Το βιβλίο, μέσα από 17 κεφάλαια, ακολουθώντας τη φυσική σειρά των γεγονότων, «μας οδηγεί στους δρόμους του Οδυσσέα μέχρι την Ιθάκη, πλέοντας στα μητρώα νερά της Μεσογείου, με αστρολάβο τη μυθολογία, και διερμηνεύοντας «το αέναο ταξίδι του ανθρώπου, ταξίδι περιπέτειας, ταξίδι νόστου, ταξίδι πρωταρχικής ανάγκης προς το σπίτι μας, δηλαδή προς τον εαυτό μας, χρησιμοποιώντας και αποσπάσματα στο πρωτότυπο, αλλά και πολλών μεταφράσεων και ερμηνευμάτων του ομηρικού ποιήματος», επισήμανε μεταξύ άλλων ο Γ. Γιατρομανωλάκης.
Ο Γ. Σακελλαράκης, σημειώνοντας ότι καθώς την εποχή του Ομήρου, εξαιτίας «πολλών ειδών φτώχειας ξεκίνησε το μεγάλο μεταναστευτικό ταξίδι των Ελλήνων» και προς τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα της μεσογειακής λεκάνης, τόνισε: «Το έπος του Ομήρου εξέφραζε και τη δική τους περιπέτεια και έπειτα το νόστο τους. Σε κάθε γωνιά της Μεσογείου υπήρχε ένας Οδυσσέας. Κι ο Οδυσσέας, ο "ου τις" κατά τον Πολύφημο, δηλαδή ο "Κανένας", είναι ο καθένας και ενσαρκώνει ό,τι είναι ή ό,τι θα 'θελε να είναι».
Ο συγγραφέας του βιβλίου χαρακτήρισε το μύθο του Οδυσσέα «λαϊκό, ανθρώπινο, οικουμενικό, που εκφράζει το διαρκώς ερευνητικό πνεύμα του ανθρώπου, την αναζήτηση της αλήθειας και της επιστροφής στις ρίζες του».