Το βουλευτιλίκι...
Σάββατο 16 Σεπτέμβρη 2006

Γρηγοριάδης Κώστας

«Φεύγω από βουλευτής». «Οχι, εγώ φεύγω από βουλευτής». «Ναι, αλλά εγώ το είπα πρώτος». «Εγώ, όμως, το έκανα πρώτος»...

Κάπως έτσι, ως σκηνή από επιθεώρηση, θα μπορούσε να παρομοιαστεί ο «καυγάς» ανάμεσα στους δύο υποψήφιους δημάρχους Αθήνας της ΝΔ, Νικ. Κακλαμάνη και του ΠΑΣΟΚ, Κ. Σκανδαλίδη, με αφορμή τη δήθεν διαμάχη για την περίφημη πια παραίτησή τους από τα βουλευτικά έδρανα. Μετά, λοιπόν, την αλήστου μνήμης «κόντρα», για το αν θα υπάρχει «αντιδήμαρχος καθημερινότητας» ή «δήμαρχος της γειτονιάς», τώρα ήρθε η ώρα για το αν θα μείνουν ή όχι βουλευτές...

Πίσω από αυτές τις «κορόνες», όμως, κρύβεται η επί της ουσίας συμφωνία τους στην πολιτική που γεννά και αναπαράγει τα κρίσιμα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι στην Αθήνα. Και οι δύο τους, είτε ως βουλευτές, είτε ως ...πρώην βουλευτές, εξυπηρετούν την ίδια πολιτική που αυξάνει την ανεργία, εντείνει τη μερική απασχόληση, εμπορευματοποιεί την Παιδεία, την Υγεία, την Κοινωνική Ασφάλιση. Και αυτό ακριβώς πρέπει την ώρα της κάλπης να κρίνουν οι εργαζόμενοι. Να κρίνουν ποια ήταν η στάση τους στα μεγάλα αυτά λαϊκά προβλήματα και όχι για το ποιος έκανε «ρελάνς» σε ποιον σε ένα ζήτημα που δεν αφορά τη ζωή κανενός εργαζόμενου παρά μόνο τη δική τους πολιτική καριέρα...