Οι βλέψεις των ΗΠΑ στη Νότια Αμερική

Με πρόσχημα την ασφάλεια δημιουργεί νέες στρατιωτικές βάσεις σε χώρες - πρόθυμους συμμάχους

Κυριακή 24 Σεπτέμβρη 2006

Associated Press

Οι αμερικανικές επίλεκτες δυνάμεις εκπαιδεύουν ντόπιους εθνικούς στρατούς σε χώρες της Νότιας Αμερικής, με κύριο σκοπό την αντιμετώπιση του λαϊκού κινήματος
Πέρα από τη γνωστή αποικιοκρατική συμφωνία Ελεύθερου Εμπορίου (ALCA) που θέλουν να επιβάλουν στη Λατινική Αμερική, οι ΗΠΑ προωθούν ταυτόχρονα και μία «Συμφωνία Ηπειρωτικής Ασφάλειας για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, του εμπορίου ναρκωτικών και του λαθρεμπορίου». Ωστόσο, λόγω της αντίστασης που προβάλλει το λαϊκό, μαζικό κίνημα της Νότιας Αμερικής σε αυτά τα σχέδια, προσπαθούν να δημιουργήσουν προγεφυρώματα αξιοποιώντας τους πιο πρόθυμους συμμάχους της περιοχής. Στην Κολομβία η παρουσία των Βορειοαμερικανών στρατιωτικών είναι μόνιμη ενάντια στο λαϊκό κίνημα και σήμερα ιδιαίτερο ρόλο φαίνεται να διαδραματίζει η αντιδραστική κυβέρνηση της Παραγουάης, η οποία έχει δώσει το ελεύθερο στα βορειοαμερικανικά στρατεύματα.

Επεμβάσεις στο όνομα της «εθνικής ασφάλειας» και της τρομοκρατίας

Στη δεκαετία του '70 εφαρμόστηκε το Δόγμα της Ασφάλειας των ΗΠΑ στη Λατινική Αμερική. Τότε, στρατιωτικοί των εθνικών Ενόπλων Δυνάμεων εγκατέστησαν τις αιματηρές δικτατορίες που εκτέλεσαν την Επιχείρηση Κόνδωρ στις νοτιοαμερικανικές χώρες. Ενα από τα επίκεντρα του μακάβριου αυτού σχεδίου ήταν η Παραγουάη, χώρα όπου βρέθηκαν τα αρχεία της κοινής επιχείρησης για τις δολοφονίες και την εξαφάνιση ατόμων που έγιναν στην περιοχή του Νότιου Κώνου στο όνομα της «Εθνικής Ασφάλειας ενάντια στην ανατροπή και την τρομοκρατία». Η συνέπεια της εφαρμογής του βορειοαμερικανικού δόγματος ήταν η εκκαθάριση των λαϊκών δυνάμεων ώστε να προχωρήσουν στο ξεζούμισμα του πλούτου αυτών των χωρών σε όφελος των μεγάλων πολυεθνικών οικονομικών, χρηματιστικών ομάδων και των ντόπιων συνεργατών.

Τώρα, οι ΗΠΑ προτείνουν στις χώρες της Λατινικής Αμερικής να συνάψουν μία «Συμφωνία Ηπειρωτικής Ασφάλειας για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, του εμπορίου ναρκωτικών και του λαθρεμπορίου». Φυσικά, οι ΗΠΑ δεν περιμένουν να φτάσουν στη Συμφωνία για να δράσουν. Η εισβολή στην αμερικανική ήπειρο, αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο με δικό τους στρατό και με τους ίδιους πάντα στόχους το αποδεικνύει. Η πιο ξεκάθαρη περίπτωση είναι η σημερινή στρατιωτική κατοχή του Ιράκ, με πρόσχημα ότι αυτή η χώρα κατείχε όπλα μαζικής καταστροφής. Τέτοια όπλα, ωστόσο, δε βρέθηκαν, οι ΗΠΑ όμως ελέγχουν το ιρακινό πετρέλαιο με κόστος το θάνατο χιλιάδων αμάχων.

Ανύπαρκτους πυρήνες τρομοκρατών «βλέπουν» οι ΗΠΑ...

Είκοσι μέρες μετά την εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ, στις 20 του Απρίλη 2003, οι βορειοαμερικανικές μυστικές υπηρεσίες κατήγγειλαν ότι στα Τριπλά Σύνορα (Παραγουάη - Βραζιλία - Αργεντινή) υπήρχαν πυρήνες τρομοκρατών. Αυτό είναι το ίδιο ψευδές όσο και τα ιρακινά όπλα μαζικής καταστροφής, που όχι μόνο δεν εμφανίστηκαν, αλλά ούτε καν μιλούν γι' αυτά. Σε τι να οφείλεται, λοιπόν, αυτή η καταγγελία των ΗΠΑ για τα Τριπλά Σύνορα; Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ο στόχος είναι πανομοιότυπος, δηλαδή κατοχή και στη συνέχεια οικειοποίηση του πλούτου της περιοχής, που σε αυτήν την περίπτωση αφορά στο σημαντικότερο φυσικό πόρο για τη ζωή: Το νερό (Υδροφόρος ορίζοντας Γκουαρανί, τα μεγαλύτερα αποθέματα υπόγειου νερού της Αμερικής). Στη συνέχεια οι ΗΠΑ αναγκάστηκαν να παραδεχτούν ότι δεν υπάρχουν πυρήνες τρομοκρατών στην περιοχή, ωστόσο επιμένουν λέγοντας τώρα ότι η λιβανέζικη εμπορική κοινότητα στη Σιουδάδ ντελ Εστε, στην Παραγουάη, χρηματοδοτεί την τρομοκρατία, παρά το γεγονός ότι ούτε γι' αυτόν τον ισχυρισμό έχει προσκομίσει κάποια απόδειξη.

...και προχωρούν σε στρατιωτικοποίηση των Τριπλών Συνόρων

Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι οι λαοί της περιοχής επιμένουν να απορρίπτουν κατηγορηματικά την εγκατάσταση μιας στρατιωτικής βάσης στα Τριπλά Σύνορα, οι ΗΠΑ κατάφεραν τελικά να στρατιωτικοποιήσουν την περιοχή, μετατρέποντας την Παραγουάη σε έδαφος που κατέχουν τα στρατεύματά τους και αναπτύσσοντας τις γνωστές τους επιχειρήσεις «ασφάλειας». Στην ιστορία του επεκτατισμού τους οι Βορειοαμερικανοί ιμπεριαλιστές πάντα έβρισκαν ντόπιους συνένοχους για να πετύχουν τους στόχους τους. Στην προκειμένη περίπτωση οι σύμμαχοί τους στη διαδικασία στρατιωτικοποίησης είναι οι μεγαλοπαραγωγοί σόγιας της Παραγουάης, που βρίσκονται αντιμέτωποι με τα αγροτικά κινήματα. Ακόμα, τα βορειοαμερικανικά στρατεύματα έχουν ασυλία -που ενέκρινε το Κοινοβούλιο της χώρας - με το διάταγμα 167 του 2003 που υπαγόρευσε ο ίδιος ο σημερινός Πρόεδρος, Ντουάρτε Φρούτος. Το διάταγμα καθορίζει τη συμμετοχή των βορειοαμερικανικών στρατευμάτων στην εσωτερική ασφάλεια, περιλαμβάνει ανθρωπιστικές αποστολές, εκπαίδευση στρατιωτικών, κοινές επιχειρήσεις και ακόμα επιτρέπει τη δημιουργία παραστρατιωτικών «φρουρών» για την προστασία των παραγωγών σόγιας, βασικά όμως στρέφονται κατά των αγροτών.

Σπέρνουν θάνατο πεζοναύτες και παραστρατιωτικοί

Από τις 21 μέχρι τις 23 του Ιούλη πραγματοποιήθηκε στη Σιουδάδ ντελ Εστε, στην Παραγουάη, συνάντηση των αγροτικών οργανώσεων, όπου κατήγγειλαν ότι οι Βορειοαμερικανοί πεζοναύτες και οι παραστρατιωτικές ομάδες ευθύνονται για θανάτους και εξαφανίσεις στην περιοχή Τσάκο. Συγκεκριμένα, το κέντρο των επιχειρήσεων βρίσκεται στο Μαρισκάλ Εστιγκαρίμπα, όπου είναι εγκαταστημένη η Νότια Διοίκηση των Ενόπλων Δυνάμεων των ΗΠΑ με μία δύναμη 2.800 ανδρών. Εχει σημασία να υπενθυμίσουμε ότι εκεί έχει κατασκευαστεί ένας διάδρομος προσγείωσης, μήκους 3.800 μέτρων, για μεταγωγικά αεροπλάνα, δηλαδή μεγαλύτερο αεροδρόμιο από το διεθνές αεροδρόμιο της πρωτεύουσας Ασουνσιόν. Στην ουσία είναι μία βάση στρατηγικής σημασίας για τον έλεγχο των αποθεμάτων νερού, ενώ βρίσκεται σε απόσταση 250 χιλιομέτρων από την Ταρίχα της Βολιβίας, περιοχή πλούσια σε κοιτάσματα φυσικού αερίου.

Ακόμα, οι αγροτικές οργανώσεις κατήγγειλαν ότι η καταστολή των αγροτών εξαπλώνεται και στις περιοχές Γκουαϊάμπι, Ιούτε, Σαν Αλμπέρτο, όπου στους θανάτους και τις εξαφανίσεις προστίθεται και η ποινικοποίηση οποιασδήποτε κοινωνικής διαμαρτυρίας, γεγονός που αποδεικνύεται από τους πάνω από 2.000 αγρότες που έχουν δικαστεί.

Περιφερειακό Κέντρο Παρακολούθησης στη Βραζιλία

Πρόσφατα, οι ΗΠΑ εξέφραζαν την «ικανοποίησή» τους για την εγκατάσταση ενός περιφερειακού κέντρου μυστικών υπηρεσιών στα Τριπλά Σύνορα για την καταπολέμηση της εγκληματικότητας και της διεθνικής διαφθοράς στην περιοχή. Πρόκειται για ένα Κέντρο που έστησε η Βραζιλία στο Φος ντε Ιγκουασού πριν ένα χρόνο και που τώρα μετατρέπεται σε περιφερειακό με τη συμμετοχή της Παραγουάης και της Αργεντινής. Η βορειοαμερικανική ευφορία οφείλεται στο ότι στα πλαίσια της ομάδας 3+1 (Παραγουάη, Βραζιλία, Αργεντινή + Ηνωμένες Πολιτείες), που δημιουργήθηκε το 2002, ακριβώς με στόχο τη συνεργασία σε πολιτικές ασφάλειας στα Τριπλά Σύνορα, οι ΗΠΑ θα μπορούν να έχουν καλύτερα αποτελέσματα στον έλεγχο της περιοχής. Στο τέλος του Αυγούστου συνεδρίασε η ομάδα 3+1 στην πρωτεύουσα της Παραγουάης, Ασουνσιόν, όπου η κυβέρνηση των ΗΠΑ προσφέρθηκε να στηρίξει την εκπαίδευση ανδρών της ασφάλειας, μέσω σειράς «μαθημάτων για το ξέπλυμα βρώμικου χρήματος που βασίζεται στο εμπόριο και για μεθόδους φοροδιαφυγής για τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας».

Για τα παραπάνω ζητήματα της ασφάλειας της περιοχής, και όχι μόνο, θα συζητήσουν στις 8 και 9 του Δεκέμβρη τρέχοντος έτους, σε Συνάντηση Κορυφής, οι Πρόεδροι της Κοινότητας Νοτιοαμερικανικών Εθνών στη Σάντα Κρουζ ντε λα Σιέρα, στη Βολιβία. «Είναι μια ευκαιρία, σε αυτήν τη Συνάντηση Κορυφής, οι χώρες της Νότιας Αμερικής να καταφέρουν να προωθήσουν μια κυρίαρχη ολοκλήρωση και να καθορίσουν τη δική τους πολιτική ασφάλειας, μια και ένα από τα θέματα προς συζήτηση αφορά στην πολιτική άμυνας και ασφάλειας της Κοινότητας», αναφέρει χαρακτηριστικά ο Χουάν Γκονσάλες, γραμματέας της Λατινοαμερικανικής Ολοκλήρωσης της Ομοσπονδίας Αργεντινών Εργαζομένων (CTA) στην ιστοσελίδα του Πρακτορείου Ειδήσεων της CTA (ACTA). Και συνεχίζει: «Ομως, η μεγαλύτερη πρόκληση για μας τους Λατινοαμερικανούς, ώστε αυτό να καταστεί δυνατό, είναι η πραγματοποίηση της Κοινωνικής Συνάντησης Κορυφής για την Ολοκλήρωση των Λαών από τις 6 μέχρι τις 9 του Δεκέμβρη, που θα διεξαχθεί ταυτόχρονα με τη Συνάντηση Κορυφής των Προέδρων. Εκεί θα παραβρεθούν εργαζόμενοι, αγρότες, ιθαγενείς της περιοχής με στόχο την αναζήτηση εναλλακτικών λύσεων που θα μας απελευθερώσουν από την πείνα, τη φτώχεια και τον αποκλεισμό. Για να μπορέσουμε να ζήσουμε ως κυρίαρχοι της γης μας, των πόρων μας και της δουλιάς μας».


Γ. Καρ.