Τη θέση τους, στο πλευρό των παιδιών τους, στο πλευρό των εκπαιδευτικών και των εργαζομένων, για ένα σχολείο που να μορφώνει και όχι να εξοντώνει, για αποκλειστικά Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία, έχουν πάρει οι γονείς στο δρόμο του αγώνα για την Παιδεία όλο το προηγούμενο διάστημα.

Με αποφάσεις τόσο της Ανωτάτης Συνομοσπονδίας Γονέων Μαθητών Ελλάδας (ΑΣΓΜΕ), των Ομοσπονδιών Γονέων, αλλά και των τοπικών ενώσεων, οι γονείς όχι μόνο συμπαραστέκονται, αλλά και συμμετέχουν στον αγώνα για την Παιδεία.

Ηδη, αύριο, Δευτέρα, στη 1 το μεσημέρι η ΑΣΓΜΕ, οι Ομοσπονδίες Αθήνας, Πειραιά και Ανατολικής Αττικής καλούν τους γονείς σε παράσταση διαμαρτυρίας στο υπουργείο Παιδείας και προγραμματίζουν κοινή συνεδρίαση για το Σάββατο 28 Οκτώβρη.

Η αγωνιστική στάση των γονέων, η αξιοπρέπεια με την οποία στέκονται στο πλευρό των μαθητών, για έναν αγώνα δίκαιο, για έναν αγώνα ζωής, είναι η καλύτερη απάντηση στους «κοινωνικούς αυτοματισμούς», τους δήθεν «αγανακτισμένους γονείς» που στέκονται απέναντι στις ανάγκες και τα δικαιώματα των ίδιων τους των παιδιών.

Αλλωστε, οι λόγοι που έχουν οι γονείς για να βρίσκονται στο πλευρό των παιδιών και των δασκάλων τους στους αγώνες για την Παιδεία είναι πολλοί.

Οπως χαρακτηριστικά επισημαίνεται σε ανακοίνωση της ΑΣΓΜΕ, «τα παιδιά γράμματα δε μαθαίνουν. Εξουθενώνονται στους δρόμους. Το άγχος και η αποστροφή τους για τη διαδικασία της μάθησης και το σχολείο μεγαλώνει. Οι μαθητές διεκδικούν γνώση κι όχι απόγνωση. Θέλουν να μάθουν, θέλουν και να ζήσουν. Οι γονείς αναγκαζόμαστε να χρυσοπληρώνουμε με πάνω από 3 δισ. ευρώ αμφίβολης αξίας ιδιωτικές υπηρεσίες, για να συμπληρώσουμε τα ελλείμματα του δημόσιου σχολείου. Η οικογενειακή μας ζωή έχει εξαφανιστεί στις δεύτερες δουλιές και στο πηγαινέλα στα φροντιστήρια, στις ξένες γλώσσες, στα αθλητικά κέντρα».

Οπως τονίζει η ανακοίνωση, «το "ευέλικτο" σχολείο της "αγοράς", που ετοιμάζουν, δε χωράει όλους τους μαθητές, δε χρειάζεται δάσκαλο αφοσιωμένο στην ολόπλευρη μόρφωση όλων των παιδιών, ούτε δημόσια και δωρεάν λειτουργία. Στερούν σήμερα τη μόρφωση από τους νέους, γιατί σκοπεύουν αύριο να τους στερήσουν την εργασία και τη ζωή με δικαιώματα. Τους ζητούν να παραιτηθούν από τα όνειρά τους, να θυσιαστούν, για να γίνουν πιο ανταγωνιστικές οι ευρωπαϊκές πολυεθνικές στον πόλεμο των κερδών, ως το 2010, από τους ανταγωνιστές τους σε Αμερική και Ασία.

Οι δάσκαλοι καλούνται να γίνουν οι πλαστουργοί του "ευέλικτου", "απασχολήσιμου", αφιερωμένου στους "ιερούς" σκοπούς της κερδοφορίας των πολυεθνικών παιδιού μας. "Να δέσουν το νου και την καρδιά τους", όπως έγραφε ο Παλαμάς».

«Καθήκον των γονιών και των εκπαιδευτικών είναι, μαζί με τα παιδιά, να αγωνιστούμε για να φέρουμε την κοινωνία στα ανθρώπινα μέτρα. Είμαστε μαζί τους. Είμαστε οι γονείς και οι δάσκαλοί τους κι όχι οι δεσμοφύλακές τους. Τα ονειρευόμαστε ν' ανοίγουν φτερά κι όχι να σέρνουν αλυσίδες.

Οι Σύλλογοι, οι Ενώσεις, οι Ομοσπονδίες Γονέων μαζί με τα Συντονιστικά Αγώνα των μαθητών και τα σωματεία των εκπαιδευτικών και των εργαζομένων να πάρουμε τη θέση μας στον αγώνα μαθητών και εκπαιδευτικών. Για να ικανοποιηθούν τα δίκαια αιτήματα των εκπαιδευτικών. Για να κατακτούν όλα τα παιδιά τη μόρφωση, να έχουν δουλιά και δικαιώματα στη ζωή».