Το γεγονός ότι ο συγκεκριμένος πανεπιστημιακός απολύθηκε στις 29 Σεπτέμβρη 2006 από την εργασία του, γιατί πρωτοστάτησε στην εκστρατεία για την επαναπρόσληψη 213 εργαζομένων (που η πρυτανεία απέλυσε) στην καθαριότητα του πανεπιστημιακού νοσοκομείου οργανώνοντας συλλογή 4.000 χιλιάδων υπογραφών και έχει αντιταχθεί με συνέπεια στην ιδιωτικοποίηση της Παιδείας στη γειτονική χώρα, κάνει την έκφραση αλληλεγγύης στο πρόσωπό του ακόμα πιο επιτακτική.

Η αντίσταση του Ι. Γκιουνάλ στις «ευέλικτες» εργασιακές συνθήκες, τη μερική απασχόληση των καθηγητών και των άλλων εργαζομένων στο πανεπιστήμιο και την υποτιθέμενη «αξιολόγηση» των καθηγητών, με κριτήριο τη «σύνδεση» του ακαδημαϊκού έργου με την καπιταλιστική οικονομία, επιβάλλεται να γίνει και υπόθεση του λαϊκού κινήματος στην Ελλάδα. Ο αγώνας που δίνουν οι αγωνιστές πανεπιστημιακοί, οι λαϊκές δυνάμεις στη γειτονική χώρα είναι κοινός με την πάλη του λαού μας για ζωή με δικαιώματα, για δημόσια δωρεάν Παιδεία, που θα εξυπηρετεί την κοινωνική πρόοδο και τις λαϊκές ανάγκες.

Από την πρώτη στιγμή το ΚΚΕ με ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του κάλεσε τις συνδικαλιστικές οργανώσεις των εργαζομένων και ιδιαίτερα των εκπαιδευτικών, τους μαζικούς φορείς, κάθε δημοκρατικό και προοδευτικό άνθρωπο να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους με τον αγωνιστή πανεπιστημιακό και να απαιτήσουν την άμεση επαναπρόσληψή του. Η ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης και η φίμωση της αντίστασης στην ιδιωτικοποίηση των πανεπιστημίων δεν πρέπει να περάσει.

Ηδη το ΚΚΕ έφερε το θέμα με Ερώτησή του στο Ευρωκοινοβούλιο, ενώ η Ελληνική Επιτροπή Διεθνούς Δημοκρατικής Αλληλεγγύης, η Ελληνική Επιτροπή Διεθνούς Υφεσης και Ειρήνης, το Εργατικό Κέντρο Αγρινίου, η Ενωση Επαγγελματιών Λογιστών Πρωτεύουσας, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Θεάματος Ακροάματος έχουν εκφράσει ήδη την αλληλεγγύη τους και την απαίτηση να επαναπροσληφθεί ο Τούρκος αγωνιστής.

Σήμερα τη φωνή τους στο κίνημα αλληλεγγύης έρχονται να προσθέσουν πανεπιστημιακοί καθηγητές, των οποίων δημοσιεύουμε τις δηλώσεις τους.