Τρίτη μέρα σήμερα του 32ου Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του «Οδηγητή». Που πά' να πει χιλιάδες και χιλιάδες νεολαίοι έχουν περάσει ήδη τις δύο προηγούμενες μέρες από το χώρο, δεκάδες καλλιτέχνες κατέθεσαν εκεί τον καλύτερό τους εαυτό, εκατοντάδες κι εκατοντάδες εργαζόμενοι έδωσαν εκεί το δικό τους ραντεβού, τραγούδησαν και χόρεψαν στη λαϊκή σκηνή, κουβέντιασαν στα περίπτερα για τα μικρά και τα μεγάλα της ζωής τους. Οπως κι αν το δεις, σαν εχθρός, ή φίλος, το Φεστιβάλ της ΚΝΕ είναι ένα μεγάλο και σπουδαίο γεγονός. Βγάζει ειδήσεις, ρεπορτάζ.

Κι όμως, λέξη δε φάνηκε στον «έγκριτο» και «έγκυρο» Τύπο, που ακόμα ψάχνει να βρει ποιος είναι ικανότερος να σκουπίζει το πεζοδρόμιο στο καταπατημένο με την ανοχή του δήμου Αθήνας (ΝΔ) και της νομαρχίας Αθήνας (ΠΑΣΟΚ) από τον Πανελλήνιο του Κυριακού Πεδίον του Αρεως, η Φώφη ή ο Ντινόπουλος;

Φταίει εκείνο το σύνθημα: Ανυπότακτη επιλογή, με το ΚΚΕ, για την ανατροπή.

Τούτη η δημοκρατία έχει όρια. Τα 'χει δείξει ξανά και ξανά.

Να, τώρα, που κινδυνεύουν, λέει, οι θεσμοί, που κινδυνεύει δηλαδή το σύστημα να φανεί ξανά στα μάτια των από κάτω σαν τον θεατρικό βασιλιά γυμνό, μένουν άυπνοι οι θεματοφύλακες. Και δώσ' του η μια μετά την άλλη οι συμβουλές για τη σωτηρία των θεσμών. Κι από κοντά το παραμύθι για το πόπολο πως η δημοκρατία λειτουργεί, το δημόσιο συμφέρον προστατεύεται, αγρυπνούν οι φύλακες.

Ναι, αγρυπνούν μην και δοθούν οι αποζημιώσεις στα θύματα της «Ρικομέξ»!

Το κράτος λειτουργεί, πάντα λειτουργούσε. Πότε με τον αστυφύλαξ, πότε με τους θεσμούς, αρκεί οι κάτω να παραμένουν κάτω και οι πάνω στο γλεντοκόπι.

Προκειμένου τα πράγματα να μείνουν ως έχουν ως και την αγορά εμφανίζονται να καταγγέλλουν. Αφήνοντας προς το παρόν ορφανούς όσους πίστεψαν το ΠΑΣΟΚ, που διακήρυσσε πως σοσιαλισμός σήμερα σημαίνει αγορά με δημοκρατία.

Πράγματι, μόνο η αγορά είναι η λύση, διατείνεται ο άλλος, και εμφανίζει ως απόδειξη το γεγονός ότι η λειτουργία της αγοράς οδηγεί σε κλείσιμο τους πολλούς κακούς και τη συγκέντρωση της δύναμης στους λίγους και καλούς. Πράγματι, από τη σκοπιά του καπιταλισμού έτσι είναι. Η αγορά είναι καλή. Αλλά από πότε η ισχυροποίηση του κεφαλαίου είναι καλό για τους εργάτες;

Το αύριο περιέχει προψημένο στη Ζουαζιλάνδη ψωμί, ψημένο στο πολυκατάστημα της γειτονιάς, με τον φούρνο που ήξερες να ανήκει στο παρελθόν. Ετσι θα παταχτούν τα μονοπώλια των φουρναραίων.

Εκτός κι αν κάπως πάψει να 'ναι τόσο βαθύς ο ύπνος. Που σημαίνει: πάρ' το έγκαιρα αλλιώς.