Οι τοπικές εκλογές - είπε - παραπέμπουν σε τοπικούς συνδυασμούς, τοπικούς υποψήφιους, τοπικά προβλήματα, τοπικά έργα, συντοπίτες ή όχι υποψήφιους. Νομίζω - συνέχισε - ότι η πείρα, τουλάχιστον, που βγαίνει είναι ότι αυτό το «τοπικός, τοπική, τοπικό», πρέπει να πολεμηθεί. Οχι με την έννοια να μην υπάρχει μέσα στην τοποθέτησή μας αυτό που λέμε τοπικά προβλήματα, τοπικό έργο, γιατί, ανεξάρτητα από την κοινότητα των προβλημάτων πανελλαδικά, έχουμε την α΄ ή τη β΄ έκφραση σε κάθε περιοχή. Αλλά αυτό που πρέπει να πολεμηθεί είναι τα «τοπικά» κριτήρια της ψήφου.

Ας σκεφτούμε - σημείωσε - και κάπως διαφορετικά. Τι βγάζουν μέχρι τώρα οι κάλπες στις τοπικές εκλογές, ιδιαίτερα από το 1990 και μετά; Το δικομματισμό ισχυρό. Κι αν θέλετε τ' αποτελέσματα στις τοπικές εκλογές ακολουθούν την πορεία του γενικού συσχετισμού δύναμης. Στις προηγούμενες τοπικές εκλογές, του 2002, είχε άνοδο η ΝΔ. Εκδηλώθηκε στις κάλπες το 2004. Κι αν θα ψάξουμε και προηγούμενες, το ίδιο. Ας το πούμε: Η μείωση των δυνάμεων του Κόμματος μετά το '90, επίσης, εκδηλώθηκε και στη μάχη των τοπικών εκλογών. Το λέω αυτό γιατί ενώ πολλοί άνθρωποι εργαζόμενοι, ψηφοφόροι, εμφανίζονται να μας λένε για τοπικά κριτήρια. Στην πραγματικότητα το κίνητρο είναι το γενικό πολιτικό.

Πολλές φορές - σημείωσε - θεωρούμε ότι το να επικεντρώσουμε στα τοπικά προβλήματα είναι ένα πεδίο πάνω στο οποίο μπορούμε και έχουμε τα πολλά επιχειρήματα απέναντι στους άλλους συνδυασμούς. Ωστόσο και οι άλλοι - σας λέω μια εμπειρία που βγαίνει από όλη την Ελλάδα - είτε ήταν δήμαρχοι, είτε άλλοι ως αντιδήμαρχοι, κάποιο έργο έχουν κάνει.

Στην τελική ευθεία - τόνισε - η πείρα δείχνει, βέβαια, με εξειδίκευση σε κάθε περιοχή ότι πρέπει να συγκεντρωθεί η προσοχή στο πολιτικό κριτήριο, αναμφισβήτητα δεμένο, με μεγάλα προβλήματα. Της δουλιάς, της ανεργίας, της προστασίας των ανέργων, των απολύσεων. Τα προβλήματα της υγείας, της παιδείας, της τρίτης ηλικίας, οι κοινωνικές υπηρεσίες.

Μεγάλο παιχνίδι - συνέχισε - γίνεται και με την καθημερινότητα. Ενα είναι ο διαχωρισμός τοπικών - γενικών και το άλλο είναι η λεγόμενη καθημερινότητα. Η καθημερινότητα, βέβαια, εκεί που απευθυνόμαστε εμείς, το ΚΚΕ, το ΔΗΚΚΙ, η Κομμουνιστική Ανανέωση, η Παρέμβαση Αριστερών Πολιτών, είναι ό,τι αφορά την καθημερινή μας ζωή είτε στον τόπο δουλιάς, είτε στον τόπο κατοικίας.

Βεβαίως, κάτι θα κάνουν και για τα προβλήματα του περιβάλλοντος, του πολιτισμού, των ελεύθερων χώρων κλπ., οι τοπικοί δήμαρχοι. Εδώ, όμως, υπάρχει ένα θέμα: Ποιος θα απολαύσει και τον πολιτισμό, αυτόν που μπορεί να προσφέρουν, και τους ελεύθερους χώρους; Σας λέω καθαρά. Αμα δεν έχεις στην τσέπη, άμα δε σου φτάνει το πορτοφόλι ν' αγοράσεις, άμα δεν έχεις σταθερή δουλιά, τι ν' απολαύσεις; Ακόμα, δηλαδή, κι αν σου υποσχεθούν ότι θα σου προσφέρουν κάτι - εγώ σας λέω και να το κάνουν, τους κάνω μια παραχώρηση, που δεν έχουν κάνει, έχουν κάνει τα μισά από όσα έχουν πει - δεν είναι αυτό ζωή.