Μην τους χαρίσεις τίποτα
Σάββατο 7 Οχτώβρη 2006

Του Γιάννη Δερμεντζόγλου από τον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ
Χτες, οι μεν δήλωναν πως ο χάρτης θα 'ναι μπλε στις νομαρχίες.

Οπως προχτές οι άλλοι δήλωναν ότι ο χάρτης θα 'ναι πράσινος στους δήμους.

Σου λένε, δηλαδή, πως δε χρειάζεται καν να πας να ψηφίσεις.

Εχουν αποφασίσει αυτοί για σένα.

Εχουν φροντίσει να φτάσεις στην κάλπη με ήδη δουλεμένο το μυαλό για το τι πρέπει να ψηφίσεις, ώστε όλα να μείνουν ως έχουν.

Και συ στη μέση μοιραίος και άβουλος. Οπως, δήθεν, μοιραία είναι η αύξηση των επιτοκίων, και κάτι σαν αναμενόμενο καιρικό φαινόμενο η ακρίβεια. Στο τέλος σε λένε και κακομοίρη που δεν μπορείς να βρεις ποιος είναι ο σωτήρας σου.

Σηκώσου!

Δες το! Είναι απλό! Είναι ο καπιταλισμός που θέλουν να παραμείνει αδιατάρακτος. Αυτός αυξάνει τις τιμές. Αυτός τα επιτόκια. Αυτός καθηλώνει τα μεροκάματα. Είναι οι πολιτικοί υπερασπιστές του οι δυνάστες σου. Εχουν όνομα: ΝΔ, ΠΑΣΟΚ κι από κοντά συμπλήρωμα - ανάχωμα ο ΣΥΝ. Και συ δεν έχεις ανάγκη κανένα σωτήρα. Τα χέρια σου να 'ναι καλά. Και το μυαλό σου χωρίς λοβοτομή.

Αρπαξ' τον "απ' το λαιμό" αυτόν από τη ΝΔ και τον άλλο απ' το ΠΑΣΟΚ που έχουν κάνει επάγγελμα το ρουσφέτι και εμφανίζονται μπροστά σου σαν κυνηγοί της διαφθοράς.

Στείλ' τον από κει που 'ρθε αυτόν τον τύπο του Συνασπισμού, που την ώρα που παριστάνει το "κίνημα", σου λέει και πως δε φτάνουν τόσες χιλιάδες μπάτσοι, πρέπει να αποκτήσει και η νομαρχία τους δικούς της, για την ασφάλεια των πολιτών τάχα μου, ώστε να μην ξέρεις από πού σου έρχεται η σφαλιάρα.

Την ώρα που αυτοί ζωγραφίζουν μπλε και πράσινο το χάρτη (ήδη οι τηλεοπτικοί σταθμοί που δεν οργάνωσαν ούτε μία πολιτική συζήτηση πέντε μήνες τώρα, οργανώνουν πάνελ για μετά την κάλπη και θέμα το χρώμα του χάρτη) εσύ να μετράς ξανά και ξανά την τσέπη σου.

Να θυμάσαι και τους μπλε και τους πράσινους που ξανά και ξανά απαγόρεψαν τις αυξήσεις στους μισθούς, την ίδια ώρα που έδιναν και συνεχίζουν να δίνουν με χίλιους τρόπους στο κεφάλαιο.

Να ξέρεις πως πράσινος και μπλε χάρτης σημαίνει πιο βαθιά υποταγή.

Ρίξ' το κόκκινο! Κι αυτό δε φτάνει. Βρες κι άλλους. Κάθε ώρα, κάθε λεπτό είναι πολύτιμα.


ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ;
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ