Εντονες ανησυχίες για το νομοσχέδιο για τον «αιγιαλό και την παραλία» το οποίο δόθηκε πρόσφατα για «δημόσια διαβούλευση» από το υπουργείο Οικονομίας, εκφράζει η «Νομαρχιακή Αγωνιστική Συνεργασία» Λέσβου με Ερώτησή της προς το Νομάρχη Λέσβου και τον πρόεδρο του ΝΣ, στην οποία υπογραμμίζεται ότι και το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας το χαρακτηρίζει ανακόλουθο και επικίνδυνο. Και ζητά να συζητηθεί το θέμα στο νομαρχιακό συμβούλιο.

Στην ερώτηση της ΝΑΣ Λέσβου αναφέρεται ότι: «Ουσιαστικά η κυβέρνηση με το νομοσχέδιο αυτό θέλει να παραχωρήσει το δικαίωμα στους "επενδυτές" να χτίζουν πάνω στο κύμα και να αξιοποιούν τους αιγιαλούς και τις παραλίες στη βάση της μεγαλύτερης δυνατής επιχειρηματικής εκμετάλλευσης.

Οι σκοποί που επιδιώκει να υπηρετήσει φαίνονται καθαρά. Ενώ στο άρθρο 2, παρ. 1 ορίζεται ότι "ο αιγιαλός, η παραλία, η όχθη και η παρόχθια ζώνη είναι πράγματα κοινόχρηστα και ανήκουν κατά κυριότητα στο Δημόσιο, το οποίο τα προστατεύει και τα διαχειρίζεται σύμφωνα με τις αρχές της αειφορίας και του χωροταξικού σχεδιασμού", στην επόμενη παράγραφο αναιρούνται όλα αυτά αφού υπογραμμίζεται ότι: "η ελεύθερη και ακώλυτη αμφίδρομη επικοινωνία της ξηράς με τη θάλασσα ή τον ποταμό ή τη λίμνη" μπορεί να πάψει να ισχύει για διάφορους σκοπούς και για εξυπηρέτηση δραστηριοτήτων τις οποίες προβλέπει ο νόμος. Και ο νόμος προβλέπει σε όλα τα επόμενα άρθρα του παραχωρήσεις με ή χωρίς αντάλλαγμα για κάθε χρήση στο όνομα δήθεν της "... αναπτύξεως της εθνικής οικονομίας..."».

Η ΝΑΣ Λέσβου προειδοποιεί πως «με την κατάργηση της έως και σήμερα προβλεπόμενης παραλιακής ζώνης των 50 μέτρων και του καθορισμού στο εξής - κατά το δοκούν - νέας ζώνης, ακόμα και με πρωτοβουλία των ιδιωτών, φαίνεται πεντακάθαρα ότι βρισκόμαστε μπροστά σε σοβαρούς κινδύνους αλλοίωσης της φυσικής μορφολογίας των ακτών για την εξυπηρέτηση παντός είδους συμφερόντων.

Σ' αυτό το πλαίσιο επιχειρείται η "επαναχάραξη του αιγιαλού και της παραλίας" με εξαιρετικά ελαστικά κριτήρια, στην κατεύθυνση της παραπέρα ενίσχυσης των επενδυτικών κινήτρων του λεγόμενου "αναπτυξιακού νόμου" αλλά και των διαβόητων "συμπράξεων" ανάμεσα στο Δημόσιο και Ιδιωτικό κεφάλαιο.

Από τα παραπάνω φαίνεται ότι το σχέδιο νόμου αποβλέπει στο γενικό ξεπούλημα του φυσικού και οικολογικού παράκτιου περιβάλλοντος στο όνομα της..."ανάπτυξης" και των αδηφάγων στόχων του μεγάλου κεφαλαίου. Το Νομαρχιακό Συμβούλιο έχει χρέος να εκφράσει τις θέσεις του για το σοβαρό αυτό θέμα που αφορά στα τρία νησιά μας μέσα στα πλαίσια της... "δημόσιας διαβούλευσης"».