Τύποις η εκεχειρία του 2002 εξακολουθεί να ισχύει, αλλά στη Σρι Λάνκα ο εμφύλιος έχει εδώ και καιρό ξαναρχίσει: Οι νεκροί φέτος, στις συνεχείς συγκρούσεις στο βορειοανατολικό τμήμα της χώρας, ξεπερνούν τους 1.000. Τις τελευταίες μέρες μόνο έχουν σκοτωθεί εκατοντάδες άνθρωποι, περιλαμβανομένων δεκάδων αμάχων που έχουν καταφύγει σε σχολεία και ναούς στην πόλη Μουτούρ, που βομβαρδίστηκαν ανηλεώς από το στρατό, ο οποίος επιχείρησε να επιρρίψει την ευθύνη στην αυτονομιστική οργάνωση «Τίγρεις για την Απελευθέρωση των Ταμίλ».

Η επιστροφή στον εμφύλιο αποτελεί βολική πολιτική επιλογή για τον παραπλεύρως εικονιζόμενο Πρόεδρο της Σρι Λάνκα Μαχίντα Ρατζαπάξε: Αναμασώντας τετριμμένα φληναφήματα περί προστασίας της πατρίδας από τον κίνδυνο της διάσπασης και περί καταπολέμησης της «τρομοκρατίας». Ετσι μπορεί να συνεχίσει να αγνοεί τα εκρηκτικά κοινωνικά προβλήματα των αγροτών και της εργατικής τάξης (σε έξι επαρχίες της χώρας, σύμφωνα με πρόσφατα επίσημα στατιστικά στοιχεία, το μέσο κατά κεφαλήν εισόδημα δεν ξεπερνά τα 16,43 ευρώ το μήνα) και να καταστέλλει βάρβαρα τις εργατικές κινητοποιήσεις. Ταυτόχρονα, αποσπά εύνοια, οικονομική και στρατιωτική βοήθεια από τις ΗΠΑ, που βρίσκουν ένα χρήσιμο σύμμαχο, και την ΕΕ, που ακολουθεί κατά πόδας.

Ενώ ο στρατός εντείνει τις επιχειρήσεις για τη στρατιωτική συντριβή των «Ταμίλ» - μια στρατηγική που ουδέποτε απέδωσε στο παρελθόν κάτι πέρα από 65.000 νεκρούς και τεράστιες καταστροφές - εκπρόσωποί της έλεγαν ότι «θέλουν να αποκατασταθεί η ειρήνη διαμέσου διαπραγματεύσεων». Η κυνικά υποκριτική στάση τους, λόγω της άφιξης στο Κολόμπο του Νορβηγού διαπραγματευτή Γιον Χάνσεν Μπάουερ, δε σημαίνει, φυσικά, τίποτε.