο για μια «Νέα Μέση Ανατολή». Δηλαδή, την αλλαγή των σημερινών συνόρων και την επιβολή των όρων των ιμπεριαλιστών στην περιοχή.

Τα πράγματα, όμως, έγιναν ακόμα πιο ξεκάθαρα την Τρίτη.

Ο υπουργός Εθνικής Αμυνας, Β. Μεϊμαράκης, μετά τη συνεδρίαση της Κυβερνητικής Επιτροπής τόνισε ότι αν το θέμα της αποστολής στρατιωτικής δύναμης τεθεί επισήμως από το Συμβούλιο Ασφαλείας (σ.σ.: σύνηθες φύλλο συκής), είναι ένα «σοβαρό ζήτημα»! Διόλου τυχαία η πρεμούρα της κυβέρνησης να συμμετάσχει σε στρατιωτική επέμβαση στο Λίβανο εκφράστηκε αμέσως μετά τις πρώτες αναφορές της Ουάσιγκτον για την «ανάγκη» παρουσίας πολυεθνικής στρατιωτικής δύναμης στην πολύπαθη χώρα. Και μάλιστα αφού η Αμερικανίδα ΥΠΕΞ, Κ. Ράις, τόνιζε ότι ο πόλεμος δε θα σταματήσει, αν πρόκειται η περιοχή να επιστρέψει στην προηγούμενη κατάσταση πριν από την έναρξή του.

Την ίδια μέρα, όπου η Σύνοδος των ΥΠΕΞ της ΕΕ υιοθέτησε, ουσιαστικά, γραμμή υπέρ του Ισραήλ, η Ελληνίδα ΥΠΕΞ, εκφράζοντας την ελληνική κυβέρνηση, δήλωσε ικανοποίηση και επίσης ότι «το τελικό κείμενο κινείται σαφώς προς την κατεύθυνση των ελληνικών θέσεων, ιδίως σε ό,τι αφορά την επόμενη μέρα του πολέμου, την αποστολή ειρηνευτικής δύναμης και τη γενικότερη επίλυση του παλαιστινιακού προβλήματος».

Ο δε εκπρόσωπος του ελληνικού ΥΠΕΞ, Γ. Κουμουτσάκος, είπε στο περιθώριο της Συνόδου: «...Η Ελλάδα θεωρεί πως από τη στιγμή που θα αποφασιστεί η κατάπαυση του πυρός θα πρέπει να αναλάβει την ευθύνη για το τι μέλλει γενέσθαι στο Λίβανο το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, το οποίο θα πρέπει να συγκληθεί άμεσα και να αποφασίσει την αποστολή διεθνούς στρατιωτικής δύναμης. Στόχος αυτής της στρατιωτικής δύναμης θα πρέπει να είναι η υποστήριξη των προσπαθειών της κυβέρνησης του Λιβάνου, αφενός μεν να επεκτείνει την κυριαρχία της στο σύνολο της χώρας, αφετέρου δε να αφοπλίσει τις παραστρατιωτικές οργανώσεις, όπως, άλλωστε, προβλέπουν οι αποφάσεις 1559 και 1680 του Συμβουλίου Ασφαλείας...».

Δηλαδή, η κυβέρνηση της ΝΔ διά των αρμοδίων στελεχών της λέει ότι πρέπει να αναπτυχθεί διεθνής στρατιωτική δύναμη στο Λίβανο και να πράξει ό,τι ακριβώς θέλει και το Ισραήλ: Να αφοπλιστεί η «Χεζμπολάχ» (αυτήν εννοεί όταν αναφέρεται σε παραστρατιωτικές οργανώσεις). Να περιθωριοποιηθεί η σημερινή παρουσία της στο Νότιο Λίβανο (αυτό σημαίνει η «κομψή» φράση: Να επεκτείνει την κυριαρχία της η λιβανική κυβέρνηση στο σύνολο της χώρας).

Μάλιστα, ο εκπρόσωπος, μιλώντας την Τετάρτη σε ραδιοφωνικό σταθμό, ονομάτισε ευθέως τη «Χεζμπολάχ» ως στόχο της πολυεθνικής στρατιωτικής μηχανής που ετοιμάζουν οι ιμπεριαλιστές για το Λίβανο. Ερωτηθείς αν η ελληνική κυβέρνηση έθεσε θέμα αφοπλισμού της «Χεζμπολάχ», επανέλαβε τα περί αποφάσεων 1559 και 1680 για αποκατάσταση της κυριαρχίας της λιβανέζικης κυβέρνησης σε όλο το έδαφος της χώρας και τα περί «αναγκαιότητας» για «αφοπλισμό παραστρατιωτικών ή άλλων ακραίων ομάδων». Προχώρησε κι ένα βήμα παραπέρα, υποστηρίζοντας ψευδώς - ή έστω εκ παραδρομής - ότι «στις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας, τις οποίες ανέφερα, περιλαμβάνεται και η "Χεζμπολάχ" (σ.σ.: στις ομάδες αυτές), η οποία νομίζω ότι και συγκεκριμένα αναφέρεται».

Το αληθές είναι πως η «Χεζμπολάχ» δεν αναφέρεται συγκεκριμένα και ονομαστικά σ' αυτές τις αποφάσεις, χωρίς αυτό, βέβαια, να αλλάζει κάτι στις ολοφάνερες προθέσεις όλων των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Και αυτό, γιατί η «Χεζμπολάχ» είναι μια πολιτική δύναμη του Λιβάνου, με εκλεγμένους βουλευτές και τρεις υπουργούς στη σημερινή κυβέρνηση. Πέραν του κυριότερου, φυσικά, που είναι ότι πρόκειται για εσωτερικό ζήτημα του ίδιου του Λιβάνου και του λαού του να αποφασίζει για την ύπαρξη και ένοπλη δράση ή τον αφοπλισμό και τη διάλυση των οργανώσεών του.

Η ελληνική κυβέρνηση, όμως, όλα τα παραπάνω τα προσπερνά. Και είναι έτοιμη να στείλει παιδιά του ελληνικού λαού να αφοπλίσουν ...ειρηνικά τη «Χεζμπολάχ». Στο χέρι του λαού είναι να ορθώσει ένα μαζικό μαχητικό κίνημα για να τη σταματήσει.