ΑΛΛΟΔΑΠΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ
Χάλια σήμερα, χειρότερα αύριο. Εκτός εάν...

Μια συζήτηση με τη δικηγόρο Χαρά Μαρούλη εκπρόσωπο της Ελληνικής Επιτροπής Διεθνούς Δημοκρατικής Αλληλεγγύης

Παρασκευή 7 Ιούλη 2000

«Οι αλλοδαποί εργάτες είναι ένα από τα πιο ευάλωτα τμήματα της εργατικής τάξης σήμερα, οι οποίοι δέχονται μεγαλύτερες και πολλαπλές πιέσεις, πιο ευθεία και άμεση καταπάτηση των δικαιωμάτων τους, κυρίως γιατί βρίσκονται υπό καθεστώς ομηρίας, αφού η απειλή της σύλληψης και της απέλασης είναι πάντα υπαρκτή». Η δήλωση της δικηγόρου Χαράς Μαρούλη, μέλους της Γραμματείας της Ελληνικής Επιτροπής Διεθνούς Δημοκρατικής Αλληλεγγύης (ΕΕΔΔΑ) και υπεύθυνη του Τμήματος ενάντια στο ρατσισμό, είναι κατηγορηματική, όπως και η επισήμανσή της, πως το κυρίαρχο ζήτημα αλλά και ο κυρίαρχος στόχος όλων όσοι ασχολούνται με το θέμα οφείλει να είναι η νομιμοποίηση όλων των μεταναστών στη χώρα μας.

«Ο ρόλος των ξένων εργατών στην αγορά εργασίας και η θέση τους στην παραγωγή εξηγείται εύκολα, αν λάβουμε υπόψη μας τις ανάγκες του κεφαλαίου από τη μία να διαθέτουν φτηνή εργατική δύναμη και από την άλλη να χρησιμοποιούν τα χαμηλά ημερομίσθια των μεταναστών, την εργασία τους χωρίς ασφάλιση ως μοχλό πίεσης στα κατακτημένα δικαιώματα των Ελλήνων εργατών», λέει χαρακτηριστικά.

Στην ίδια κατεύθυνση - τονίζει η δικηγόρος - κινούνται και τα Προεδρικά Διατάγματα για τη δήθεν νομιμοποίηση των μεταναστών της χώρας μας: «Σύμφωνα με τις προϋποθέσεις που έθεταν τα ΠΔ, οι μετανάστες ενεπλάκησαν σε ένα "γολγοθά" συγκέντρωσης πιστοποιητικών, με αποτέλεσμα πολλοί απ' αυτούς να πέσουν θύματα γραφείων - απατεώνων που τους προμήθευσαν με πλαστά πιστοποιητικά, με αποτέλεσμα οι μετανάστες - κάτοχοί τους να απελαύνονται, ενώ οι πραγματικοί υπαίτιοι να μένουν στο απυρόβλητο».

Παράλληλα όμως - συνεχίζει η Χαρά Μαρούλη - ακόμα κι οι στρατιές των μεταναστών που δεν έλαβαν ή δε θα λάβουν την «πράσινη κάρτα», λόγω αδυναμίας συγκέντρωσης του απαιτούμενου αριθμού ενσήμων, λόγω βέβαια άρνησης των εργοδοτών να τους ασφαλίσουν, απειλούνται με απέλαση, την ίδια στιγμή που οι εργοδότες δε διατρέχουν κανένα κίνδυνο. «Και βέβαια το νομικό κενό που υπάρχει για τους μετανάστες που ήρθαν στη χώρα μας αργότερα, δείχνει ότι η κυβέρνηση, όχι μόνο δε θέλει να δημιουργήσει συνθήκες ασφάλειας για τους ξένους εργάτες, αλλά απεναντίας τους καθηλώνει σε καθεστώς ανασφάλειας και ομηρίας, ώστε η εργοδοσία να μπορεί να εκμεταλλεύεται την εργασία τους με εξευτελιστικά ημερομίσθια και χωρίς ασφάλιση», ξεκαθαρίζει.

Η Χαρά Μαρούλη υπογραμμίζει πάντως πως αυτή η πραγματικότητα για τους αλλοδαπούς εργάτες δεν είναι ξένη και για τους Ελληνες εργαζόμενους. Γι' αυτό η ΕΕΔΔΑ - τονίζει η υπεύθυνη του τμήματός της ενάντια στο ρατσισμό - προτάσσει σαν κύριο θέμα τη συμπόρευση των αλλοδαπών εργατών με το ελληνικό μαζικό και εργατικό κίνημα , γιατί σε τελική ανάλυση τα προβλήματα είναι κοινά και ο τρόπος αντιμετώπισής τους ένας: Ο αγώνας ενάντια στην πολιτική εξυπηρέτησης των συμφερόντων του κεφαλαίου, η οποία στις σημερινές συνθήκες εκδηλώνεται με άγρια επίθεση στα συμφέροντα των εργαζομένων. «Αυτή αποτελεί και τη γενεσιουργό αιτία των προβλημάτων των μεταναστών. Και βέβαια αν αυτή η πολιτική δεν ανατραπεί, είναι τουλάχιστον αυταπάτη να πιστεύει κανείς ότι μέσα σε τέτοιες συνθήκες πλήρους κυριαρχίας της καπιταλιστικής αγοράς μπορεί να υπάρξουν ουσιαστικές λύσεις», επισημαίνει.

«Μπροστά σε όλη αυτή την κατάσταση η ΕΕΔΔΑ τι έχει κάνει, προς ποιες κατευθύνσεις κινήθηκαν οι πρωτοβουλίες της;», είναι το ερώτημα που αυτόματα προκαλείται. «Η ΕΕΔΔΑ, καταρχήν και κυρίως, προσπάθησε να φέρει κοντά τις μεταναστευτικές κοινότητες με τα συνδικάτα, διότι είναι επιτακτική η ανάγκη για κοινή διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους. Εκτός όμως από την κάθε είδους άλλη πολιτική δράση της, στάθηκε δίπλα στους μετανάστες βοηθώντας τους με νομική στήριξη κυρίως κατά την περίοδο της υποβολής δικαιολογητικών για τη χορήγηση της Λευκής και Πράσινης Κάρτας, με μια ομάδα εθελοντών δικηγόρων, με βάση το παραπάνω πολιτικό μας σκεπτικό και πιο συγκεκριμένα της ανάγκης να απελευθερωθούν οι μετανάστες από το φόβο της σύλληψης και της απέλασης», αναφέρει η Χ. Μαρούλη.

Τα πράγματα, ωστόσο, όπως επισημαίνει η δικηγόρος δεν μπορούν να είναι ελπιδοφόρα για το μέλλον, αφού τα πάντα κινούνται γύρω από τη βάση τής όσο το δυνατόν μεγαλύτερης εκμετάλλευσης των μεταναστών: «Παίρνοντας υπόψη τις αποφάσεις που ελήφθησαν πρόσφατα στη Διάσκεψη του Τάμπερε της Φινλανδίας, σε συνδυασμό με την εφαρμογή της Συνθήκης Σέγκεν, αναμένεται όξυνση και ένταση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι μετανάστες και οι πρόσφυγες, επειδή εκτός των άλλων, επιχειρείται η αντιμετώπιση του προβλήματος από την πλευρά της ΕΕ σε πιο αντιδραστική κατεύθυνση. Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα που θα μπορούσε να αναφέρουμε, από τις αποφάσεις της διάσκεψης του Τάμπερε, είναι η προσπάθεια για εφαρμογή ενιαίου δικαίου στις χώρες της ΕΕ, που θα στηρίζεται στο δίκαιο χωρών που έχουν την πιο αντιδραστική νομοθεσία».

Τι μπορεί, λοιπόν, να σταθεί ως αντίβαρο α' αυτή την κατάσταση που πάει να διαμορφωθεί; «Η ΕΕΔΔΑ θεωρεί ότι είναι επιτακτική η ανάγκη να ενταθούν οι προσπάθειες ένταξης των μεταναστών στο εργατικό κίνημα της χώρας όπου ζουν και εργάζονται, παράλληλα με την άνοδο του κινήματος για την ανατροπή των πολιτικών και των καθεστώτων που οδηγούν μεγάλα κομμάτια λαού σε μαζική μετανάστευση», είναι η απάντηση.