Τα σημειώνουμε και τα τονίζουμε όλ' αυτά, όχι μόνο επειδή το αίτημα των συγγενών των θυμάτων του ολοκαυτώματος του Διστόμου είναι κάτι περισσότερο από δίκαιο πολιτικά, ηθικά και νομικά. Αλλά και γιατί, η διεκδίκηση και η δικαίωση του συγκεκριμένου αιτήματος, μπορεί να αποτελέσει ένα δεδικασμένο για χιλιάδες άλλες περιπτώσεις Ελλήνων, που υπέστησαν τα μαύρα εκείνα χρόνια τις πολύμορφες ναζιστικές θηριωδίες. Μπορεί, επίσης, να αποτελέσει την ευκαιρία, για να ξανάρθει στο προσκήνιο και να διεκδικηθεί το «αναγκαστικό κατοχικό δάνειο» των 15 δισ. δολαρίων, που δεν ήταν τίποτε άλλο παρά μια ανοιχτή και κατάφωρη ληστεία σε βάρος της Ελλάδας.

Ας έχει, λοιπόν, υπόψη της η κυβέρνηση, ότι η αρνητική τελικά, ενδεχόμενα, στάση της θα τη χρεώσει με πολύ μεγαλύτερες, βαρύτερες και ιστορικές ευθύνες, απ' ό,τι συνεπάγεται η συγκεκριμένη περίπτωση, που τώρα βρίσκεται στο προσκήνιο.