Ολοκληρώθηκε το Συμπόσιο Γλυπτικής με θέμα «Πρόσφυγες», που διοργάνωσαν ο Δήμος Νίκαιας και το Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας
Επί σαράντα περίπου μέρες, σημαντικοί γλύπτες από την Τουρκία, τη Συρία, τη Ρουμανία, τη Σερβία, την Κύπρο, το Ισραήλ, την Ελλάδα, τη Βουλγαρία, την Αλβανία κ.ά. μετέτρεψαν τον περιβάλλοντα χώρο του Κατράκειου Θεάτρου, σε μία «κυψέλη» δημιουργίας. Ανοιχτό καθημερινά στο κοινό, πρόσφερε τη δυνατότητα στον κόσμο να έρθει σε επαφή με τους καλλιτέχνες και τη γλυπτική τέχνη εν τη γενέσει της. Οι συμμετέχοντες στο συμπόσιο καλλιτέχνες (Αίγυπτος - Nagy Fareed, Αλβανία - Tsaousis Besim, Αρμενία - Petrosian Emin, Βουλγαρία - Stefan Constantinov Todorov, Γεωργία - Bugadze Vakhtang, Ελλάδα - Γκακίκ Αλτουνιάν, Μιχάλης Κάσσης, Κεσσίδης Γκέλας, Λόλης Ανδρέας, Παπαγιαννοπούλου Χαρά, Σκαλκώτος Δημήτρης, Ισραήλ - Preminger Tanya, Κύπρος - Μπαρτζίλη Μάρω, Λίβανος - Pierre Karam, Μολδαβία - Postovanu Gheorghe, Παλαιστίνη - Ahmad Canaan, Ρουμανία - Liviu Rusu, Σερβία - Vladan Martinovic, Συρία - Aktham Abdul Hamid, Τουρκία - Selkuk Yilmaz), έχουν παρουσιάσει δημιουργίες τους σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις, ενώ πολλοί έχουν συμμετάσχει σε συμπόσια, συνέδρια κ.ά. Αποτίοντας φόρο τιμής σε όλους εκείνους που αναγκάστηκαν να φύγουν από τον τόπο τους, ανεξάρτητα από τις αιτίες - πολιτικές, κοινωνικές, οικονομικές - και να βιώσουν τον ξεριζωμό, οι είκοσι γλύπτες φιλοτέχνησαν μοναδικά έργα ψυχής, τα οποία παραχωρήθηκαν στο Δήμο Νίκαιας και θα εκτίθενται στην πόλη.
«Εχουμε το όραμα», ανέφερε ο δήμαρχος Νίκαιας στην εκδήλωση - τελετή λήξης του συμποσίου, «οι χώροι της πόλης μας να γεμίσουν με τέτοια όμορφα γλυπτά... », «συνοδοιπόροι» άλλων σημαντικών γλυπτών, όπως είναι το Ηρώο του Ζογγολόπουλου, του Κουράρη, του Μ. Μακρή κ.ά. «Εμείς κινούμαστε συλλογικά», τόνισε χαρακτηριστικά ο Στ. Μπενετάτος. «Η Δημοτική Αρχή κάνει μια μεγάλη προσπάθεια να αναδείξει τον πολιτισμό, την ιστορία και την κουλτούρα της πόλης. Εχουμε μια πλούσια συλλογή πινάκων και οφείλουμε να φτιάξουμε και μια όμορφη Πινακοθήκη», όπως έχει δρομολογηθεί, και θα γίνει και το Μουσείο Μικρασιατικής Κληρονομιάς.
«Νιώθοντας αλληλεγγύη για το σημερινό πρόσφυγα», σημειώνει η Πρόεδρος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας, Εύα Μελά, «τον πρόσφυγα της διπλανής πόρτας στη χώρα μας, αλλά και τον πρόσφυγα της γειτονιάς μας, στα Βαλκάνια, στην Ασία, στη Μεσόγειο, καταγράφεται η φιλοδοξία, με το συμπόσιο αυτό, να δοθεί δημιουργικό ερέθισμα σε καλλιτέχνες (από χώρες που αιμορραγούν για διάφορες αιτίες και που πολλοί κάτοικοί τους σήμερα είναι πρόσφυγες), ώστε να εκφράσουν με την τέχνη της γλυπτικής την έννοια της προσφυγιάς, του σημερινού πρόσφυγα».
Την πρόσκλησή του το Επιμελητήριο την απηύθυνε προς όλους τους εικαστικούς, μέσω της Διεθνούς Ενωσης Πλαστικών Τεχνών. Στη χώρα μας έγινε ανοιχτή πρόσκληση στους Ελληνες καλλιτέχνες και επιλέχτηκαν από την επιτροπή κρίσης του ΕΕΤΕ, έξι γλύπτες με βάση την πρόταση που κατέθεσαν. Συντονίστρια του συμποσίου, από πλευράς του ΕΕΤΕ, ήταν η κεραμίστρια Λίλη Μπακογιάννη.
«Η Ελλάδα είναι μία από τις κοιτίδες της γλυπτικής και η χώρα μας είναι δεμένη μ' αυτήν την τέχνη. Στις μέρες μας, που είναι η εποχή της ταχύτητας και των νέων μέσων, αυτά τα πρώτα υλικά, όπως είναι η πέτρα και το μάρμαρο, έχουν περάσει σε δεύτερη μοίρα στην πραχτική των καλλιτεχνών. Είναι ιδιαίτερης πολιτιστικής σημασίας το ότι επιλέχτηκε αυτό το συμπόσιο να είναι ένα συμπόσιο γλυπτικής με υλικά την πέτρα, τον πωρόλιθο και το μάρμαρο».
Αναφερόμενη στη συνδημιουργία, η Εύα Μελά κατέληξε: «Καλλιτέχνες που δε γνωρίζονταν μεταξύ τους, έζησαν και δημιούργησαν μαζί για σαράντα μέρες. Ανεξάρτητα από θρησκευτικές, κοινωνικές, πολιτικές διαφορετικότητες, συνεργάστηκαν». Γιατί, όπως υπογράμμισε ο γλύπτης Μιχάλης Κάσσης: «"Εμείς δεν τραγουδάμε για να ξεχωρίσουμε από τον κόσμο. Εμείς τραγουδάμε για να σμίξουμε τον κόσμο". Και σμίξαμε μία παρέα χωρίς να ξέρει ο ένας τη γλώσσα του άλλου. Μιλούσαμε με τα μάτια και την ψυχή μας».