Η «φωτιά» της νεανικής αμφισβήτησης «άναψε» χτες στην Κεντρική εξέδρα. Ο Μίλτος Πασχαλίδης και ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, έβαλαν τη δική τους «πινελιά» στο όνειρο και τον αγώνα. Παλμός, συγκίνηση, ήχοι, φωνές, κατάθεση ψυχής, μέσα από μία «θάλασσα» τραγουδιών και «δυνατών σινιάλων». Ο Μ. Πασχαλίδης παρέα με τους συνεργάτες του μουσικούς παρουσίασε ξεχωριστές στιγμές από τη δισκογραφική του διαδρομή («Παραμύθι με λυπημένο τέλος», «Κακές συνήθειες», «Βυθισμένες άγκυρες», «Η μόνη μου πατρίδα είναι ο χρόνος» και από τον τελευταίο δίσκο του «Εχουν περάσει χρόνοι δέκα»), παρασύροντας τους παρευρισκόμενους σ' ένα μοναδικό «ταξίδι», που άγγιξε ευαίσθητες χορδές. Το πρόγραμμα συμπλήρωσαν ξεχωριστά τραγούδια των: Θηβαίου, Αλκίνοου Ιωαννίδη, Ζούδιαρη και Κατσιμίχα. Λίγο μετά τις 11, στη σκηνή ανέβαινε ο επαναστάτης ρόκερ Βασίλης Παπακωνσταντίνου.