Γεννήθηκα το 1935 σ' ένα ορεινό χωριό του Γράμμου, στην Πλαγιά (Ζέρμα) Κόνιτσας Ιωαννίνων. Το 1946 βρέθηκα στο ορφανοτροφείο της Κόνιτσας. Επειτα πήρα το δρόμο της πολιτικής προσφυγιάς, ο οποίος είχε κατάληξη το Ουζμπεκιστάν της Σοβιετικής Ενωσης (1954). Εκεί τελείωσα τη Σχολή Γιάνγκι - Γιουλ. Το 1958 τελείωσα τη Μέση Εκπαίδευση και ολοκλήρωσα τις σπουδές μου στο Πανεπιστήμιο της πόλης Χάρκοβο Ουκρανίας, στη σχολή Φιλολογίας. Δούλεψα ως φιλόλογος στη ρωσική γλώσσα και παιδαγωγός. Το 1964 παρακολούθησα τη Σχολή Δημοσιογραφίας του Πανεπιστημίου της Τασκένδης και το 1969 πήρα και το πτυχίο της δημοσιογραφίας που αναγνωρίστηκε το 1987 από το ΔΙΚΑΤΣΑ. Ημουν τακτικός ανταποκριτής στην εφημερίδα «Νέος Δρόμος», που άφησε ιστορία στη ζωής μας στην πολιτική προσφυγιά. Το 1979, επαναπατρίστηκα μαζί με τη γυναίκα και τα δυο μας παιδιά, για να συνεχίσω τον όρκο που έδωσα το 1961, όταν έγινα μέλος του ηρωικού ΚΚΕ - πάντα να βρίσκομαι μπροστά στους καθημερινούς αγώνες του λαού μας για έναν καλύτερο και ειρηνικό κόσμο. Εργάστηκα επί 22 χρόνια στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, απ' όπου και συνταξιοδοτήθηκα το 2003. Ομως, ο δρόμος είναι ακόμα μακρύς γιατί ο αγώνας συνεχίζεται. Είμαι μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου και αντιπρόεδρος της ΠΕΕΠΠ.