Ποιο ήταν τελικά το αμάρτημα του καθηγητή Γκιουνάλ για το οποίο τελικά εκδιώχθηκε από το πανεπιστήμιο στο οποίο υπηρετούσε; Κατά τη γνώμη μου, το γεγονός ότι υπερασπίστηκε τους διακόσιους τόσους εργαζόμενους, οι οποίοι απολύθηκαν με απόφαση της πρυτανείας, ήταν απλά και μόνο το πρόσχημα. Ηταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Αυτό που ενοχλούσε το κατεστημένο στην Τουρκία όμως ήταν η συνδικαλιστική δραστηριότητα του καθηγητή και η σθεναρή αντίσταση που πρόβαλε στην επιχειρούμενη ιδιωτικοποίηση της Παιδείας. Πάρα πολύ ενοχλούσε, επίσης, η αντίθεσή του στην επιχειρούμενη σύνδεση του ακαδημαϊκού έργου με την αγορά εργασίας. Ωστόσο, όμως, εκείνο που εξόργιζε το κατεστημένο, τις αντιδραστικές δομές της Τουρκίας, ήταν το πολύπλευρο και ευρύτατο κοινωνικό έργο του.

Η ποινικοποίηση όμως της συνδικαλιστικής δραστηριότητας και η φίμωση κάθε φωνής η οποία αντιστέκεται στην επιχειρούμενη ισοπέδωση, στην τροποποίηση - θα έλεγα - των αξιών της ζωής, είναι ολοφάνερο ότι δείχνει το πόσο αντιδραστικά είναι δομημένο αυτή τη στιγμή το τουρκικό κράτος και παρά την προσπάθεια που γίνεται, τόσο από την Αμερική όσο και από την Ευρώπη, να το εμφανίζουν διαφορετικό, να το εξωραΐσουν. Πολύ φοβάμαι πλέον ότι και στη χώρα μας, αν συνεχιστεί η ήδη δρομολογημένη αυταρχική πολιτική στο χώρο της Παιδείας, είναι πιθανό να γίνουμε σύντομα μάρτυρες ανάλογων αντιδραστικών πρακτικών. Πλην όμως, όσο υπάρχουν ακαδημαϊκοί δάσκαλοι σαν τον καθηγητή Γκιουνάλ, όλοι μας ελπίζουμε. Ολοι μας θα πρέπει να εξακολουθούμε να βλέπουμε το ποτήρι μισογεμάτο.

Ως ακαδημαϊκός δάσκαλος με μακρόχρονη συνδικαλιστική δράση και με διαρκείς αγώνες για την υπεράσπιση των ανθρώπινων δικαιωμάτων και των αξιών της ζωής, καλώ όλους τους συναδέλφους μου, αλλά και όλους τους προοδευτικούς ανθρώπους να ταχθούν αλληλέγγυοι με τον καθηγητή Γκιουνάλ και να απαιτήσουν την άμεση επαναπρόσληψή του. Αυτό κατά τη γνώμη μου συνιστά στοιχειώδη ένδειξη ακαδημαϊκής και δημοκρατικής ευαισθησίας, η οποία θα πρέπει να είναι απαιτητή από κάθε σκεπτόμενο Ελληνα».