Στο προηγούμενο, 1ο μέρος του μικρού οδοιπορικού μας στη Βενεζουέλα είχαμε αναφερθεί εν συντομία στην ιστορία αυτής της χώρας και στον πλούτο που διαθέτει που πολλές δεκαετίες τον λυμαινόταν μια χούφτα καπιταλιστών εκμεταλλευτών και ξένων μονοπωλιακών συμφερόντων. Μια χούφτα που βλέπει την εξουσία της να τρίζει μετά την άνοδο στην κυβέρνηση των δυνάμεων της Μπολιβαριανής Διαδικασίας με επικεφαλής τον Τσάβες. Μιλήσαμε, επίσης, την προηγούμενη βδομάδα για τις τεράστιες δυνατότητες που έχει η Βενεζουέλα στον οικονομικό τομέα, λόγω κυρίως του πλούσιου ορυκτού της πλούτου, του πετρελαίου. Μια χώρα στην οποία συνυπάρχει ο απέραντος πλούτος και η απέραντη φτώχεια, την οποία προσπαθεί να αντιπαλέψει η λαϊκή εξουσία με τα νέα φύτρα που προσπαθεί να δημιουργήσει με πολύ κόπο και μέσα από μεγάλες δυσκολίες.

Ηδη έχουν οργανωθεί επιτροπές λαϊκής εξουσίας σε όλες τις «κοινότητες» όπως τις ονομάζουν της Βενεζουέλας. Κάθε γειτονιά στο Καράκας έχει την επιτροπή της Λαϊκής Εξουσίας που είναι εκλεγμένη από τους κατοίκους και μαζί με τις εκλεγμένες τοπικές δημοτικές αρχές προωθούν τα κοινωνικά προγράμματα της Μπολιβαριανής Διαδικασίας.

Τι περιλαμβάνουν αυτά τα προγράμματα;

Είναι προγράμματα καταπολέμησης του αναλφαβητισμού, προγράμματα σίτισης, περίθαλψης, ιατρικής πρόληψης, σύστημα μπολιβαριανής παιδείας, λαϊκά καταστήματα, λαϊκά φαρμακεία, και άλλα. Ιδού ορισμένα στοιχεία:

• Μέσα στα 2 τελευταία χρόνια έχουν μάθει ανάγνωση και γραφή 1,5 εκατομμύρια άνθρωποι. Το 2007, μάλιστα, θα είναι έτοιμοι να πιάσουν το πλάνο του ΟΗΕ που βάζει ως στόχο την εξάλειψη του αναλφαβητισμού μέχρι το 2015!
• Χιλιάδες λαϊκές οικογένειες δεν έχουν ούτε τα απαραίτητα τρόφιμα για τη σίτισή τους. Οι επιτροπές λαϊκής εξουσίας, λοιπόν, καταγράφουν αυτές τις οικογένειες και ανά 10ήμερο περίπου μοιράζουν τα απαραίτητα τρόφιμα για τη σίτιση μιας οικογένειας. (Περιλαμβάνει μακαρόνια, ρύζι, όσπρια, κονσέρβες και άλλα είδη). Τα τρόφιμα αυτά τα χορηγεί δωρεάν το κράτος στις λαϊκές επιτροπές για διανομή.
• Για ανθρώπους που δεν μπορούν ούτε να μαγειρέψουν έχουν φτιάξει κατά γειτονιά το σύστημα της «τραπεζαρίας», όπως το ονομάζουν. Εκεί εθελόντριες της λαϊκής επιτροπής σε καθορισμένα σπίτια, επίσης εθελοντών, μαγειρεύουν με τα υλικά που τους χορηγεί το κράτος και οι γείτονες που είναι στην κατάσταση για σίτιση, πηγαίνουν με το κατσαρολάκι τους κάθε μεσημέρι για να πάρουν το φαγητό τους.
• Η λαϊκή εξουσία έχει φτιάξει, επίσης, τα λαϊκά μαγαζιά - «σούπερ» και «μίνι» μάρκετ, (το σύστημα αυτό ονομάζεται ΜΕΡΚΑΛ), όπου μπορεί ο κόσμος στις λαϊκές γειτονιές, να αγοράσει πολύ φτηνά τρόφιμα, που αντιστοιχούν μόνο στο 1/3 της τιμής που πουλάνε τα άλλα ιδιωτικά σούπερ μάρκετς.
• Μεγάλη ανακούφιση επίσης για τον κόσμο είναι το σύστημα των λαϊκών φαρμακείων, όπου εκεί μπορούν να αγοράζουν τα φάρμακά τους σε τιμή κατά 85% φτηνότερη από ό,τι πουλιούνται στα ιδιωτικά φαρμακεία.

Ομως, αυτό που έχει δώσει μεγάλο κουράγιο, ανακούφιση, έχει σώσει ζωές είναι το πρόγραμμα Υγείας «Μέσα στη γειτονιά», το οποίο θα ήταν αδύνατο να υπάρξει χωρίς τη μεγάλη διεθνιστική βοήθεια της σοσιαλιστικής Κούβας. Της Κούβας, η οποία έχει στείλει 25.000 γιατρούς, εθελοντές σε αυτήν την υπόθεση, αφού οι γιατροί της Βενεζουέλας αρνήθηκαν να συμμετάσχουν σε αυτό το πρόγραμμα και μάλιστα το αντιπάλεψαν. Σε όλες, λοιπόν, τις φτωχογειτονιές, όχι μόνο του Καράκας, αλλά και άλλων περιοχών της Βενεζουέλας, υπάρχει το ιατρείο - γενικής ιατρικής και οδοντιατρείο - όπου ο κόσμος μπορεί να απευθύνεται όλο το 24ωρο. Χαρακτηριστικό για την ηρωική δουλιά που κάνουν αυτοί οι άνθρωποι εκεί είναι ότι δε γνωρίζουν ωράριο: Από τις 7 το πρωί μέχρι τη 1 το μεσημέρι δέχονται τους αρρώστους στο ιατρείο, από τη 1 το μεσημέρι μέχρι τις 9 το βράδυ επισκέπτονται ασθενείς στα σπίτια, και από τις 9 το βράδυ μέχρι το πρωί είναι στο ιατρείο - όπου και κοιμούνται - για τα έκτακτα περιστατικά.

• Η λαϊκή εξουσία έχει δημιουργήσει επίσης κέντρα αθλητισμού, κέντρα υποστήριξης και πρόληψης σε πολλές γειτονιές. Απευθύνονται σε όλες τις ηλικίες αλλά κυρίως αφορούν στη νεολαία, σε μια προσπάθεια, να περιορίσουν την εγκληματικότητα, να μη γίνουν τα παιδιά τους «βαποράκια» των ναρκεμπόρων που οργιάζουν στο Καράκας, να αθληθούν και να ψυχαγωγηθούν. Σε αυτά τα προγράμματα, επίσης, συμμετέχουν πολλοί εθελοντές Κουβανοί, αθλητές, γιατροί και γυμναστές.
• Αναπτύσσουν το σύστημα παιδικών σταθμών στις φτωχογειτονιές. Ακόμα και όταν έχουν έλλειψη νηπιαγωγών, αξιοποιούνται εθελόντριες μανάδες της συνοικίας για να λειτουργήσουν τους παιδικούς σταθμούς.

Τα παραπάνω είναι ένα μικρό μόνο δείγμα από αυτό που συντελείται σήμερα στη Βενεζουέλα. Αλλά και η αντίδραση δεν κάθεται με σταυρωμένα χέρια. Περισσότερα, όμως, θα πούμε την επόμενη Κυριακή...

Δημήτρης ΚΕΔΡΟΣ